به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران، دروازهبان سابق بایرنمونیخ در حال حاضر کارشناس برنامههای تلویزیونی و حامی مالی بنیادهای اجتماعی است.
الیور کان کاپیتان و بازیکن پیشین تیم ملی آلمان و باشگاه فوتبال بایرن مونیخ است. کان یکی از بهترین دروازهبانان تاریخ فوتبال جهان است که هوادارن او لقب King یا سلطان را به او دادهاند و تنها دروازهبانی است که به عنوان بهترین بازیکن جام جهانی را از آن خود کردهاست. الیور کان متولد پانزدهم ژوئن ۱۹۶۹ در شهر کارلسروهه در جنوب آلمان و در نزدیکی شهر اشتوتگارت است. او از هفت سالگی رو به ورزش فوتبال آورد و در تیم نوجوانان کالسروهه مشغول به بازی شد.
الیور کان شاید عکسالعملهای برقآسای ایکر کاسیاس یا فراست پیتراشمایکل را نداشت اما بدن تنومند، قدرت، پیشبینی و حضورش درون دروازه او را یکی از برترین دروازهبانان زمان ما یا به عقیده برخی یکی از برترین دروازهبانان تاریخ فوتبال ساخته بود.
الیور کان؛ اسطورهای از دیار ژرمنها
شاید مقایسه بین الیورکان و مثلا لو یاشین، گوردون بنکس یا آندونی زوبیزارتا درست نباشد زیرا آنها انواع مختلفی از دروازهبانها بودند. الیور کان دروازهبانی است که نه تنها به خاطر اینکه یک مهار کننده فوقالعاده توپ است، بلکه به خاطر حضور تأثیرگذارش در دفاع هر تیمی باید یکی از آنها را داشته باشد.
کان، یک دروازهبان مدرن است که مدافعانش را بسیار خوب هماهنگ میکند و همچنین این قدرت را در شخصیتش دارد که بقیه همتیمیهایش از او حساب ببرند و به او احترام بگذارند. این موضوع با توجه به حضور او در کنار سوپراستارهای بایرنمونیخ و تیم ملی آلمان اهمیت فوقالعادهای پیدا میکند.
الیور رولف کان پانزدهم ژوئن 1969 در کارلسروهه آلمان به دنیا آمد. او پسر رولف کان، بازیکن سابق فوتبال آلمان و مونیکا کان بود.وی نژادی لاتویایی داشت و پدر بزرگ او اهل لاتویا بود. وی از دبیرستان ورزشی هلمولتز در سال 1988 فارغالتحصیل شد و تحصیلش را در دانشگاه هاگن ادامه داد. وی فوتبالش را در زمین پیش از آنکه دروازهبانی را انتخاب کند، آغاز کرد. اولین تیم او کارلسروهه بود؛ باشگاهی که پدرش رولف در آن بازی میکرد.
کان در رده سنی نوجوانان و جوانان برای کارلسروهه بازی کرد و اولین بازیاش در بوندسلیگا را 27 نوامبر 1987 تجربه کرد.
الیور کان در سال 1987 زمانی که فقط 18 سال سن داشت، وارد دنیای حرفهای فوتبال شد. کارلسروهه او را به عنوان دروازهبان ذخیره به خدمت گرفت و او مجبور شد سه سال سخت را پشت سر بگذارد تا بالاخره فرصت بازی در ترکیب اصلی تیم نصیبش شود. او تا آن موقع فقط گهگاهی به میدان میرفت که آن هم اکثرا در مسابقات کماهمیت بود اما در سال 1990 این فرصت به او داده شد تا بازی به بازی به میدان برود و او این فرصت را بر خلاف خیلی از دروازهبانها از دست نداد.
در حقیقت او به کارلسروهه کمک کرد تا یکی از تیمهای برتر آلمان شود و باعث شد این تیم در فصل 94-1993 در مسابقات جام یوفا عملکردی درخشان داشته باشد و تیم کوچک بوندسلیگا موفق شد با پیروزی هشت بر سه مقابل والنسیا به نیمهنهایی برسد.
عملکرد او باعث شد تا توجه باشگاه بایرنمونیخ به او جلب شود و با وجود این حقیقت که کان 6 سال فوقالعاده را در کارلسروهه سپری کرد اما مقاومت در برابر پیشنهاد بایرنمونیخ بسیار سخت بود.
الیورکان در سال 1994 با مبلغ حدود 2 میلیون دلار که در آن زمان بیشترین رقمی بود که در ازای یک دروازهبان پرداخت میشد، به جای ریموند اومان به بایرنمونیخ ملحق شد. وی در زمان حضورش در مونیخ هشت بار قهرمان بوندسلیگا شد و 6 قهرمانی در جام حذفی، لیگ قهرمانان و جام قهرمانان اروپا به دست آورد.
موفقترین فصل حضور او در بایرنمونیخ 2001 بود که تمام هواداران فوتبال آلمان او را به یاد میآورند. بایرنمونیخ در آخرین بازی فصل بوندسلیگا با یک گل در حال شکست خوردن بود؛ سپس در دقیقه 94 در وقتهای تلفشده یک ضربه کاشته را به گل تبدیل کردند تا قهرمان بوندسلیگا شوند.
الیورکان دوران فوقالعادهاش در فوتبال را هفدهم می 2008 به پایان رساند. او در دقیقه 89 در بازی مقابل هرتابرلین تعویض شد.
کان در سال 1993 برای اولین بار به تیم ملی فوتبال آلمان دعوت شد و یکی از اعضای تیم در رقابتهای جامجهانی 1994 بود. او اولین بازیاش را 23 ژوئن 1995 مقابل سوئیس انجام داد.
از آنجایی که آلمان کشوری بود که همیشه دروازهبانان خوبی را در اختیار داشت، او دروازهبان ذخیره تیم ملی فوتبال آلمان شد.
وی پس از جامجهانی 1998 وقتی آندریاس کوپکه بازنشسته شد، بالاخره دروازهبان اصلی تیم ملی فوتبال آلمان شد.
کان در سال 2002 به عنوان بهترین بازیکن جامجهانی شناخته شد. تنها اشتباه او در فینال مقابل برزیل بود که باعث شد آلمان نتواند قهرمان جامجهانی شود. کان پس از جامجهانی 2006 از بازیهای ملی خداحافظی کرد زیرا ینس لمان دروازهبان شماره یک جدید آلمان شده بود.
در سال 2009 پیشنهاد مدیریت در باشگاه شالکه به او داده شد اما کان این پیشنهاد را نپذیرفت. دو سال بعد در آوریل 2011 یک دادگاه آلمانی او را به خاطر عدم پرداخت مالیات لباسهایی که در سفر به دوبی به ارزش بیش از 6 هزار یورو خریده بود، به پرداخت 125 هزار یورو محکوم کرد.
الیور کان از حامیان لیگ فوتبال خیابانی مونیخ است که پروژهای برای سازماندهی به فوتبال خیابانی و الگویی اروپایی از ارزشهای آموزشی و بین فرهنگی است. وی همچنین یکی از حامیان مالی بنیاد سپ هربرگر که فوتبال را مدارس، باشگاهها و زندانها ترویج میدهد و همچنین شورای جاستین روکولا است که هدفشحفاظت از جوانان در مقابل خشونت، الکل و اعتیاد است.
وی مدرک مربیگریاش را در سال 2010 دریافت کرد. وی مدرک لیسانس بازرگانیاش را پس تحصیل در دانشگاه هاگن و سیبرگ دریافت کرد.
کان را بیشتر به خاطر استقامتی که برای غلبه بر استرس و فشار در فوتبال داشت، تحسین میکنند. پروفایل او در وبسایت باشگاه بایرنمونیخ ویژگیهای «کمصبر و بداخلاق، سخت گیر و بلندپرواز» را برای او انتخاب کرده است.
کان در جامجهانی 2002 کره و ژاپن شهرتی در آسیا به دست آورد. او در بسیاری از آگهیهای تجاری تلویزیونی از جمله بانک شینکین حاضر شد. مجسمه وی در سال 2008 در موزهای در برلین قرار گرفت. الیور کان پس از مسابقات قهرمانی اروپا 2008 به عنوان کارشناس بازیهای تیم ملی آلمان به تیم ورزشی شبکه ZDF آلمان پیوست. وی در سال 2009 یکی از مجریان یک برنامه مستند تلویزیون چین شد و هدف او پیدا کردن بهترین دروازهبان جوان چین بود. الیور کان پس از سال 2011 مذاکره با شبکه تلویزیونی Sat.1 را برای معرفی همان ساختار به تلویزیون آلمان با نام «هرگز منصرف نشو- دستورالعمل کان» آغاز کرد تا جایزه برنده این رقابت قرارداد با یکی از تیمهای حاضر در بوندسلیگا باشد.
کان را به خاطر حضور و اثرگذاریاش در دوران فوتبال حرفهایاش با نام «تیتان» میخوانند. رونالدو مهاجم سابق تیم ملی برزیل دربارهٔ او گفته: وقتی در مقابل او قرار میگیرم نصف توانم را از دست میدهم.
دلیل عشقم ب المان و بایرن تو بودی هیچ وقت یادم نمیره فینال جام جهانی ۲۰۰۲رو وقتی ک با دست شکسته تو دربازه موندی ایکاش ب افتخاراتی ک حقت بود میرسیدی. تموم جهان باید دوره هم جمع شن تا اسطوره ای تو فوتبال مثه تو بیارن
تولدت مبارک
OLIVER KING
وای که دلم طاقت دوری تو هیچ نداره
بغض نبودن تو اشکامو در میاره
این گواردیولا اگه بزارن همه ی المانی ها رو هم از تیم ملی میندازه بیرون همه رو منتخبی از افریقا و اسپانیا میزاره .به نظرم گزینه ی خوبی برا هدایت مانشافت تا با فرمون خودش و گاز بریم ته جدول.بعدش طرفدارا تو استادیوم کنار زمین بالا پایین بپرن و دست تکون بدن
خیلی دوسش داشتم. واقعا بی نظیر بود. یه بازی رو هیچوقت فراموش نکردم. تو یک از مراحل حذفی لیگ قهرمانان اروپا (سال بازی یادم نیست شاید بین 2000 تا 2005)تو بازی برگشت با رئال چنان درخششی داشت که رئال با ستاره های اون زمانش مثل زیدان, فیگو, رائول , رونالدوی برزیلی و .... حریفش نشد و هر چی زدند کان همشون رو گرفت که حتی جمله گزارشگر بازی (جواد خیابانی) دقیق یادم هست که بعد ضربه رائول و دفع توپ کان گفت: وای از دست این الیور کان. قبل این ضربه کان موقعیت های زیادی رو ازشون گرفته بود.
انگار اونم حسودیش شده بود و دوست داشت رئال ببره که این اتفاق به لطف درخشش کان نیافتاد و بازی فکر کنم صفر صفر شد وبه لطف بازی دو بر صفر برده در دور رفت, بایرن تونست به مرحله بعد راه پیدا کنه.
آقا من تا حالا نشیده م وندیدم حتی داخل ویکیپدیا که سلطان اصلیت لتونیایی داره
منبع دارین برای این حرف تون ؟
شخصیت آقا یک شخصیت کاملاً آلمانی و اصیله
تولدت هم مبارک باشه . همیشه هم تو قلبم جا داری
دلیله اینکه عاشقه فوتبال شدم همین الیوکان بزرگ بود.
عشقم الیور کان
بعد فینال جام جهانی 2002 یک روزنامه ورزشی یک مقاله زده بود با این عنوان که از کان بیاموزیم و نوشته بود با اینکه الیور کان دستش اسیب دیده بود تو بازی نهایی اما اشتباه مقابل رونالدو رو تقصیر دستش نینداخت بلکه گفت خودم مقصر بودم نه اسیب دیدگی دستم و بعد این جمله رو با واکنشهای بازیکنهای ایرانی که بعد شکست کلی دلیل برا اشتباهشون میارن مقایسه کرده بود واقعا الیور کان جوانمرد بود بعد فینال بایرن والنسیا دلداری که به دروازه بان حریف داد یادم نمیره
سلام وقتی بازیاش و به یاد میارم و می بینم الان نیست بغضم میگیره بهترین دروازبان تاریخه والسلام
سلام
بعد لوتار ماتئوس، اولیور کاهن بزرگترین عشق فوتبالی منه.
از خیلی جهات هم شبیه هم بودند؛ بلند پرواز ،مقتدر ،خونسرد و بهترین اسطوره دوران!
بدترین خاطره فوتبالی من، به رها شدن توپ از دستان کاهن در فینال جام جهانی 2002 بود و بهترین خاطره، مهار کردن پی در پی ضربات پنالتی در فینال لیگ قهرمانان برابر والنسیا بود.
جدا" که یک لحظه ی استثنایی بود؛ اولیور کاهن در حالتی نامتعادل، با یک دست توپ رو به بالا زد!
زنده باد تایتان!
یک افسانه یک اسطوره بی همتا و بی پایان، زنده باد سلطان دروازه ها اولی کبیر
فقط میشه گفت عالیییییییییییی
از بچگی عاشقش بودم ، واقعا برام یه اسطوره اس
نفسم الیور کان. تولدت مبارک . نویر خاک تو هم نمیشه. مثل پدرم دوست دارم