مستند صعود

 

روز بیست و ششم ژوئن 1965. ورزشگاه برلین. اف سی بایرن با شکست 8-0 بروسیا برلین موفق می شود به بوندسلیگا صعود کند. جمعه ای که گذشت، پنجاهمین سالگرد صعود تیم بایرن به بوندسلیگا بود. سایت اصلی باشگاه بایرن (fcbayern.de) در پنج بخش، نگاهی به شروع این صعود تاریخی، و اینکه چگونه تیم نخست ایالت باواریا توانست فوتبال آلمان و البته دنیا را به تسخیر خود درآورد انداخته است.

بخش اول: بایرن و بوندسلیگا

با توجه به تاریخچه ای که در سالگرد هفتادمین سال تاسیس باشگاه در سال 1970 به چاپ رسید، 11می 1963"یکی از روزهای تاریک و سخت "اف سی بایرن بود. DFB یا همان فدراسیون فوتبال آلمان به اطلاع باشگاه رساند که آن ها حق شرکت در بوندس لیگای تازه تاسیس شده را نخواهند داشت.دلیلی که فدراسیون به آن تکیه کرده بود این بود:"حداقل برای شروع فصل بوندس لیگا"،دو تیم از یک شهر  مشابه نمی توانند در لیگ حضور پیدا کنند.پس مونیخ 1860 به عنوان تیم قهرمان ابرلیگای جنوبی در لیگ حضور خواهد داشت.

بدیهیست که این نامه موجی از ناراحتی را در باشگاه بایرن ایجاد کرده بود.به گزارش تاریخچه ی منتشر شده،نامه ی اعتراض آمیز 13صفحه ایه رئیس باشگاه -ویلهلم نئودکر-هم نتوانست نظر مسئولین فدراسیون را تغییر دهد.بایرن پشت سر "شیرها"،یکی از موفق ترین تیم های ابرلیگای جنوبی بود که در دو فصل پی در پی(1962و1963) در رتبه ی سوم قرار گرفته بودند و در سال 1957 هم DFB Cup را فتح کرده بودند.در گزارشی که مهاجم تیم-Rainer Ohlhauser-منتشر کرده بود آمده است:""ما بازیکنان تیم،از اینکه بوندس لیگا مارا" نمی خواست" ناراحت بودیم.ما احساس می کردیم که توسط فدراسیون" نادیده "گرفته شده بودیم.""

با خشمی که درونش داشت،بایرن مجبور شد برای رسیدن به بوندس لیگا مبارزه کند.در فصل 1963-64 ان ها رتبه ی دوم لیگ منطقه ای جنوبی را کسب نمودند تا به بازی پلی آف راه یابند.ولی شکست غیر منتظره برابر Borussia Neunkirchen مانع شد تا باواریایی ها به آرزویشان برسند.شکست 2-0 برابر آن تیم،به معنای ناامیدی اعضای تیم برای رسیدن به بالاترین سطح فوتبالی آلمان بود.

با نگاهی به گذشته،در شرح حال فرانتس بکن بائر-آقای توپ-آمده است که" شکست در راه صعود به بوندس لیگا  "شاید یک خوش شانسی زیاد"برای بایرن بوده است.در فصل دیگر لیگ منطقه ای،قطعا بازیکنان جوان نیروی زیادی به ما تزریق کرد.".سرمربی وقت تیم -Zlatko Tschik Cajkovski - توضیج می دهد که چگونه بازیکنانش توانستند بازگشتی قدرتمند داشته باشند:"من مدام به ان ها گوشزد می کردم که شما کیفیت خوبی دارید و هیچ تیم بوندس لیگایی کیفیتی برتر از شما ندارد.آینده متعلق به شماست."

بخش دوم: بایرن در فصل 1964-65

بایرن اواسط دهه ی 1960،کیفیت،استاندارد و امکانات امروزی را نداشت.دفتر باشگاه در آن دوره،در مرکز شهر،در محلی به نام Landwehrstrasse ساخته شده بود.باشگاه خانه ای رسمی نداشت.از امکانات ورزشی موجود در Säbener Strasse(مقر اصلی باشگاه) برای تمرینات استفاده می شد. بر طبق گفته ی مدافع تیم-Peter Kupferschmidt-از یک "سرپناه نا مرتب"به عنوان رختکن استفاده می شد:"بازیکنان مجبور بودن خود کفش هایشان را تهیه کرده و به سر تمرین بیاورند.حتی وظیفه ی ترمیم و تمیز کردن کفش ها هم به عهده ی بازیکنان بود."

در"روز پیتر"بایرن مونیخ در ورزشگاه "Grünwalder"مسابقه ای انجام داد.باشگاه در لیگ منطقه ای جنوبی-که بعد از تاسیس بوندس لیگا در سال 1963 به عنوان دومین لیگ معتبر شناخته می شد- به فعالیت مشغول بود.لیگ منطقه ای خود به پنج بخش تقسیم می شد که در پایان تیم های قهرمان و نائب قهرمان،برای رسیدن به بوندس لیگا و کسب دو سهمیه ی ان مصاف می دادند.

بازی های خانگی بایرن مونیخ در لیگ یاد شده در فصل 1964-65،به طور میانگین توانست 13000 نفر تماشاچی را به ورزشگاه بکشاند.سه مصافی که در پلی آف برگزار شد،با داشتن جمعیتی بالغ بر 35666 نفر،بالاترین تعداد تماشاچی را در این بین به ورزشگاه اورده بود.بلیط های ورزشگاه "گران والدر" در یک دیدار آن فصل،در برابر "زاربروکن" sold out شد و 45000تماشاچی به تماشای آن دیدار پرداختند.در سال 1965 همچنین نخستین کلوب طرفداری بایرن بصورت رسمی افتتاح شد:کلوب طرفداری "Steinsberg " که در سپتامبر همان سال در "Steinsberg " مستقر شد.

ویلهلم نئودکر-مرد شانس بایرنی ها- از سال 1962 ریاست باشگاه را بر عهده داشت،مهندس پیمانکاری از شهر "Straubing در جنوب باواریا"که نه تنها ثبات را به باشگاه عرضه کرد،بلکه این تیم را به کسب جام های متعدد رهنمون ساخت.ثبات و یکپارچگی بعد از گذشت 17سال از جنگ جهانی و تغییر 10 رئیس مختلف،بالاخره به باشگاه بایرن پا گذاشت.

نئودکر،رابرت شوآن را در اواسط دهه ی 1960،به عنوان اولین مدیرکل فوتبال آلمان،به باشگاه آورد. ورنر اولکWerner Olk کاپیتان روزهای گذشته ی باواریایی ها در اهمیت شوان می گوید:"باید از شوآن ممنون باشیم که نگذاشت بعد از عدم صعود به بوندس لیگا در سال 1964،تیم از هم بپاشد.چرا که چندین بازیکن از تیم های بوندس لیگایی پیشنهاد داشتند."

نئودکر همچنین موفق شد تا زلاتکو کاچکوفسکی را بعد از گذشت یک سال از قهرمانی اش با باشگاه کلن در لیگ،به بایرن بیاورد.ستاره ی سابق یوگسلاوی،سبک و استایلی جذاب و تهاجمی با خود به بایرن آورد.

ورنر الک در مورد زلاتکو می گوید:"زلاتکو شخصی درست بود که در زمانی درست برای جوانان بایرن انتخاب شد.او به ما اجازه داد تا فوتبال بازی کینم."فرانتس بکن بائر در مورد کاچکوفسکی می افزاید:"زلاتکو در واقع یک راه بود،راهی برای ترویج و تربیت استعداد ها."و در آن موقع،بایرن مملو بود از بازیکنان مستعد... 

بخش سوم: تیم

وضعیت مالی بایرن در آغاز دهه ی 1960 تعریفی نداشت.اما "ویلهلم نئودکر" رئیس وقت باشگاه با ایجاد سیاست تکیه بر بازیکنان جوان،قصد بهتر کردن این وضعیت را داشت.بایرن جوان ترین تیم لیگ منطقه ای جنوبی در فصل 1964-65 با میانگین سنی 21.8 سال بود.کاپیتان تیم-Adi Kunstwadl-با 24 سال سن مسن ترین یار تیم قلمداد می شد."سپ مایر"در کتاب خود-رقصیدن با توپ-در مورد وضعیت تیم ان موقع می گوید:"ما افرادی وحشی بودیم،سرشار از احساسات و انگیزه که به سختی می شد کنترلمان کرد."

دو عضو جدیدی که در سال 1964 از تیم جوانان بایرن به تیم اصلی اضافه شدند عبارت بودند از: مهاجم "رادولف نافزیگر Rudolf Nafziger" و فرانتس بکن بائرِ "خاص".فرانتس 18 ساله اولین بازی خودش برای تیم را پیش از پایان فصل قبل انجام داده بود.او در پست مدافع چپ در دیدار پلی آف برابر سنت پائولی در ترکیب قرار گرفت و توانست گل سوم تیمش را در برد 4-0 در تاریخ 6 ژوئن 1964 به ثمر برساند.کتاب تاریخچه ی بایرن که به مناسبت هفتادمین سالگرد تاسیس باشگاه در سال 1970 چاپ شد،بکن بائر آن روزها را  "پسری لاغر،ولی سرسخت" توصیف کرده است.

مربی تیم-کاچکوفسکی-در اوایل حضور قیصر،از استعداد او ان چنان به وجد نیامده بود.وقتی "نئودکر" رئیس باشگاه،بکن بائر را به عنوان بازیکن سر تمرین برد،مربی وقت در مورد او این چنین گفت:"او بیش از حد شل و ول است.برای من او بازیکن خوبی نیست.".اگرچه نئودکر با استفاده از قدرتش بکن بائر را سر تمرین نگه داشت،ولی رفتار مربی با او همانند یک فرد بی دست و پا بود-چیزی که بعدها هم با گرد مولر انجام داد.

بازیکن 18 ساله که از تیم "تی اس وی نوردلینگن" به بایرن امده بود،در واقع تنها ورودی جدید به تیم بزرگسالان در تابستان 1964 بود.کاچکوفسکی سرمربی تیم در شروع تمرینات خطاب به او گفته بود:"من چه کاری می توانم با این پسر انجام بدهم؟با شرایط جسمانی ای که او دارد، هرکاری غیرممکن است".ولی تحت فشار نئودکر،"گرد هارد مولر"که بازویش در تمرینات پیش فصل شکسته بود،اولین دیدارش را در دوازدهمین بازی بایرن در لیگ انجام داد،و در نهایت 32 گل در 26 بازی برای تیم در لیگ مناطق به ثمر رساند.بکن بائر هم از بازی ششم به بعد جزء انتخاب های اول سرمربی بود.او 31 بازی در فصل 1964-65 انجام داد و 16 گل هم به ثمر رساند.

بزرگتر از این دو،شخص 20 ساله ای به نام سپ مایر،در سال 1964 موقعیت خود را در درون دروازه ی تیم بایرن تثبیت کرد و عضوی کلیدی در صعود به بوندس لیگا بود.بعد ها شاکله ی اصلی بایرن،که قهرمانی ها بسیاری بدست آورد را همین سه نفر تشکیل دادند:فرانتس بکن بائر، گرد هارد مولر و سپ مایر 

بخش چهارم: مسابقات فصل 1964-65

بایرن چگونه می توانست بعد از ناتوانی در صعود به بوندس لیگا در تابستان 1964،خود را بازیابد؟ اما تیمی که توسط "کاچکوفسکی"هدایت می شد،با برد 10-0 برابر "دارمشتات92"در هفته ی اول لیگ منطقه ای،پاسخی قاطع و سریع به این ناکامی داد.جوان بومی تیم"دارولف نافزیگر" که برای نخستین بار در ترکیب تیم قرار می گرفت،توانست با زدن دو گل،شروعی قاطع و طوفانی داشته باشد.گرد مولر بسبب آسیب دیدگی(شکستگی بازو)در ترکیب تیم جایی نداشت و بکن بائر (که عملا هیچ جایگزینی در آن موقع نداشت) هم به تصمیم سرمربی در ترکیب قرار نگرفت. سرمربی تیم بعد از آن برد روحیه بخش این گونه نمایش شاگردانش را وصف می کند:"آن ها نمایشی بزرگ داشتند.توپ را بسیار به حرکت در می آوردند و شوت های زیادی به دروازه ی حریف روانه کردند."

دو شکت پی در پی (برابر فورث و کاسل)کار را برای سرخ پوشان مشکل کرد.اف سی بی با برد 4-0 برابر "بایرن هاف"در دیدار چهارم،به روند پیروزی بازگشت.تیم تحت هدایت کاچکوفسکی پس از آن در 19 دیدار شکست نخورد؛آن ها از هفته ی 12 تا 23، 12 برد پی در پی کسب کردند. 9-2(برابر واکر مونیخ)، 9-1 (برابر تی اس جی اولم)، 7-0(برابر اف سی امندینگن)، 7-2 (برابر دارمشتات 98 ) بردهایی بودند که قرمزها را در راه سیر به رتبه های بالای جدول توقف ناپذیر کرده بود.و سرانجام برد 6-0 برابر "شواین فورث" در دیدار هفدهم(در تاریخ 29 نوامبر 1964) باعث صدر نشینی بایرن شد.

حال بکن بائر و مولر،جزء نام های اول تیم بودند.قیصر نخستین دیدارش را در هفته ی ششم در برد خانگی 2-0 برابر اشتوتگارت کیکرز انجام داد و مولر هم در هفته ی 12 در برد 11-2 خارج از خانه برابر فرایبورگر اف سی.این دیدار،نخستین باری بود که مثلث سپ مایر،فرانتس بکن بائر و گرد هارد مولر در کنار هم در ترکیب قرار گرفتند.

در پایان ژانویه،بایرن با 5 امیتاز برتری با نزدیک ترین تعقیب کننده اش-اس اس وی رئوتلینگن- خیالی آسوده داشت.ولی در ادامه شرایط برای قرمزها کمی خطرناک شد.بایرن در شش دیدار بعدی اش،تنها 6 امتیاز از 12 امیتاز ممکن کسب کرد و اگرچه در هفته ی 31 صدرنشینی را به رئولتینگن واگذار کرد،ولی در هفته ی بعدی بار دیگر آن را پس گرفت.

راینر اوهلهائوسر،پیتر گروسر و گرد مولر سه گل بایرن را در بردی به ثمر رساندند که باعث صدرنشینی تیم شد.اما دو تساوی در ادامه حاصل کار تیم بود.بعد از هفته ی سی و چهارم،این دو تیم امتیازاتی برابر داشتند و 5 بازی هم باقی مانده بود؛و بایرن با کسب 4 برد در مقابل رئولتینگن که تنها یک برد کسب کرد،صدر نشینی اش را تثبیت کرد.

اف سی بی در دیدار آخرش با برد قاطع 6-1 برابر "اف سی 1896 فورتزهایم"قهرمانی اش را جشن گرفت.در پایان بایرن سه امتیاز بیشتر از رئولتینگن داشت.بایرن آمار عجیب146 گل زده و 32 گل خورده را از خود به جای گذاشت و عنوان بهترین خط دفاعی و تهاجمی را کسب کرد.راینر والهائوسر با زدن 46 گل در 36 بازی بهترین گلزن لیگ شد.گرد مولر هم 33 گل در 26 بازی به ثمر رساند و بکن بائر هم موفق به زدن 16 گل شد.با این وجود،همانند فصول قبل،دیدار پلی آف تکلیف تیم صعود کننده به بوندس لیگا را مشخص می نمود... 

بخش پنجم: پلی آف

"ما با روحیه ای عظیم و غیر متزلزل پای به دیدار پلی آف گذاشتیم"سخنان فرانتس بکن بائر،مدت ها بعد از صعود به بوندس لیگا.

همانطور که در مقاله ی قبل دیدیم،بایرن از همان شروع فصل،بخت نخست در گروهش بود.حال رقبای بایرن در پلی آف این تیم ها بودند:"تنیس بروسیا برلین:قهرمان لیگ منطقه ای برلین" ، "اف سی سارزبروکن:قهرمان لیگ منطقه ای جنوب غرب" و "آلمانیا آخن:نائب قهرمان لیگ منطقه ای غرب"

*29می 1965 ؛ بایرن مونیخ 2-0 تنیس بروسیا برلین*

20 هزار تماشاچی در روزی بارانی به ورزشگاه گران والدر آمده بودند تا علمکرد فوق العاده ی بایرن را از نزدیک تماشا کنند.تیم کاچکوفسکی که در هر زمینه عملکردی برتر از مهمان پایتخت نشینش داشت،با دو گل گرد مولر(دقایق 15 و 64 )بازی را به سود خود به پایان رساند.این برد قرمزها را در راس گروه جای داد.

ترکیب تیم بایرن در آن دیدار:مه یر،کانستوادل،اولک،درشر،بکن بائر، کاپفرشمیت، نافزیگر، اوهلهائوسر ،مولر،گروسر،برنینگر

Bayern line-up: Maier - Kunstwadl, Olk - Drescher, Beckenbauer, Kupferschmidt - Nafziger, Ohlhauser, Müller, Grosser, Brenninger

*5 ژوئن 1965 ؛سارزبروکن 1-0 بایرن مونیخ*

بایرن در گرداب تیم حریف افتاده بود و قادر به خلاص شدن از این دام نبود.شانس های گلزنی بایرن بسبب درخشش دروازبان حریف-Dieter Haßdenteufel-یکی پس از دیگری از بین می رفت.بر خلاف روند بازی،سارزبروکن طی یک ضد حمله در دقیقه ی 43،توسط امیل پوکلیتار به گل رسید؛گلی که سرانجام نتیجه را مشخص کرد.مدیر باشگاه-والتر فمبک-بعد از بازی دچار حمله ی قلبی شد.بایرن با دو امتیاز پشت سر آلمانیا اخنی قرار داشت که باید شش روز بعد به مصافش می رفت.

ترکیب تیم بایرن در آن دیدار:مه یر،کانستوادل،اولک،درشر،بکن بائر، کاپفرشمیت، نافزیگر، اوهلهائوسر ،مولر،گروسر،برنینگر

Bayern line-up: Maier - Kunstwadl, Olk - Drescher, Beckenbauer, Kupferschmidt - Nafziger, Ohlhauser, Müller, Grosser, Brenninger

*13 ژوئن 1965،بایرن مونیخ 2-1 آلمانیا آخن*

تیم مهمان مدافعینش را در جلوی دروازه ی خودی انباشته کرده بود.شوت دقیقه 16 آلفرد گلنسکی،به تیرک دروازه ی بایرن برخورد کرد تا این تیم در جریان بازی بماند.اما بایرن پیش از پایان بازی در نیمه ی اول و در دقیقه ی 40،طی حرکتی که بکن بائر انجام داد،توسط گرد مولر به گل رسید.اما در نیمه دوم و در دقیقه 58، گلنسکی کار را به تساوی کشاند.بایرن سپس هرچه در توان داشت برای پیروزی کرد و در فاصله ی 7 دقیقه مانده تا پایان،اوهلهائوسر گل برتری را به ثمر رساند تا 42000 تماشاچی حاضر در استادیوم غرق در شادی شوند.با این برد بایرن با 4 امتیاز بار دیگر بالاتر از برلین و اخن 3 امتیازی به صدر بازگشت.

ترکیب تیم بایرن در آن دیدار:مه یر،کانستوادل،اولک،درشر،بکن بائر، کاپفرشمیت، نافزیگر، اوهلهائوسر ،مولر،کولمن،برنینگر

Bayern line-up: Maier - Kunstwadl, Olk - Drescher, Beckenbauer, Kupferschmidt - Nafziger, Ohlhauser, Müller, Koulmann, Brenninger

*16 ژوئن 1965 ؛ آلمانیا اخن 1-1 بایرن مونیخ*

تنها سه روز بعد از شکست آلمانیا آخن،بایرنی ها باید به شمال می رفتند تا در ورزشگاه تیوولی بار دیگر با این تیم مصاف دهند.میزبان محکوم به برد بود و فشار زیادی به بایرن وارد کرد.با این وجود تیم جوان بایرن بلوغی باور نکردنی داشت و اوهلهائوسر در دقیقه 32 روی اشتباه مدافع تیم حریف گل نخست بازی را به ثمر رساند.اما گل دقیقه 46 فرانتس-جوزف ناکن بایرنی ها را در آغاز نیمه دوم شوکه کرد.شانس با قرمزها یار بود و ان ها سه بار توپ را از خط دروازه بیرون کشیدند و سپ مایر نقشی حیاتی ایفا نمود.جدول:بایرن 5 ،آخن 4 ،سارزبروکن 4 ،برلین 3

ترکیب تیم بایرن در آن دیدار:مه یر،کانستوادل،اولک،گروسر،بکن بائر، بروتا، نافزیگر، اوهلهائوسر ،مولر،درشر،برنینگر

Bayern line-up: Maier - Kunstwadl, Olk - Grosser, Beckenbauer, Borutta - Nafziger, Drescher, Ohlhauser, Müller, Brenninger

* 19 ژوئن 1965 ؛ بایرن مونیخ 5-0 سارزبروکن *

45000 هوادار حاضر در ورزشگاه گرانوالدر،بدنبال گرفتن انتقام از تیم سارزبورکن بودند.بایرن از همان ابتدا توقف ناپذیر نشان داد.اوهلهائوسر (دقیقه ی 5) تنها گل بازی را در نیمه اول به ثمر رساند. در نیمه ی دوم نافزیگر (57) ،بکن بائر(58)  و مولر (63)،سه گل در هفت دقیقه وارد دروازه ی حریف کردند.مولر در دقیقه ی 73 گل دوم خودش را هم به ثمر رساند تا نتیجه 5-0 به سود بایرن تمام شود.سرمربی سارزبروکن-یوپ دروال-بعد از این شکست گفت:"ما نمی توانستیم از ضرباتیکه بایرنی ها وارد می کردند جلوگیری کنیم.حتی اگر دو یار بیشتر هم می داشتیم باز هم کاری از دستمان بر نمی آمد.من به سرمربی تیم بایرن تبریک می گویم.این تیم جوان،نشاط خاصی در بازی اش دیده می شود.بایرن بهترین تیم گروه است و همانند تیم های بزرگ فوتبال بازی می کند و من مطئنم ان ها به بوندس لیگا می رسند."اما سرمربی بایرن هنوز قصد خیال بافی ندارد:"باید فقط بواسطه ی برد در این دیدار به ما تبریک گفته شود نه صعود به بوندس لیگا،چون هنوز موفق به آن نشده ایم."بایرن با یک امتیاز برتری نسبت به اخن 6 امتیازی،به دیدار پلی آف نهایی صعود می کند.

ترکیب تیم بایرن در آن دیدار:مه یر،کانستوادل،اولک،گروسر،بکن بائر، بروتا، نافزیگر، اوهلهائوسر ،مولر،درشر،برنینگر

Bayern line-up: Maier - Kunstwadl, Olk - Grosser, Beckenbauer, Borutta - Nafziger, Müller, Ohlhauser, Drescher, Brenninger

*29 ژوئن 1965 ؛ تنیس بروسیا برلین 0-8 بایرن مونیخ*

4 گل اوهلهائوسر(دقایق 13-16-46-88)،دو گل نافزیگر( 83-85) و گل های مولر (18)  و برنینگر(65) حکم به صعود قاطع بایرن به بوندس لیگا داد.قرمزها از حمایت 15000 تماشاچی،که بعد از سوت پایان به زمین مسابقه ریختند سود می بردند.داور-اروین استارم-سوت پایان بازی را در ساعت 17:42 دقیقه به ثمر رساند و این گونه رویای صعود به واقعیت تبدیل شد.

ترکیب تیم بایرن در آن دیدار:مه یر،کانستوادل،اولک،گروسر،بکن بائر، بروتا، نافزیگر، اوهلهائوسر ،مولر،درشر،برنینگر

Bayern line-up: Maier - Kunstwadl, Olk - Grosser, Beckenbauer, Borutta - Nafziger, Müller, Ohlhauser, Drescher, Brenninger

*فرودگاه،Nockherberg(منطقه ای در مونیخ)،Tegernsee(نام شهر و دریاچه ای در باواریا)*

در بازگشت به مونیخ،6000 هوادار در فرودگاه "Riem" منتظر بازیکنان بودند.بکن بائر -آقای توپ-در توصیف این صحنه در زندگینامه اش می گوید:"هواداران که سر از پا نمی شناختند،از روی موانع فرودگاه به داخل می پریدند."در کتابی که به مناسبت هفتادمین سالگرد باشگاه چاپ شد می خوانیم:"جشن به منظور رسیدن به جایگاهی که بایرن،حتی در سال 1963 سزاوارش بود در مونیخ برپا شد."

صف های طویل هوادران،به منظور گرامی داشت این صعود،مسیرشان را به Nockherberg ادامه دادند.ورنر اولک در توصیف آن لحظات می گوید:"ما آبجوی مارک Deinhard Lila نوشیدیم،در حالی که رئیس باشگاه به مارک Sekt علاقه داشت.این جشن دو یا سه ساعت به طول کشید و ما بعد ان فقط می خواستیم به رختخواب برویم و بخابیم."

در پایان مراسم،نئودکر رئیس باشگاه به قولی که در جریان بازی پلی آف داده بود عمل کرد:"اگر ما به بوندس لیگا راه یابیم،من دورتادور رودخانه ی  Tegern را پیاده خواهم پیمود."او این فاصله ی 27.5 کلومتری را با 500 هوادار مشتاق پیمود؛در حالیکه این شعار را می داد:بوندس لیگا،ما داریم میایم... 

منبع