مانشافت و بازگشت به دفاع سه نفره، تجلیلی از قهرمانان یورو 96

در رقابت های یورو 96 ماتیاس سامر در نقش لیبرو و دیتر آیلتس به عنوان هافبک دفاعی در ترکیب آلمان فاتح یورو بسیار خوش درخشیدند، بیست سال بعد تغییرات زیادی در نحوه بازی مانشافت به وجود آمده، با این وجود تشابهاتی بین مانشافت 96 با مانشافت 2016 قابل مشاهده است. 

 

خط دفاعی مانشافت یکی از نقاط قوت آلمان ها در راه فتح رقابت یورو 2016 به حساب می آید، اما کادر فنی تیم با وجود تعداد بالای مدافعین میانی، با حضور تنها یک مدافع کناری متخصص (یوناس هکتور)، چه چیدمان و ترکیب بهینه ای برای ترکیب دفاعی خود می تواند در نظر گیرد؟

یکی از گزینه های قابل تصور برای یوگی لوو در این زمینه استفاده از یک زنجیره دفاعی سه نفره در ترکیب خود می باشد، مانشافت در سال 1996 نیز با بهره گیری از یک دفاع زنجیره سه نفری به عنوان قهرمانی دست یافت، درآن رقابت ها ماتیاس سامر نقش اصلی را در خط دفاعی تیم بر عهده داشت و به نوعی لیبروی تیم محسوب می گردید، در کنار او نیز برتی فوگتس سرمربی آن زمان مانشافت بعد از مصدومیت یورگن کولر، از بازیکنانی نظیر مارکوس بابل و توماس هلمر در ترکیب خود بهره می برد. چنین چیدمانی در رقابت های یورو 2016 نیز برای یوگی لوو با حضور مدافعینی نظیر ژروم بوآتینگ، متس هوملس (در صورت رفع مصدومیت) و بندیکت هوودس قابل تصور به نظر می رسد.

در سال 1996 برتی فوگتس در خط میانی خود از بازیکنانی تکنیکی نظیر توماس هسلر و آندراس مولر استفاده می کرد که در کادر فعلی مانشافت نیز یوگی لوو در خط میانی از وجود چنین بازیکنانی تکنیکی برخوردار است. در رقابت های یورو 1996 یورگن کلینزمن و اشتفان کونتس دو مهاجم اصلی تیم به حساب می آمدند که کونتس بیشتر در نقش مهاجمی کاذب به بازی گرفته می شد، در کادر کنونی نیز چنین انتخابی با وجود مهاجمینی نظیر ماریو گومز، ماریو گوتسه و همچنین توماس مولر قابل تصور است که بازیکنانی نظیر مولر و گوتسه در چنین گزینه ای می توانند به عنوان مهاجم دوم و یا مهاجم کاذب به بازی گرفته شوند.

اما کدام واقعیت سبب قهرمانی  تیم برتی فوگتس در رقابت های یورو 96 شد؟ شاید بتوان از کار تیمی به عنوان بهترین پاسخ برای چنین پرسشی نام برد. ماتیاس سامر در یادداشتی برای روزنامه آلمانی Die Zeit در این زمینه نوشته است:"راز موفقیت ما در این نکته نهفته بود که بازیکنان تیم چه از نظر ورزشی و چه از نظر روابط انسانی از درک بسیار بالایی از یکدیگر برخوردار بودند و در واقع تیمی بسیار هماهنگ را تشکیل داده بودیم." در کادر قهرمان یورو 96 تنها دو بازیکن به نام های اشتفان کونتس (بشیکتاش) و الیور بیرهوف (اودنیزه) به عنوان لژیونر حضور داشتند و بیشتر اعضای کادر تیم را بازیکنان تیم های دورتموند، بایرن مونیخ و وردربرمن تشکیل می دادند.

اما مقایسه آمار ی بین مانشافت 1996 با سایر تیم های آلمان در چهار رقابت بعدی یوروی بعدی در سال های بین سال های 200 تا 2012 نکات جالبی را در بردارد. در رقابت های یورو 96 آلمان به طور میانگین در هر بازی  از مالکیت توپ 51 درصدی برخوردار بود که در چهار تورنمنت بعدی آلمان ها به طور میانگین حتی آماری بهتر از این نیز از خود بر جای گذاشتند. تعداد پاس های رد و بدل شده بین بازیکنان آلمانی در تورنمنت یورو 96 به طور میانگین 414 پاس و با دقتی 79 درصد بود که از استانداردهای اروپایی بالاتر بود، آلمان هاچنین آماری را در چهار تورنمنت بعدی نیز تکرار نمودند، برای نمونه در رقابت های یورو 2012 شاگردان یوگی لوو به طور میانگین در هر بازی 555 پاس را با دقت 87 درصدی بین خود رد و بدل نمودند.

اما بزرگترین نقطه قوت مانشافت در رقابت های یورو 96 تاثیرگذاری بالای شاگردان برتی فوگتس در مقابل دروازه حریفان بود، قابلیت مهمی که مانشافت در حال حاضر از آن برخوردار نیست. در آن زمان مانشافت 16 درصد از موقعیت های خود مقایل دروازه حریفان را به گل تبدیل می نمود، در حالی که در رقابت های نا امید کننده و فاجعه بار یورو 2000 و یورو 2004 چنین آماری از 4 درصد تجاوز ننمود.

یوگی لوو در کنار تلاش برای رفع این معضل همچنین تلاش نموده که تا حد ممکن رقابت های دو تفره در میدان را تا بدون خطا به نفع تیم خود به اتمام رساند، تصمیمی مدرن و قابل تمجید که در سال 1996 تیم ملی آلمان چندان از آن بهره مند نبوده است. در یورو 96 شاگردان برتی فوگتس به طور میانگین در هر بازی مرتکب 20 خطا شدند، در حالی که در رقابت های یورو 2012 چنین آماری به 10 خطا در هر بازی کاهش پیدا کرده است. در رقابت های یورو 96 بازیکنان آلمان به طور میانگین در هر بازی وارد 128 نبرد دو نفره در زمین شده بودند که در رقابت های یورو 2012 به میزان 50 عدد از چنین آماری کاسته شده است، چنین آماری به خوبی  تغییر در نحوه بازی مانشافت در سال های اخیر را نشان می دهد.

در سال 1996 محوری تعیین کننده در کادر مانشافت وجود داشت که به نحوی نقشی تعیین کننده در موفقیت آلمان ها داشت، این محور موفق در سال 1996 از سه بازیکن تاثیر گذار به نام های آندارس کوپکه، ماتیاس سامر و دیتر آیلتس که همگی بازیکنانی دفاعی بودند تشکیل شده بود، به طوری که این سه بازیکن همگی در تیم منتخب رقابت های یورو 96 از سوی یوفا نیز انتخاب شدند. تیم برتی فوگتس در این رقابت ها در مجموع سه مرتبه دروازه خود را باز شده دید و در مرحله گروهی رقابت ها نیز هیچ گلی در یافت نکرد. آندراس کوپکه سنگربان مانشافت که در فصل منتهی به رقابت های یورو (1995/96) با تیم آینتراخت فرانکفورت به بوندسلیگای دو سقوط کرده بود، در یورو 96 با مهار نمودن 86 درصد از ضربات ارسالی به سمت دروازه خود بسیار خوش درخشید. ماتیاس سامر به عنوان لیبرو مغز متفکر تیم در بازی سازی محسوب می گردید و با 531 تماس با توپ در این زمینه بهترین عملکرد را در بین بازیکنان حاضر در تورنمنت داشت و همچنین موفق ترین بازیکن مانشافت در پیروزی در نبردهای دو نفره به حساب می آمد. در میانه میدان نیز دیتر آیلتس از وردربرمن با عملکرد فوق العاده خود همه را غافلگیر نمود، به نحوی که روزنامه های انگلیسی بعد از قهرمانی آلمان در یورو 96 به وی لقب “Lord Eilts” را اعطا نمودند.

اما حضور چنین محور سه نفره دفاعی موفقی را در مانشافت 2016 نیز می توان متصور بود؟ شاید بتوان از مانوئل نویر، ژروم بوآتینگ و سامی خدیرا به عنوان محور دفاعی و ستون های اصلی مانشافت در فاز تدافعی نام برد. این بازیکنان که نقش بسیار مهمی در تاکتیک های دفاعی تیمی مورد نظر یوگی لوو بر عهده دارند از رقابت های جام جهانی 2014 تنها در دو دیدار به صورت همزمان در ترکیب مانشافت قرار گرفته اند. با این وجود حضور آنها در زمین سبب بهبود وضعیت حرکت رو به عقب تیمی می گردد و امیدها را برای موفقیت تیم یوگی لوو در یورو 2016 افزیش می دهد.

به قلم Lars Wiedermann از وب سایت Goal

منبع