اوزیل: زمانِ پیروزی، یک آلمانی و زمان باخت، یک مهاجر هستم؛ بعد از بازی با سوئد، خوکِ ترک خطابم کردند

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران، مسوت اوزیل را دیگر با پیراهن تیم ملی آلمان نخواهیم دید. 

 

پس از جنجال های به وجود آمده از دیدار مسوت اوزیل و رئیس جمهور ترکیه که با ناکامی آلمان در جام جهانی ۲۰۱۸، حتی شدت گرفت؛ ستاره باشگاه آرسنال در نهایت تصمیم گرفت که از تیم ملی خداحافظی کند. اوزیل در سه بخش، نامه خداحافظی اش را منتشر کرده است که می توانید بخش اول و دوم را از اینجا بخوانید. بخش سوم که به طور واضحی دلایل تصمیمش را توضیح می دهد، در اینجا منتشر شده است:

“احتمالا چیزی که بیشتر از همه من را آزار داد، رفتار فدراسیون فوتبال آلمان و در راس آن، راینهارد گریندل(رئیس فدراسیون) بود. بعد از عکسم با اردوغان، یواخیم لوو از من خواست که تعطیلات را کوتاه کنم و به برلین بیایم تا بیانیه ای مشترک بدهیم و سوتفاهم ها را برطرف کنیم. در حالی که من تلاش کردم به گریندل توضیح دهم که پیشینه و نیاکان من، دلیل این عکس هستند، او بیشتر به این علاقه داشت تا در مورد مواضع سیاسی اش صحبت کند و عقیده من را کوچک بشمارد. در حالی که رفتار او ادامه داشت، در نهایت به این نتیجه رسیدیم که بهتر است روی فوتبال و جام جهانی تمرکز کنیم. به همین دلیل بود که من در روز رسانه تیم ملی شرکت نکردم. می دانستم که خبرنگاران در مورد سیاست صحبت خواهند کرد نه فوتبال و صرفا به من حمله خواهد شد. اگرچه با مصاحبه بیرهوف بعد از بازی با عربستان، به نظر می رسید همه چیز تمام شده است.
 

اوزیل ادامه می دهد:

“در همان روزها، من با رئیس جمهور آلمان، فرانک والتر اشتاینمایر ملاقات کردم. رئیس جمهور آلمان بر خلاف گریندل، کاملا حرفه ای برخورد کرد و حتی نسبت به صحبت هایم در مورد خانواده، میراث و تصمیماتم علاقه از خود نشان داد. یادم می آید که این ملاقات فقط بین من و ایلکای و اشتاینمایر بود و گریندل عصبانی شد که اجازه پیدا نکرده بود عقاید سیاسی اش را تبلیغ کند. من با رئیس جمهور توافق کردم که یک بیانیه مشترک صادر کنیم تا تلاشی دیگر برای تمرکز روی فوتبال، انجام داده باشیم. اما گریندل عصبانی بود که تیمِ او اولین بیانیه را صادر نکرده و دفتر ریاست جمهوری چنین کاری را انجام داده است. از زمان به پایان رسیدن جام جهانی، گریندل به درستی، به خاطر تصمیماتش زیر فشار انتقادات بوده است. اخیرا او یک بار دیگر در عموم گفته که من باید دلیل رفتارم را توضیح دهم و حتی من را مقصر ناکامی در روسیه دانسته است. این در حالی است که او در برلین به من گفته بود ماجرا تمام شده است. این بیانیه به خاطر گریندل نیست، خودم تصمیم گرفتم که صحبت کنم. من دیگر تحمل نخواهم کرد که به خاطر ناتوانی های او مورد سرزنش واقع شوم. می دانم که او بعد از آن عکس نمی خواست من در تیم باشم و حتی نظرش را صریحا و بدون هیچ مشورتی در توئیتر ابراز کرد. در حالی که یواخیم لوو و اولیویر بیرهوف پشت من ایستادند و ازم حمایت کردند. نزد گریندل و هوادارانش، زمانی که می بریم من آلمانی هستم و زمانی که می بازیم، یک مهاجر. این به خاطر این است که با وجود پرداخت مالیات در آلمان، انجام کارهای خیریه در مدارس و بردن جام جهانی ۲۰۱۴ با تیم ملی، من هنوز در جامعه پذیرفته نشده ام. با من متفاوت رفتار می شود. در سال ۲۰۱۰ به عنوان نمونه موفق تطبیق با جامعه آلمان به من جایزه دادند، دولت آلمان در سال ۲۰۱۴ به من بالاترین جایزه ورزشی در آلمان را اعطا کرد و در سال ۲۰۱۵، سفیر فوتبال این کشور بودم. اما من آلمانی نیستم؟ آیا شرایط خاصی برای آلمانی بودن وجود دارد که من در آن قرار نمی گیرم؟ دوستان من لوکاس پودولسکی و میرو کلوزه هرگز آلمانی-لهستانی خطاب نمی شوند، پس چرا من را آلمانی-ترک خطاب می کنند؟ به خاطر ترکیه است؟ به خاطر این است که من مسلمان هستم؟ فکر می کنم اینجا مشکل بزرگی وجود دارد. با خطاب شدن به عنوان یک آلمانی-ترک، همین حالا نسبت به کسانی که خانواده شان از کشور دیگری است، تفاوت قائل می شوند. من متولد آلمان هستم و در آلمان تحصیل کرده ام. پس چرا مردم نمی پذیرند که من آلمانی هستم؟
 

اوزیل در ادامه بیانیه تند و بلند خود نوشته است:

“عقاید گریندل، جاهای دیگری هم دیده می شود. برند هولتسهاور(سیاستمدار آلمانی) به خاطر عکس با اردوعان و ریشه ترکم، من را فردی خطاب کرد که با بز، رابطه جنسی برقرار می کند. ورنر اشتیر، رئیس بخش تئاتر آلمان به من گفت "گورت را به آناتولی گم کن!". جایی در ترکیه که مهاجران زیادی به خود دیده است. همان طور که قبلا گفتم، انتقاد و سواستفاده از من به خاطر نیاکانم، خط قرمزی غیرقابل قبول برای عبور است. و استفاده از تبعیض نژادی برای پروپاگاندای سیاسی، چیزی است که باید سریعا با استعفای تک تک آنها همراه شود. این افراد از عکس من با اردوعان استفاده کردند تا فرصتی برای بروز نژادپرستی خود که قبلا مخفیانه بود، پیدا کنند و این برای جامعه خطرناک است. آنها هیچ فرقی با آن هوادار آلمانی ندارند که بعد از بازی با سوئد به من گفت "اوزیل! برو گمشو ای ترکِ بی مصرف! گورت را گم کن ای خوکِ‌ ترک!". حتی نمی خواهم در مورد ایمیل های سراسر تنفر و تماس های تهدیدآمیزی که دریافت کرده ام، صحبت کنم. همه آنها، نماینده آلمانِ قدیم هستند، آلمانی که نسبت به فرهنگ های جدید باز نیست. و آلمانی که من به آن افتخار نمی کنم. مطمئنم که آلمانی هایی که از جامعه باز استقبال می کنند، با من موافق هستند.
 

اوزیل در پایان گفت:

“خطاب به تو گریندل! از کارهایت ناامید هستم اما شگفت زده نشدم. در سال ۲۰۰۴، زمانی که نماینده مجلس بودی، گفتی که چندفرهنگی بودن در واقعیت یک افسانه و دروغی ابدی است. تو همان کسی هستی که علیه قانونی شدن دو ملیتی بودن رای دادی و گفتی که اسلام، در شهرهای آلمان بیش از حد ریشه یافته است. این نابخشوندی و غیر قابل فراموشی است. رفتاری که فدراسیون فوتبال آلمان و برخی دیگر در قبالم کرده اند، باعث شده که دیگر نخواهم پیراهن تیم ملی آلمان را بپوشم. حس می کنم کسی من را نمی خواهد و تمام افتخاراتی که از سال ۲۰۰۹ با این تیم بدست آوردم، فراموش شده است. افراد با سابقه نژادپرست بودن، نباید اجازه پیدا کنند در فدراسیون فوتبال کشوری کار کنند که که بیشترین دوملیتی در جهان را دارد. این وضعیت، نمایانگر بازیکنانی نیست که آنها نماینده شان هستند. با ناراحتی زیاد و در نظر داشتن اتفاقات اخیر، من دیگر برای تیم ملی آلمان بازی نخواهم کرد. تا زمانی که حس می کنم چنین نژادپرستی و بی احترامی ای در قبالم انجام شده است. عادت داشتم که پیراهن تیم ملی آلمان را با افتخار و هیجان بپوشم اما حالا چنین حسی ندارم. این تصمیم به شدت برای من سخت بوده، زیرا من همیشه همه چیزم را برای هم تیمی ها، مربیان و مردم خوب آلمان می گذاشتم. اما وقتی مقامات فدراسیون فوتبال آلمان چنین رفتاری می کنند، به ریشه ترک من بی احترامی و خودخواهانه من را درگیر پروپاگاندای سیاسی می کنند، دیگر بس است! من به خاطر این چیزها فوتبال بازی نمی کنم و ساکت نخواهم بود. نژادپرستی، هرگز، هرگز نباید پذیرفته شود.
 

منبع