پنج تغییر تاکتیکی مورد نیاز، برای عبور بایرن مونیخ از سد بنفیکا

پپ گواردیولا سرمربی بایرن مونیخ برای صعود به مرحله نیمه نهایی رقابت های لیگ قهرمانان اروپا می بایست در بازی برگشت مقابل بنفیکا برخی تغییرات تاکتیکی را در نظر گیرد، در غیر این صورت کار برای مونیخی ها در لیسبون بسیار دشوار خواهد بود. 

 

نحوه عملکرد بایرن مونیخ مقابل بنفیکا در دیدر رفت از مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا تا حدودی برای دوستداران این باشگاه و مطبوعات آلمانی غافلگیرکننده بوده است، از آنالیز این بازی می توان متوجه شد که مونیخی ها برای صعود به جمع چهار تیم برتر اروپایی نیاز به انجام برخی تغییرات تاکتیکی و بهبود عملکرد خود در پنج زمینه دارند که این یادداشت به بررسی آنها می پردازد:

یک- افزایش اقتدار در زمین

مونیخی ها در بازی رفت مقابل بنفیکا به میزان 60 درصد از تملک توپ برخوردار بودند که این مسئله با ایده گواردیولا سرمربی تیم مبنی بر ارائه فوتبال با میزان بالای تصاحب توپ همخوانی ندارد، مونیخی ها در رقابت های لیگ قهرمانان این فصل حتی در شکست 0:2 خانگی مقابل آرسنال از درصد میزان تصاحب توپ بیشتری نسبت به این دیدار برخوردار بودند، در آن بازی مونیخی ها موفقبه ارسال 797 پاس گردیدند، اما در بازی سه شنبه شب شاگردان گواردیولا تنها موفق به ارسال 665 پاس شدند که 89 درصد آنها به مقصد رسید، در صورتی که میانگین دقت پاس های مونیخی ها به طور معمول بالای 90 درصد می باشد.

چنین مسئله ای از دلایل زیادی برخوردار است، گواردیولا در این دیدار برای جلوگیری از حملات سریع بنفیکا از زوج ویدال و تیاگو در پست هافبک دفاعی بهره برد و به این ترتیب مونیخی ها در بخش تهاجمی خود تنها از چهار بازیکن به نام های کاستا، ریبری، مولر و لواندوفسکی برخوردار بودند، علاوه بر این فیلیپ لام نیز در این بازی برای مهار بخش تهاجمی خطرناک بنفیکا کمتر در حملات تیمی شرکت می نمود. به همین دلیل مونیخی ها در نیمه زمینه حریف از تعداد بازیکن کمتری برخوردار بودند، به طوری که کاستا در طول بازی تنها موفق به ارسال سه پاس به لواندوفسکی و یک پاس به مولر گردید.

از سوی دیگر دفاع زنجیری چهار نفره بنفیکا که بارها عملکرد آن مورد تمجید پپ گواردیولا قرار گرفته است، در این بازی بسیار رو به جلو بازی می نمود که این مسئله سبب تنگ شدن فضای لازم برای مونیخی ها جهت انجام حرکت های ترکیبی در بخش تهاجمی گردید. در بیشتر زمان بازی فاصله آخرین بازیکن خط دفاعی تیم بنفیکا تا خط میانی زمین به بیش از پنج متر نمی رسید و به همین دلیل مونیخی ها به ندرت می توانستند با ارسال پاس های قطری بلند با توجه به قدرت بالای دوندگی خط دفاعی بنفیکا از فضای خالی پشت این دفاعی زنجیری استفاده نمایند.

در بازی برگشت در صورتی که گواردیولا بخواهد باز هم بازی با تملک بالای توپ را به نمایش گذارد، وی نیاز به افزایش بازیکنی خلاق به بخش تهاجمی خود دارد و در این صورت حضور ماریو گوتسه در ترکیب اصلی تیم در بازی برگشت می تواند به تصمیمی غافلگیرکننده اما منطقی از سوی این سرمربی اسپانیایی بدل گردد، اما به جای گوتسه چه کسی باید از ترکیب اصلی تیم بیرون گذاشته شود؟

در بازی رفت همچنین پاس های بلند مونیخی ها نیز از دقت کمتری برخوردار بود، به طوری که تنها 64 درصد از این پاس های ارسالی به مقصد رسیدند، در حالی که دقت شاگردان گواردیولا در این زمینه و تنها در بازی های لیگ قهرمانان اروپا بیش از 78 درصد می باشد. در این زمینه نیز مونیخی ها می بایست در بازی برگشت در عملکرد خود تغییراتی را جهت بهبود در نظر گیرند.

دو- بهبود وضعیت پرسینگ

در نیمه اول رقابت های این فصل پرسینگ بالا و تصاحب توپ در نیمه زمین حریف از نقاط قوت بایرن مونیخ محسوب می گردید، مسئله ای که در دیدار مقابل بنفیکا کمتر مشاهده شد و شاید بتوان دلیل آن را در چیدمان محافظه کارانه پپ گواردیولا با قرار دادن دو بازیکن در پست هافبک دفعی برای جلوگیری از حملات غافلگیرکننده حریف جستجو نمود. از سوی دیگر هجوم سریع به بازیکن صاحب توپ حریف بعد از لو رفتن توپ از ویژگی های ریبری و تیاگو به حساب نمی آید و به همین دلیل بازیکنان بنفیکا در سمت راست زمین از آزادی عمل بیشتری برخوردار بودند. پپ گواردیولا پس از بازی رفت مدعی شد که شناخت بیشتری از بازی بنفیکا پیدا نموده و شاید بتواند برای مهار بیشتر حریف در بازی برگشت، تاکتیکی برای تیم خود بیندیشد.

سه- برخورداری از برنامه دوم

در بازی رفت برنامه اصلی گواردیولا برای ایجاد موقعیت بر روی دروازه حریف بیشتر به رساندن سریع توپ با ارسال های بلند به ریبری یا کاستا در کناره های زمین و استفاده از توپ های ارسالی آنها درون محوطه جریمه محدود شده بود، تدبیری که تاثیرگذاری آن در صحنه تک گل مونیخی ها در این دیدار نیز به طور کاملا قابل مشاهده بود. اما بعد از گذشت بیست دقیقه از بازی بخش دفاعی بنفیکا با فشرده ساختن خود تلاش نمود از رسیدن توپ به بازیکنان کناری تهاجمی بایرن مونیخ جلوگیری نماید، توماس مولر در این باره پس از بازی گفت:"در ابتدای بازی ما می توانستیم راحت تر توپ را به کناره ها برسانیم اما به مرور زمان در این مسئله با مشکل برخودریم که نمی دانم علت آن در بی دقتی بازیکنان تیم و یا دفاع فوق العاده تیم حریف بوده است." برای بازی برگشت برخورداری از برنامه ای دیگر جهت نزدیک شدن به دروازه حریف بسیار برای مونیخی ها بسیار حیاتی می باشد. شاگردان گواردیولا باید بتوانند از مرکز زمین نیز با حرکات خود دروازه حریف را با خطر مواجه سازند و به همین دلیل گواردیولا مجبور خواهد بود از بازیکنی خلاق در پست شماره ده تیم استفاده نماید.

چهار- اضافه کردن خاوی مارتینز به ترکیب اصلی

با پایان دوران مصدومت خوی ماریتنز، وی برای بازی برگشت مشکلی برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی نخواهد داشت، وی در بازی رفت نیز در سی دقیقه پایانی به ترکیب تیم اضافه شد و توانست انسجام مونیخی ها در این منطقه را به شدت افزایش دهد. در بازی برگشت به احتمال فراوان به جای یوناس محروم رائول خیمنس بلند قامت در پست مهاجم اصلی بنفیکا به میدان خواهد رفت و به همین دلیل وجود مارتینز در عمق دفاعی برای شرکت در نبردهای هوایی می تواند بسیار تاثیرگذار باشد. در بازی رفت نیز استفاده از توپ های بلند به یکی از گزینه های بنفیکا برای تهدید دروازه مانول نویر تبدیل شده بود.

حال پرسشی که مطرح می شود این است که در صورت استفاده از مارتینز در پست دفاعی میانی، گواردیولا از بین آلایا و کیمیش مجبور به قربانی نمودن کدام یک خواهد بود؟ به احتمال فراوان هر دوی این بازیکنان با انتقال داوید آلابا به سمت چپ خط دفاعی و خروج خوان برنات از ترکیب اصلی در میدان باقی خواهند ماند، در واقع زوج مارتنیز و کیمیش می تواند به گزینه ای منطقی برای قرار گرفتن در عمق دفاعی بایرن مونیخ برای بازی برگشت بدل گردد.

پنج- نمایش بازی تاثیرگذار تر در فاز تهاجمی

در بازی رفت مونیخی ها تنها پنج مرتبه موفق به ایجاد خطر بر روی دروازه بنفیکا شدند و نتوانستند هرگز در این زمینه انتظارات را برآورده سازند. اوتمار هیتسفلد سرمربی سابق بایرن مونیخ نیز در این زمینهبه شبکه Sky گفت:"تاثیرگذاری فاز تهاجمی مونیخی ها در این دیدار نسبت به هفته های پیش با افت شدیدی مواجه بود که البته می توان آن را تا حدی به خستگی بازیکنان نسبت داد، البته بایرن مونیخ در این دیدار از ایده ای خلاقانه در هنگام حمله برخوردار نبود."

با این تفاسیر پپ گواردیولا برای رساندن بایرن مونیخ به جمع چهار تیم برتر اروپا  برای سومین مرتبه در سومین سال حضور خود در مونیخ، نیاز به انجام برخی تغییرات و در نظر گرفتن برخی ریسک ها می باشد. البته نگاهی به آمار تا حدودی مونیخی ها را امیدوار به صعود می نماید، چون بایرن مونیخ از سال 2002 هر مرتبه که در بازی رفت از مرحله حذفی رقابت های لیگ قهرمانان به پیروزی دست یافته، موفق به صعود به دور بعد شده است، مونیخی ها برای آخرین بار در سال 2002 با وجود پیروزی مقابل رئال مادرید در بازی رفت موفقبه صعود به دور بعد نشدند. اگر مونیخی ها در بازی برگشت موفق به ثمر رساندن یک گل بشوند در آن صورت بنفیکا برای صعود به مرحله بعد نیاز به ثمر رساندن سه گل خواهد داشت که از سال 2010 این تیم پرتغالی در بازی های لیگ قهرمانان تنها یک مرتبه مقابل اندرلشت در یک دیدار موفق به ثمر رساندن سه گل شده است.

با این وجود به ثمر رساندن گل در استادیوم خانگی بنفیکا هرگز ساده نخواهد بود، مانوئل نویر در این باره معتقد است:"زنجیره دفاعی بنفیکا فوق العاده است، پیروزی در لیسبون هرگز ساده نخواهد بود."

منبع