چرا تیاگو اهمیتی حیاتی برای فصل بعد دارد؟

 

وقتی خبر انتقال رسمی اش در تابستان سال 2013 منتشر شد، همگان منتظر بودند تا تیاگو بار فنی و تاکتیکی میانه ی میدان تیم بایرن را به دوش بکشد.پس از آنکه چندین سال از جوانی اش را تحت هدایت پپ در بارسلونا گذرانده بود،او با مربی محبوبش به تیم فاتح سه گانه ی باواریایی ها پیوستند تا روزهای بزرگی را در مونیخ رقم بزنند.

وقتی در زمین مسابقه حضور دارد،عملکردش درخشان است و کاملا تکنیک نابش به چشم می آید.ولی مشکل اینجاست که وی به سبب مصدومیت نتوانسته آن چنان که باید در ترکیب تیم حضور یابد و در دو فصل کامل حضورش در مونیخ تنها در 38 دیدار به میدان رفته است.

اما در اواخر فصل قبل تیاگوی 24 ساله بازگشتی مثال زدنی داشت و اکنون جزء امیدهای پپ برای فصل آینده به شمار می رود.نیاز گواردیولا به آلکانتارا،در فصل آینده به حداکثر خواهد رسید.پس از فروش کروس،اکنون تیاگو تنها بازیکن در خط میانیست که علاوه بر دارا بودن تکنیکی ناب و تجربه ی خوب،سن بالایی هم ندارد.جاشوآ کیمیچ و هویبرگ تجربه و زمین دیدگی تیاگو را ندارند،مارتینز و آلابا خاصیت تدافعیشان بیشتر است و آلونسو،باستی و لام هم 30 سال را رد کرده اند.

ولی با توجه به پیشینه ی تیاگو(از بابت مصدومیت های طولانی)،هیچ بعید نیست که کادر فنی و سران بایرن گوشه چشمی به خرید هافبک میانی خلاقی داشته باشند.اما شاید مشکل اصلی تر در خط حمله ی بایرن باشد.جایی که ریبری و روبن با مصدومیت بی موقعشان ضربه ی غیر قابل انکاری در فصل گذشته به بایرن وارد نموند؛عاملی که باعث شده است تا نام دی ماریا به عنوان جدی ترین گزینه ی باواریایی ها در نقل و انتقالات بر سر زبان ها بیاید،گزینه ای که شاید رکورد دست به جیب شدن کله گنده های بایرن در تاریخ باشگاه را هم تغییر دهد.

اگر این اتفاق بیفتد و دی ماریا راهی مونیخ شود،بعید است که سران بایرن مبلغ هنگفت دیگری برای خرید بازیکن درجه یک هزینه کنند.اگر این احتمالات عملی شوند،بدین معنی خواهد بود که بخش اعظم بار اصلی فصل بعد بایرن بر دوش تیاگو خواهد افتاد.بازیکن ملی پوشی که پتانسیل بالا و توانایی اش بر جهانیان شناخته شده و هیچ کسی بهتر از گواردیولا-که نخستین بار در سال 2009 وی را به سطح اول فوتبال دنیا آورد- نمی تواند از آن بهره ببرد.با توجه به بازیکنان خط میانی بایرن،که مجموعه ای از بازیکنان کم تجربه و پا به سن گذاشته است،تیاگو می تواد به عنوان پلی در این بین قرار بگیرد.

اگرچه تا به امروز سطح بالای تکنیک آلکانتارا به هوادارن فوتبال ثابت شده است،ولی او آن چنان که باید در حد نامش در بایرن ندرخشیده است.وی در فصل گذشته اگرچه در همان روزهای اول بازگشتش نمایشی قابل قبول داشت،اما در میدان بزرگ نیوکمپ در برابر تیم سابق خود این نکته را نشان داد که هوز با روزهای اوجش فاصله دارد.

اگر تیاگو آماده سازی پیش فصل خوبی داشته باشد و البته اسیر مصدومیت های طولانی مدت نشود،قطعا می تواند برگ برنده ای برای بایرن در فصل 2015-16 باشد،چیزی که در واقع اصلی ترین هدف از خرید او در سال 2013 هم می باشد.
 

منبع