به مناسبت تولد فرانتس بکن باوئر؛ مدافعی که قیصر آلمان شد

هنگامی که نام فوتبال آلمان به زبان می آید، ناخودآگاه فکرمان به سمت فرانتس بکن باوئر می رود. او هنوز هم به عنوان بهترین بازیکن تاریخ آلمان و یکی از بهترین فوتبالیست های تاریخ جهان شناخته می شود. به مناسبت هفتاد و یکمین سالروز تولدش، کمی بیشتر با او آشنا شویم.  

بکن باوئر در سال 1945، یعنی همان سالی که هیتلر رهبر سابق آلمان خودکشی کرد و جنگ جهانی دوم پایان یافت، در مونیخ به دنیا آمد. در آکادمی پسران مونیخ 1860 رشد کرد و بعد به آکادمی بایرن مونیخ پیوست. در سال 1964، قیصر اولین بازی اش را در بوندس لیگا در سن 18 سالگی با پیراهن بایرن مونیخ انجام داد و دو سال بعد اولین جامش را در آلمان کسب کرد. در سال 1966 در سن 20 سالگی همراه با تیم ملی آلمان به جام جهانی 1966 رفت و با این تیم نائب قهرمان شد و به عنوان بهترین بازیکن جوان این رقابت ها شناخته شد.

سال های بعد، بکن باوئر عناوین را یکی پس از دیگری درو می کرد. وی در جام جهانی 1970 همراه با تیم ملی به مقام سوم رسید اما همگان نیمه نهایی آن سال را به آن خاطر به یاد دارند که قیصر با کتف شکسته بازی کرد و در جام جهانی 1974 همراه با آلمان مقابل هلند یوهان کرایف در فینال پیروز شد.

وی تا سال 1977 با بایرن مونیخ محبوبش ماند. در آن سال به همراه دوست همیشگی اش پله، به فوتبال امریکا و باشگاه کاسموس رفت و آنجا نیز موفق شد چندین بار به قهرمانی امریکا برسد.

5 سال بعد در سال 1982 دوباره به آلمان بازگشت اما این بار عضو هامبورگ شد و تا سال 1984 که کفش هایش را آویخت، در این تیم عضویت داشت. به دلیل دوران بسیار باشکوه در بازیگری و محبوبیت بسیار زیاد، در همان سال 1984 به عنوان مربی تیم ملی آلمان انتخاب شد.

دوران مربیگری قیصر نیز مانند دوران بازیگری اش، فوق العاده بود. او آلمان را به فینال جام جهانی 1986 مکزیک رساند و در مقابل آرژانتینی که دیگو مارادونا را داشت، در فینال 3-2 شکست خورد. با این حال در جام جهانی 1990 ایتالیا، انتقام این شکست را گرفت. وی در فینال آن بازی ها، باز هم مقابل آرژانتین قرار گرفت اما این بار مانشافت 1-0 پیروز شد تا بکن باوئر هم به عنوان بازیکن و هم مربی، با آلمان قهرمان جهان شده باشد.

پس از جام جهانی 1990، وی از کارش در تیم ملی آلمان استعفا داد و مربی بایرن مونیخ شد و با این تیم در سال 1994 قهرمان بوندس لیگا شد. سال 1996، از مربیگری بایرن مونیخ نیز استعفا داد و پس از آن هرگز روی نیمکت تیم دیگری ننشست. در سال 1988 به عنوان رییس این باشگاه انتخاب شد. قطعا آلمان ها تا سالیان سال به داشتن اسطوره ای مانند او افتخار خواهند کرد.

افتخارات شخصی

بکن باوئر 5 بار مرد سال فوتبال آلمان و 2 بار مرد سال فوتبال اروپا و در جام جهانی 1966 بهترین بازیکن جوان این رقابت ها شد.

افتخارات تیمی در دوران بازیگری

بکن باوئر همراه با تیم ملی آلمان مدال طلا، نقره و برنز جام جهانی را هر کدام یک بار و مدال طلا و نقره یورو را نیز هر کدام یک بار کسب کرد. در رده باشگاهی همراه با بایرن مونیخ، 3 بار قهرمان جام باشگاه های اروپا، یک بار قهرمان جام در جام اروپا، 4 بار قهرمان جام حذفی آلمان و 4 بار قهرمانآلمان شد.

همراه با هامبورگ در رده باشگاهی، یک بار قهرمان آلمان و یک بار قهرمان جام حذفی آلمان شد و یک بار نیز قهرمان جام یوفا شد.

افتخارات در دوره مربیگری

قیصر در دوره مربیگری اش که چندان هم طولانی نبود، بسیار موفق بود. وی همراه با تیم ملی آلمان یک بار قهرمان و یک بار نائب قهرمان جام جهانی شد و همراه با بایرن مونیخ یک بار قهرمان بوندس لیگا و یک بار قهرمان جام یوفا شد.

منبع