ده مربى بزرگ و موفق تاریخ فوتبال آلمان

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران، بایرن مونیخ و تیم ملى آلمان در زمینه در اختیار داشتن برترین سرمربیان آلمانى از سایر تیم ها از وضعیت بسیار بهترى برخوردار هستند. در این لیست مربیانى نظیر سپ هربرگر، فرانتس بکن باوئر و اوتمار هیتسفیلد دیده مى شوند، اما صدرنشین این رنکینگ مربى دیگرى است. 

 طرفدارى- انتشار چنین رنکینگ هایى همواره جنجال برانگیز بوده است چون نظریات در این زمینه و به خصوص در انتخاب برترین سرمربیان تاریخ فوتبال کشورى بسیار متفاوت مى باشد. چون فوتبال، افکار و فلسفه مربوط به آن همواره در سال هاى مختلف بسیار متفاوت بوده و از طرفى فوتبال در سطح باشگاهى و ملى را نیز نمى توان با یکدیگر مقایسه نمود. با این وجود روزنامه آلمانى Die Welt،‌ به مناسبت مرگ اودو لاتک اقدام به معرفى ده مربى برتر فوتبال آلمان نموده و این سرمربى سابق بایرن مونیخ را به عنوان برترین مربى تاریخ فوتبال آلمان معرفى نموده است.

1-اودو لاتک

اودو لاتک که به تازگى در سن هشتاد سالگى از دنیا رفته است، با هشت قهرمانى در بوندسلیگا خود را به عنوان موفق ترین مربى باشگاهى فوتبال آلمان مطرح ساخته و رده اول این رنکینگ را نیز به خود اختصاص داده است، این سرمربى در سال هاى 1972، 1973، 1974، 1985، 1986 و 1987 با بایرن مونیخ و در سال هاى 1976 و 1977 با مونشن گلادباخ قهرمان بوندسلیگا بوده و همچنین سه مرتبه در سال هاى 1971، 1984 و 1986 نیز با بایرن مونیخ فاتح DFB Pokal شده است. موفقیت لاتک تنها محدود به آلمان نمى باشد، چون وى فاتح هر سه رقابت باشگاهى معتبر در سطح قاره اروپا نیز بوده است. در سال 1974 اودو لاتک با بایرن مونیخ لیگ قهرمانان اروپا، در سال 1979 با مونشن گلادباخ جام یوفا و در سال 1982 با بارسلونا جام  برندگان جام باشگاه هاى اروپا را فتح کرده است.

2- سپ هربرگر

نام سپ هربرگر براى همیشه با "معجزه برن" و فتح اولین جام جهانى توسط آلمان در سال 1954 در تاریخ به ثبت رسیده است. در فینال جام جهانى آلمان توانست مجارستان قدرتمند را در حالى که با دو گل از این تیم عقب بود با نتیجه 3:2 شکست دهد. این قهرمانى براى آلمان ها از اهمیت بسیار بالایى برخوردار بوده است، چون چنین موفقیتى در سال هاى سخت پس از جنگ جهانى ویرانگر دوم، احساس هویت ملى را به مردم این کشور دوباره اعطا نموده و معمار چنین موفقیتى تنها سپ هربرگر بوده است، این سرمربى بزرگ در آپریل 1977 در سن هشتاد سالگى چشم از دنیا فرو بست.

3-یوپ هاینکس

این سرمربى 68 ساله در سال 2013 براى دومین بار با بایرن مونیخ موفق به فتح لیگ قهرمانان اروپا شد، پیش از این وى در سال 1998 با رئال مادرید براى اولین بار فتح لیگ قهرمانان را تجربه نموده بود. در کنار وى تنها چهار مربى دیگر به نام هاى ژوزه مورینیو، اوتمار هیتسفیلد، ارنست هاپل و کارلو آنجلوتى موفق به فتح این رقابت ها با دو تیم مختلف شده اند. وى همچنین با بایرن مونیخ در سال هاى 1989، 1990 و 2013 بوندسلیگا را فتح نموده و در سال 2013 همچنین فاتح DFB Pokal نیز بوده است. این سرمربى موفق در سال 2013 پس از فتح یک سه گانه تاریخى با بایرن مونیخ از دنیاى فوتبال کناره گیرى نمود.

4- هلموت شون

هلموت شون با کلاه معروفش در سال 1972 براى اولین بار آلمان را به قهرمانى در رقابت هاى یورو رساند و دو سال بعد با این تیم جام جهانى خانگى را نیز با پیروزى در فینال مونیخ فتح نمود. این سرمربى موفق که در فوریه سال 1986 در سن هشتاد سالگى از دنیا رفت، تیمى را ساخته بود که فوتبال زیبایى را به نمایش مى گذاشت. در جام جهانى 1966 آلمان با هدایت هلموت شون در حالى که اودو لاتک را به عنوان دستیار در کنار خود مى دید، در فینال معروف ویمبلى با گلى جنجالى معروف به "گل ویمبلى" مغلوب انگلیس میزبان رقابت ها شد. در سال 1970 نیز او آلمان را به مقام سومى جام جهانى رساند. بعد از هلموت شون که بین سال هاى 1964 تا 1978 سرمربى آلمان بوده، هیچ سرمربى دیگرى، در زمانى طولانى تر از او هدایت مانشافت را بر عهده نداشته است.

5- اوتمار هیستفیلد

هیتسفیلد براى مدت ها تنها سرمربى آلمانى بود که با دو تیم مختلف بایرن مونیخ و دروتموند فاتح جام باشگاه هاى اروپا (1997 با دورتموند، 2001 با بایرن مونیخ) شده بود. علاوه بر این هیتسفیلد در سطح ملى نیز به موفقیت هاى بیشترى دست یافته است، در سال هاى 1995 و 1996 او دورتموند و در سال هاى 1999، 2000، 2001 و 2008 بایرن مونیخ را به قهرمانى در بوندسلیگا رسانده است. همچنین وى سه مرتبه در سال هاى 2000، 2003 و 2008 با بایرن مونیخ فاتح DFB Pokal نیز بوده است. آخرین ایستگاه مربى گرى اوتمار هیتسفیلد تیم ملى سوئیس بوده است.

6- فرانتس بکن باوئر

فرانتس بکن باوئر معروف به قیصر (Kaiser)، در هیج دوره آموزش مربى گرى شرکت نکرده، البته وى به چنین دوره هایى احتیاج نیز نداشته است. بعد از اتمام دوران درخشان فوتبال خود، بکن باوئر در سال 1984 به عنوان سرمربى تیم ملى آلمان برگزیده شد، در سال 1986 وى در فینال جام جهانى مغلوب آرژانتین و دیگو مارادونا شد، اما چهار سال بعد در جام جانى ایتالیا در شهر رم وى از این تیم انتقام گرفت و آلمان را براى سومین بار به قهرمانى در جام جهانى رساند. بکن باوئر 67 ساله در سال 1994 بایرن مونیخ را به قهرمانى در بوندسلیگا رساند و در سال 1996 نیز با این تیم فاتح جام یوفا شد، هر چند که بکن باوئر در این رقابت ها چند روز قبل بازى فینال جانشین اوتو رهاگل شده بود.

7- هنز وایزوایلر

وایزوایلر  را باید پایه گذار موفقیت هاى چشم گیر مونشن گلادباخ در دهه هفتاد میلادى و یکى از تاثیرگذارن فوتبال اروپا در این دهه دانست، تیم او متشکل از بازیکنان جوانى نظیر گونتر نتسر فوتبال تهاجمى زیبایى ارائه مى داد که نتیجه آن سه قهرمانى بوندسلیگا در سال هاى 1970، 1971 و 1975و  قهرمانى DFB Pokal در سال 1975 بوده است. وى همچنین توانست کلن را در سال 1977 به فتح DFB Pokal و در سال 1978 به یک دوبل قهرمانى در آلمان برساند، این موفقیت بزرگترین افتخار این باشگاه کلاسیک آلمان تا به امروز مى باشد. وایزوایلر در ژولاى 1983 در سن 63 سالگى چشم از دنیا فرو بست.

8- یوآخیم لوو

یوگى لوو 55 ساله، آلمان را در سال 2014 و در جام جهانى برزیل به موفقیتى تاریخى رساند و توانست بعد از هربرگر، شون و بکن باوئر به چهارمین مربى تبدیل شود که مانشافت را به قهرمانى در جام جهانى مى رساند. سال 2004 وى به عنوان دستیار یورگن کلینزمن در تیم ملى آلمان برگزیده شد و بعد از کناره گیرى کلینزمن در سال 2006 خود هدایت مانشافت را بر عهده گرفت. او به ارائه فوتبال تهاجمى پایبند است و سیستم مورد علاقه او 1-3-2-4 مى باشد. شعار لوو در فوتبال "کنش به جاى واکنش" است و به جوانان در تیم خود اعتماد خاصى دارد. تیم آلمان در یورو 2008، یورو 2012 و جام جهانى 2010 با وجود عملکردى قابل قبول و راه یابى به جمع چهار تیم برتر، با هدایت یوگى لوو به قهرمانى نرسید، اما در جام جهانى 2014، وى سرانجام به آرزوى بیست و چهار ساله آلمان ها جامه حقیقت پوشاند.

9- اوتو رهاگل

اوتو رهاگل بعد از جابه جایى هاى متعدد در بوندسلیگا سرانجام در وردربرمن به اسطوره اى در فوتبال آلمان تبدیل شد. وى توانست این تیم را در سال هاى 1988 و 1993 به قهرمانى در بوندسلیگا برساند، در سال هاى 1991 و 1994 با این تیم فاتح DFB Pokal شد، البته وى چنین عنوانى را در سال 1980 با فورتونا دوسلدورف نیز کسب نموده بود. در سال 1992 نیز وى وردربرمن را به قهرمانى در جام برندگان جام باشگاه هاى اروپا رساند. دیگر موفقیت درخشان او مربوط به فتح بوندسلیگا با کایزرسلاوترن در سال 1998 مى باشد، در آن سال وى موفق شد کایزرسلاوترن تیم تازه صعود کرده به بوندسلیگاى یک را به قهرمانى در این رقابت ها رساند. اما بزرگترین و تاریخى ترین موفقیت اوتو رهاگل شش سال بعد رقم خورد، زمانى که وى موفق شد با تیم نه چندان قدرتمند یونان به طور اعجاب انگیزى فاتح رقابت هاى یورو 2004 شود.

10- فلیکس ماگات

این سرمربى هرگز از محبویت خاصى بین بازیکنان خود برخوردار نبوده، چون وى همواره ارزشى خاص براى آمادگى بدنى بازیکنان خود قائل بوده است و شاید به همین دلیل تیم هاى او در آلمان در بیشتر مواقع موفق بوده اند. وى با بایرن مونیخ در سال هاى 2005 و 2006 به دو مرتبه دوبل قهرمانى در بوندسلیگا و DFB Pokal رسید و در سال 2009 وولفسبورگ را به طور شگفت انگیزى به قهرمانى در بوندسلیگا رساند. از دیگر موفقیت هاى فلیکس ماگات نگه داشتن تیم بحران زده آینتراخت فرانکفورت در بوندسلیگا بوده است، یان فیوتوف بازیکن آن زمان آینتراخت فرانکفورت که این دوران را تجربه نموده در این رابطه مى گوید:"اینکه فلیکس ماگات تاتانیک را نجات داده من نمى دانم، اما بى تردید بازماندگان آن حادثه حتما از شرایط ایده آل بدنى برخوردار بوده اند"، البته حضور اشتوتگارت با هدایت ماگات در لیگ قهرمانان نیز از دیگر موفقیت هاى او محسوب مى شود، چون وى در آن زمان با بازیکنان بسیار جوانى به نام هاى تیمو هیلدبراند، فیلیپ لام، کوین کورانى و ماریو گومز، اشتوتگارت را به چنین موفقیتى رسانده بود.

به قلم یورگ روسنر از وب سایت روزنامه المانى دى ولت

منبع