وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ

وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ

وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران
وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ

وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ

وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران

تاوان!

داستان از سال 2013 شروع شد. از جایی که آلمان ها توانستند با برنامه ریزی صحیح و درست بعد از نزدیک به دو دهه ناکامی در فوتبال اروپا وجهان دو تیم را به فینال معتبرترین رقابتهای باشگاهی دنیا (UCL) برسانند. زنگ خطر برای شرکت های تبلیغاتی بزرگ به صدا درآمد!!! موفقیت های روبه رشد تیم ملی آلمان در سال های اخیر ، در کنار موفقیت های باشگاهی آنها چندان به مذاق اسپانسرها خوش نیامد؛ چرا که آلمان ها هیچوقت گزینۀ تبلیغاتی مناسبی برای آنها نبودند.   
در اقدامی غیر منتظره، گواردیولا آمد و جای هاینکس موفق رو گرفت! بدون هیچ دلیل منطقی! تاکتیک یکنواخت او ، جای حرکات ترکیبی و تیمی هاینکس رو گرفت. او تنها کسی بود که می توانست یکی از آماده ترین تیم های جهان را در 3 نیمه نهایی پشت سر هم مغلوب تیم های اسپانیایی سازد تا به فینال راه نیابد. تیمی که تا آن مرحله با قدرت تمام پیش می آمد در مصاف با تیم های وطنی گواردیولا حرفی برای گفتن نداشت.

کوچ ستارگانی چون تونی کروس و شواین اشتایگر و جایگزین شدن آنها با بازیکنان سطح پایین تر مثل تیاگو و آلونسو که در سال های پایانی بازی خود بود، هیچ دلیل منطقی نداشت و تنها تیم را تضعیف کرد. حتی اخراج کادر پزشکی بایرن که از نظر همگان از بهترین های جهان بودند ، تنها بازیکنان بایرن را که ستون اصلی تیم ملی بودند از آمادگی دور می کرد. آنچلوتی نیز یک سری بازیکن درجه 2 را روانه تیم ساخت، مثل تولیسو، خامس رودریگز که با قراردادی سنگین راهی رئال شده بود و فقط می خواستند که زیان خود را جبران کنند و به این خاطر راهی بایرن شد. نیمکت نشین شدن توماس مولر و مصدومیت های طولانی نویر نیز نشان از ضعف کادر فنی و پزشکی بایرن دارد، میراثی که گواردیولا برای بایرن باقی گذاشت.

نشستن کسانی چون حمیدزیچ و سانیول روی نیمکت بایرن اصلاً خوشایند نیست، کسانی که در دوران بازیگری خود نیز چندان در حد بایرن نبودند؛ چه برسد به روی نیمکت بایرن نشستن!!! این اتفاقات به همراه اتفاقات موازی که در دیگر تیم قدرتمند آلمانی یعنی دورتموند افتاد اوضاع را بدتر هم کرد. رفتن یورگن کلوپ!!! و درحال حاضر نیمکت نشین شدن ستارگان آلمانی همچون گوتزه، رویس, شورله در این روزها چندان خوشایند نیست. حتی رفتن توخل نیز بی مورد بود؛ حداقل تیم به این راحتی تسلیم نمی شد.

این روند بود که جام ملت های اروپا 2016 را به راحتی از دست آلمان ها خارج کرد، دور شدن ستون های اصلی تیم ملی آلمان از سطح آمادگی که سمبل آنها شواین اشتایگر بود که بدون هیچ دلیلی مجبور به ترک بایرن گردید. هر چند که این اتفاقات از نظر زمانی پشت سر هم ذکر نشد ولی روندی را نشان می دهد که اگر مدیران آلمانی به آن توجه نکنند و به بازیکنان و مربیان آلمانی بها ندهند ، باز هم شاهد افت شدید در باشگاه ها و تیم ملی آلمان خواهیم بود.

 
نویسنده: کیخسرو1981

نظرات 7 + ارسال نظر
Kami دوشنبه 10 مهر 1396 ساعت 02:30

ای قربون کلامت همش حرفایه دل من بووود

ali دوشنبه 10 مهر 1396 ساعت 05:15

من واقعآ موندم شما چرا چشمتونو رو حقایق میبندین.صحبتهای این متن با عقل جور در نمیاد.
شاید خیلی از شما ها بایرن قدیم رو یادتون نمیاد ولی اینو مطمئنم که بایرن گوآردیولا یکی از با کیفیت ترین بایرن های تاریخه.درسته قبول دارم کروس نباس میرفت ولی خوب با اون حرفای مسخره رومنیگه منم بودم میرفتم.بعدشم همچین شما میگین انگار بایرن گوآردیولا تو یو سی ال از شاختار باخته.من یادمه اون موقع بایرن به تیمهای کوچکتری هم میخورد ما انتظار برد نداشتیم.مثل منچستر.والنسیا و ... ولی تو زمان گوآردیولا ما از تیم های بزرگ هم نمیترسیدیم.رفیقم رئالی هست وقتی بایرن با رئال خورد گفت حذف میشه رئال.یاد حرف فردوسی پور افتادم بازی با رئال بود که گفت رئال حاضره همین اول بازی داور سوت پایان بازی رو بزنه.من خودم یه آلمانی متعصبم ولی خوب شوان اشتایگر دیگه سنش بالا رفته بود دیگه اون کیفیت سابق رو نداشت.بعدشم شما یادتون رفته هاینکس سومین سال مبیگریش به این موفقیت ها رسید.تقصیر شما نیس کیفیت بایرن تو زمان همون گوآردیولا انقد بالا رفته که تماشاگرا دیگه طاقت هیچ باختی رو ندارن.حرف زیاد دارم راجع به این نوشته ولی حوصله ندارم.

milad دوشنبه 10 مهر 1396 ساعت 05:47

این متن واقعا چرته..
هاینکس به خاطر بیماری قلب خودش دیگه نمی تونست مربگیری کنه

لوتهار ماتئوس دوشنبه 10 مهر 1396 ساعت 07:39

والا ما زمان هاینکس هم می‌گفتیم با خیال راحت از همه تیمها می‌بریم و از منچستر و والنسیا که هیچ از رئال و بارسا هم ترس نداشتیم. زمان هاینکس بایرن قدرت اول اروپا شده بود نه زمان گواردیولا

سامان دوشنبه 10 مهر 1396 ساعت 09:32

من خودم یه بایرنی قدیمی هستم واقعا تیم گواردیولا تیم خیلی عالی بود .دوتا نیمه نهایی به بارسا و اتلتیکو رو بیهوده باخت چون تیمش بهتر بود بازی با بارسا روبن .ریبری. فیلیپ لام. آلبا مصدوم بودن.واقعا سخت بدون داشتن این بازیکنای اصلی برنده شدن .با همه این شرایط بایرن تا دقیقه ۸۰ پابه پای بارسا بازی کرد و فقط به نبوغ مسی بود که توی ۱۰ دقیقه قافیه رو باخت . بازی با اتلتیکو ۱-۰ جلو بود یه پنالتی گیر امد مولر زد تو دستای اوبلاگ . واقعا نظر شخصیه منه ک گواردیولا بخاطر بدشانسی قهرمانی اروپا نیاورد و واقعا تیمش فوق العاده بود.

حامد دوشنبه 10 مهر 1396 ساعت 12:48

متن نقاط ضعفی داره که یک نمونه بارزش رفتن تونی کردس هست! به نقل از دوست کروس که تو همینجا هم منتشر شد، کروس به دلیل تنگ نظریه مدیران بایرن رفت رئال! با اینکه گواردیولا اصلا موافق نبود ولی کی از پس صرفه جوییهای بعضا بی مورد مدیران برمیاد؟!!
صرفه جویی همه جا هم خوب نیست! بازی پاریس نشون داد گاهی اسکناسها هم گل میزنن!!

داوود کان دوشنبه 10 مهر 1396 ساعت 13:50

این متن بعضی جاهاش درست بود بعضی جاهاش اشتباه

من با رفتن هاینکس مخالف بودم ولی انصافا گواردیولا بد نبود مقابل بارسا تو نیمه نهایی چند بازیکن مهم مون مصدوم بودن. همیشه تو نقاط مهم فصل چنتا مصدوم کلیدی داشتیم
زمان پپ ما همیشه از شانسای مسلم قهرمانی اروپا بودیم و خیلی خوب بازی میکردیم

اینکه کروس بی غیرت با مصاحبه های بعد رفتنش و شواینی رفتن درست
ولی خدایی تیاگو یه بازیکن فوق العادس و هیچی از اونا کم نداره حتی از کروس هم بهتره

و اما شاهکار متن
ویلی سانیول یکی از بهترین دفاع راستای جهان بوده واقعا متعجبم از این حرف
بعد اینکه بازیکنای جدید اومدن تو بایرن
بایرن مجبور بود چنتا از بازیکنای قدیمیشو به کادر فنی اضافه کنه تا هویتشو کمی برگردونه
سانیول هم تو تیم متوسط بوردو بد نتیجه نگرفته بود و به عنوان دستیار حداقل خوبه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد