کارلو آنچلوتی، کهنه سربازی از شمال ایتالیا

بایرن مونیخ با انتخاب کارلو آنچلوتی به عنوان سرمربی خود یکی از موفق ترین مربیان فوتبال در عرصه باشگاهی را به بوندسلیگا خواهد آورد، این سرمربی ایتالیایی به خصوص با آرامش و متانتی که دارد از محبوبیت خاصی در دنیای فوتبال برخوردار است. 

 

کارلو آنچلوتی هنگامی که هدایت چلسی را به عنوان اولین ایستگاه مربی گری خود در خارج از ایتالیا پذیرفت، در یکی از اولین کنفرانس های مطبوعاتی خود مدعی شد:"من برای عادت نمودن به شرایط جدید زمان زیادی ندارم، اما در اطراف آپارتمان خود رستورانی فوق العاده یافته ام و این اولین قدمی بوده که من از وقتی به اینجا آمده ام، برداشته ام." اما دومین قدمی که وی با شروع کار خود در خارج از سری آ برداشته کسب پیروزی و به دست آوردن عناوین قهرمانی در کشورهای مختلف بوده است، قدمی که او را به سرمربی موفقی در دنیای فوتبال بدل نموده و برای او برند مشهور "کارلتو" را به ارمغان آورده است.

آنچلوتی هنگامی که پنجاه سال سن داشت برای اولین بار فوتبال ایتالیا را ترک نمود تا ادامه مربی گری خود را در فوتبال انگلیس و باشگاه چلسی دنبال نماید. البته آنچلوتی در آن زمان با حضور موفقیت آمیز در یوونتوس بین سال های 1999 تا 2001 و همچنین کسب دو عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان و یک عنوان قهرمانی در سری آ سرمربی پرطرفداری محسوب می گردید که تیم های مطرح زیادی در اروپا به دنبال جذب وی بودند.

وی توانست با حضور در لندن آبی پوشان این شهر را برای اولین بار در تاریخ باشگاه به یک دوبل قهرمانی در رقابت های لیگ برتر جزیره و FA Cup برساند، بعد از آن وی پاریس سن ژرمن را به قهرمانی در لیگ فرانسه رساند و سپس با قبول هدایت رئال مادرید عنوان دسیما (دهمین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا) و همچنین یک قهرمانی در رقابت هایCopa del Rey را برای این تیم به ارمغان آورد. آنچلوتی در مجموع موفق به کسب شانزده عنوان قهرمانی مختلف در سمت مربی گری شده و به عنوان بازیکن نیز وی در تیم های رم و میلان چهارده قهرمانی متفاوت را تجربه کرده است.

آنچلوتی در دوران حضور خود در تیم رویایی میلان اواخر دهه هشتاد میلادی یکی از ستون های اصلی محسوب می گردید که موفق به کسب دو عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا گردید. آریگو ساچی سرمربی آن زمان میلان آنچلوتی را با وجود بزرگانی همچون گلیت، ریکارد، بارسی، فن باستن و مالدینی، مهمترین بازیکن تیم خود ارزیابی نمود، چون از نظر این سرمربی بزرگ ایتالیایی وی تفکری متفاوت از فوتبال نسبت به سایر بازیکن تیم داشته است.ساچی برای توصیف توانایی های آنچلوتی در فوتبال از لغت ایتالیاییIntelligenza Tattics (هوش تاکتیکی) استفاده کرده که به خوبی قابلیت های وی را در امر مربی گری بیان می نماید.

کارلو آنچلوتی به عنوان کارگردان تیم در جلوی خط دفاعی فهم بی نظیری از فوتبال داشت که این موضوع در دوران مربی گری نیز به مزیتی بزرگ برای وی تبدیل شده است. آریگو ساچی در میلان و نیلس لیدهولم و اسون گوران اریکسون در رم به عنوان سرمربی نقشی بزرگ در شکل گیری تفکر و ایده های مربی گری کارلو آنچلوتی داشته اند. وی در لیگ به صورت کلاسیک دفاعی سری آ تیم هایی از لحاظ هجومی قدرتمندی را روانه این رقابت ها می ساخت و با افکار تهاجمی خود، از کاتناچیوی ایتالیایی فاصله گرفت تا فوتبالی اقتدارگرایانه و جذاب را با تیم های خود به معرض نمایش گذارد.

آنچلوتی همچنین همواره استعدادهای خارق العاده در فوتبال را مورد تمجید خود قرار داده و سعی در طراحی سیستمی برای تیم خود داشته که بازیکنان بااستعداد و فردگرایی نظیر کریس رونالدو و زلاتان ابراهیموویچ نیز با بازی در آن با مشکلی روبرونشوند،او همانند یوپ هاینکس سرمربی مصلحت گرا و از نظر تاکتیکی فرصت طلبی محسوب می گردد که حتی حاضر است برای بازدهی بیشتر ستاره های تیم، در سیستم و فلسفه فوتبالی خود تغییراتی ایجاد نماید و در حقیقت تعصب تاکتیکی بر خلاف گواردیولا در افکار او هرگز جایی نداشته است. آرامش و رفتار دوستانه از دیگر صفات بارز این سرمربی ایتالیایی محسوب می گردد، به طوری که در چهل سال حضور وی در فوتبال حرفه ای، کسی با وی به مشکلی برخورد نکرده است. شاید کسی بهتر از تونی کروس ملی پوش آلمانی باشگاه رئال مادرید که از سابقه همکاری یک ساله با وی در این باشگاه برخوردار است،‌ کارلو آنچلوتی را توصیف نکرده باشد، وی در این زمینه در گفتگویی با روزنامه آلمانیZeit مدعی شده:

“آنچلوتی به بهترین نحو ممکن می تواند شرایط رسیدن به موفقیت را چه از لحاظ تاکتیکی و چه انسانی مهیا نماید، هنگامی که وی مادرید را ترک کرد همه ناراحت بودند، حتی بازیکنانی که به دلیل حضور وی نیمکت نشین شده بودند، دلیلی برای انتقاد از وی نداشتند. در باشگاه هرگز کسی بر علیه او حرفی به میان نیاورد که این از نظر من فوق العاده بود.
 

و این موضوع می تواند به تنهایی دلیلی محکمی باشد که چرا بایرن مونیخ می تواند با آنچلوتی همکاری مثبت و موفقیت آمیزی داشته باشد. در مونیخ همه به خوبی می دانند که بعد از جدایی"پپ اول" نباید در جستجوی"پپ دومی" باشند، چون چنین مربی بزرگی، دیگر وجود ندارد. آنچلوتی سرمربی بزرگ دیگری با ویژگی های مخصوص به خود است که برای او روابط نزدیک با بازیکنان در درجه اول اهمیت قرار دارد، در غیر این صورت سیستم مورد نظر او بازدهی لازم را نخواهد داشت. پول نیز چندان در انتخاب تیم برای آنچلوتی نقشی بازی نمی نماید، چون وی پیش از این اعلام نموده که به اندازه کافی در این مدت درآمد داشته و تنها به فوتبال و مربی گری در آن را برای لذت بردن نگاه می کند.

آنچلوتی شخصیتی بسیار محبوب محسوب می گردد که به جزء مونیخ می توانست هدایت هر یک از تیم های سابق خود از میلان گرفته تا رئال مادرید را عهده دار شود و هرگاه در یکی از متروپل هایی که کارلتو پیش از این در آنها حضور داشته، پست مربی گری تیمی خالی شود، از وی به سرعت به عنوان یکی از گزینه ای اصلی سرمربی گری یاد می شود. در واقع آنچلوتی در کار خود از اقتدار و نفوذی بی نظیر و آرامشی غیر قابل قیاس برخوردار است که وی را به انسانی منحصر به فرد بدل کرده اند، مشخصه هایی را که امید همکاری موفقیت آمیز این سرمربی ایتالیایی با پرافتخارترین باشگاه فوتبال آلمانی را افزایش میدهد.

به قلم Pierre Winkler از وب سایت آلمانی Sport1

منبع