یادداشت ویژه: لواندوفسکی مهره مشکل گشای گواردیولا

 

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران، اگرچه او به عنوان بازیکن آزاد به تیم آمد، اما خرید باکلاس تابستان گذشته بایرن مونیخ، روبرت لواندوفسکی بود.

 مهاجم لهستانی که در سه فصل آخر حضورش در زیگنال آیدونا پارک بیش از یکصد گل برای بوروسیادورتموند زده بود، با ورودش به مونیخ، مهاجم محبوب هواداران، ماریو مانژوکیچ را ناگزیر به ترک تیم کرد.

با این وجود ، با گذشت بیش از شش ماه از حضورش در بایرن نتوانسته بود انتظارات را برآورده کند. آمار این بازیکن 26 ساله قبل از بازی شنبه با پادربورن قابل قبول بود چون در 29 بازی برای بایرن 11 گل زده بود اما گل‌هایش چندان حیاتی نبود و در کسب نتایج تیم تاثیر بسزایی نداشت در واقع وقتی گل زده بود که تیم نیاز مبرمی به آن نداشت.

در دورتموند او یک لیدر واقعی بود، بازیکنی که تیم می توانست با اتکا به او اوضاع را به نفع خود تغییر دهد. چهار گلی که به رئال مادرید زد، بارزترین نمونه این ادعا بوده و می توان مثال‌های بیشتری در این باره زد. گل انفرادی خارق‌العاده‌اش به هانوفر در بهار گذشته یک نمونه عالی دیگر است اما او در بایرن نتوانسته آن کیفیت را به نمایش بگذارد.

نیمکت‌نشینی لواندوفسکی در دیدار سه‌شنبه بایرن با شاختار دونتسک در لیگ قهرمانان اروپا تردیدی جدی بر اعتماد پپ گواردیولا به ستاره خط حمله‌اش افکند که مجله معتبر و باخبر و البته گاهی جنجال‌ساز آلمانی، بیلد، نیز آتش آن را شعله‌ورتر کرد. او کاملا آماده بود اما از ترکیب اصلی مهمترین بازی بایرن بعد از تعطیلات زمستانی دور ماند.

بایرن در «لویف» با مشکل مواجه شد و بازی با تساوی بدون گل به پایان رسید در حالیکه بایرن تنها پنج شوت به سمت دروازه حریف اوکراینی به نام خود ثبت کرد. لوا برای بازی شنبه به ترکیب اصلی برگشت و به نیمکت‌نشینی خود به بهترین شکل ممکن جواب داد و در نیمه اول دو گل زد تا تیمش را در رسیدن به برد قاطع صفر-6 یاری کند.

زمان این گلزنی برای لواندوفسکی خیلی مهم بود، باید چیزی را به گواردیولا ثابت می کرد و او نقش فرماندهی تیم را دوباره به دست گرفت. در بازی‌های این فصل بوندس‌لیگا منبع الهام‌بخش بایرن آرین روبن بوده اما در بازی پادربورن مهاجم متولد ورشو در کمال شایستگی بهترین بازیکن میدان شد.

بایرن می تواند در کمال آرامش به قهرمانی لیگ آلمان دست یابد و در جام حذفی این کشور نیز با مقاومت چندانی روبرو نخواهد شد یعنی در عرصه داخلی رقیبی برای این تیم متصور نیست اما موفقیت یا ناکامی گواردیولا به لیگ قهرمانان اروپا بستگی دارد و برای قهرمانی این رقابت‌ها او به لواندوفسکی روی فرم نیاز دارد. جالب اینکه، تنها مهاجم تخصصی دیگر در ترکیب بایرن کلودیو پیزاروی 36 ساله است.

برخی شاید به سرعت جواب دهند که گواردیولا لیگ قهرمانان را با بارسلونا در حالی فتح کرد که از شماره 9 کاذب استفاده می کرد اما وقتی در سال 2009 این کار را کرد دو مهاجم تخصصی داشت، ساموئل اتوئو و تیه‌ری آنری(که البته نفر دوم بیشتر در پست بال کناری مورد استفاده قرار می گرفت). در مورد دوم قهرمانی در سال 2011 نیز او یک مهاجم تخصصی عالی مثل داوید ویا داشت که در پست بال از 9 کاذب(لیونل مسی) حمایت می کرد و در آن فصل بهترین بازی‌های تمام عمرش در رقابت‌های اروپایی را به نمایش گذاشت.

توماس مولر که در لویف بازی کرد نه مسی است و نه قدرت فیزیکی لواندوفسکی را دارد. بالاترین قابلیت او، خزیدن به محوطه جریمه حریف و پیداکردن فضا در زمانی است که هم‌تیمی‌هایش تمرکز دفاع را به هم می زنند اما وقتی در مرکز خط حمله قرار بگیرد و در کانون توجهات باشد، اثری از او دیده نمی شود.

اگرچه ممکن است اما برای بایرن خیلی دشوار است که لیگ قهرمانان اروپا را بدون یک مهاجم نوک تخصصی فرصت‌طلب و شش‌دانگ فتح کند. خیلی به ندرت یک تیم می تواند بدون مهاجم باکیفیت به فینال برسد و گواردیولا دوست داشته باشد یا نه باید به لواندوفسکی اعتماد و اتکا کند که البته مستلزم این است که مهاجم 26 ساله نه فقط برابر تیم های نه چندان قوی بوندس‌لیگا مثل پادربورن که مقابل تیم های صاحب نام و مدعی خودی نشان دهد.

او هنوز راهی طولانی در پیش دارد که همان بازیکن تاثیرگذار و الهام بخش دورتموند باشد اما بازی شنبه گامی بلند در مسیری صحیح بود.

کلارک ویتنی

بلیچر ریپورت 

منبع