داستان باورنکردنی رناتوسانچز، یاغی آگوئیلاش

اگر رونالدو را کنار بگذاریم، این روزها تماشای بازی پرتغال به خاطر یک پدیده جدید لذت بخش تر از همیشه است: رناتو سانچس، پسر یاغی محله موسگوئیرا.    
وقتی 5 ماهه بود پدرش برای جستجوی یک زندگی بهتر و کاری پردرآمدتر راهی فرانسه شد. وقتی رناتو 5 ساله بود، او به پرتغال برگشت و تازه همان موقع بود که برای گرفتن شناسنامه پسر کوچکش اقدام کرد. 13 سال بعد، رناتو بازیکن تیم ملی پرتغال است و دو رکورد ویژه را نیز از آن خود کرده است: جوان ترین بازیکن تاریخ پرتغال و جوان ترین گلزن پرتغال در یک چهارم نهایی یورو.

رناتو از پاسخ به سوالاتی در مورد صغر سن بودن خود خسته شده است. به او اتهام زده اند که 24 یا 25 ساله است، اتهامی که روز گذشته نادرستی اش رسما اثبات شد. 

این پسر مثل یک معجزه است. فوتبالیستی از دل کوچه ها و زمین های خاکی. او فوتبال را آکادمیک یاد نگرفته، او بیشتر شبیه به فوتبالیست های چند دهه پیش است. جسارت، کیفیت، شخصیت و غیرقابل پیش بینی بودن در بازی او موج می زند. وقتی شوت می زند، گاهی تشخیص جهت آن برای دروازه بان غیرممکن می شود. 

او در محله مهاجر نشین موسگوئیرا رشد یافت. در محله او به دور ماندن از گروه های خلافکار و گنگ ها چیزی شبیه به یک معجزه است. آنجا یک باشگاه فوتبال کوچک وجود داشت به نام آگوئیلاش(عقاب ها)، رناتو همراه با برخی کودکان محله به این باشگاه پیوستند. از همان آغاز مشخص بود که رناتو با دیگران متفاوت است. همین تفاوت ها او را  خاص می کردند. نمی توانستید هیچگاه او را بدون توپ ببینید. 

بولو، همانطور که پدربزرگش او را صدا می کرد، مورد توجه یکی از استعداد یاب های باشگاه بنفیکا قرار گرفت و برای او درخواست حضور در آکادمی بزرگترین باشگاه فوتبال پرتغال ارسال شد. رناتو با این درخواست مخالفت کرد چون معتقد بود مسافت ها طولانی است اما مربی رناتو، او را متقاعد کرد که به بنفیکا بپیوندد. بنفیکا برای به خدمت گرفتن رناتو، 750 یورو بعلاوه 250 توپ فوتبال به آگوئیلاش پرداخت کرد. 

کمی بعد قرار شد یک بازی دوستانه بین نوجوانان بنفیکا و آگوئیلاش برگزار شود و این به معنای رویارویی رناتو با دوستان قدیمی اش بود. رناتو از مسئولان خواست که در تیم آگوئیلاش به میدان برود که این تقاضا مورد قبول واقع نشد. رناتو نمی خواست مقابل تیم سابقش قرار بگیرد و سرانجام ترجیح داد در این بازی حضور پیدا نکند. 

رناتو از قرار گرفتن در چارچوب تاکتیکی دوری می کرد. در جام میلک کاپ ایرلند، بنفیکا به فینال راه یافت و مربی در جلسه توجیهی از رناتو و یارانش می خواست که بازی را به کناره ها کشانده و از توپ های بلند استفاده کنند. او می خواست که بازیکنانش مرتب به هم پاس بدهند. رناتو وقتی وارد زمین شد، هم تیمی هایش را به گوشه ای فراخواند و گفت:"به حرف های مربی گوش نکنید. شوت بزنید و تا می توانید به من توپ برسانید!" بحث و درگیری رناتو با مربیش در طول آن بازی خاطره انگیز بود.

در تیم ملی نوجوانان پرتغال، مانوئل کاستا برای اینکه تاکتیک هایش را بهتر به رناتو بفهماند، از بطری های آب در زمین تمرین استفاده می کرد. 

مدیر برنامه های رناتو، ژرژ مندس معروف است. او با رقم 35 میلیون یورو شرایط پیوستن رناتو به بایرن را فراهم کرد. رناتو معتقد است که زیر نظر آنچلوتی در بایرن به ستاره تبدیل خواهد شد. برای بنفیکا این یک معامله خوب بود. آنها بازیکنی را با 35 میلیون یورو فروختند که برای جذبش، 750 یورو بعلاوه 250 توپ فوتبال هزینه کرده بودند. 

الگوی فوتبالی رناتو همواره "کلارنس سیدورف" بوده و زمان فراغت از فوتبال ترجیح می دهد موسیقی گوش کند. او نتوانست در مراسم ازدواج مجدد مادرش شرکت کند اما در عوض دو لیموزین بزرگ را برای مادر و ناپدریش فرستاد.

وقتی توانست اولین خانه خود را خریداری کند، به پاس زحماتی که مادرش برای وی کشیده بود، خانه را به نام وی کرد. رناتو امشب قهرمانی در یورو را می خواهد تا مادرش یک بار دیگر به وی افتخار کند، به پسری که ترجیح داد فوتبالیست شود و در محله ای بدنام، مسیری درست را انتخاب کرد.

ترجمه: رضا سیف
 

منبع