به یاد اودو لاتک، سرمربى که فوتبال را مدرنیزه نمود

 

اودو لاتک که با کسب هشت قهرمانى در بوندسلیگا، سه قهرمانى در DFB Pokal و فتح همه رقابت هاى باشگاهى قاره اروپا خود را به موفق ترین سرمربى فوتبال آلمان تبدیل کرده است، هفته گذشته در سن هشتاد سالگى چشم از دنیا فرو بست.

در ماه مارس سال 1970 تلفن ها در همه آژانس هاى خبرى و روزنامه هاى شهر مونیخ به صدا درآمد، پشت خط یکى از کارمندان باشگاه بایرن مونیخ بود که مایل بود نام سرمربى جدید بایرن مونیخ را اعلام نماید، اودو لاتک 35 ساله، این خبر به سرعت در مطبوعات و خبرگزارى هاى آلمان منتشر شد و بى تردید هیچ کس پیش بینى نمى کرد که این خبر نویدى بر آغاز کار موفق ترین سرمربى تاریخ بوندسلیگا و شروع دوران پرافتخار و موفقیت آمیز باشگاه بایرن مونیخ خواهد بود.

هنگامى که در سال 2013 بایرن مونیخ در مراسمى پپ گواردیولا سرمربى جدید خود را معرفى مى نمود، دویست خبرنگار براى پوشش این مراسم خود را به مونیخ رساندند و اولین کلمات این سرمربى اسپانیایى به صورت زنده به تمام دنیا مخابره شد. فوتبال بین زمان اودو لاتک و پپ گواردیولا به شدت تغییر پیدا کرده، اما بى تردید تغییرى در اهمیت یک سرمربى براى موفقیت هاى یک تیم به وجود نیامده و تنها در این روزها سرمربى بایرن مونیخ، خود به ستاره تیم تبدیل شده است.

اودو لاتک سرمربى بایرن مونیخ به توصیه فرانتس بکن باوئر

فرانتس بکن باوئر به پیشنهاد خود از سوى باشگاه بایرن مونیخ مامور شد تا در زمینه تمایل اودو لاتک براى هدایت بایرن مونیخ از وى پرس و جو نماید. این دو با حضور در تیم ملى آلمان شناخت خوبى از یکدیگر داشتند، چون از سال 1965 به توصیه هانس وایزوایلر، لاتک هدایت تیم جوانان آلمان را عهده دار شده بود و در جام جهانى 1966 نیز به عنوان دستیار هلموت شون سرمربى مانشافت، فینال ویمبلى را تجربه نموده بود.

اودو لاتک پیشنهاد سران مونیخى را پذیرفت و در اولین قدم، جوانانى همچون اولى هوینس و پاول برایتنر را به بایرن مونیخ آورد، تا دوران پر افتخار این تیم با هدایت اودو لاتک آغاز شود. سه مرتبه فتح بوندسلیگا بین سال هاى 1972 تا 1974 و فتح لیگ قهرمانان اروپا در سال 1974 از بزرگ ترین افتخارات بایرن مونیخ در این دوران محسوب مى شود. اودو لاتک در آن زمان هرگز تاکتیک شناسى نابغه و یا انقلابگرى در فوتبال نبود، اما او تنها با تکیه بر قابلیت منحصر به فرد خود، بایرن مونیخ را به تیم و مجموعه اى کارآمد و با انگیزه تبدیل نماید.

روش هاى جدید ارتباطى با تیم

سپ مایر سنگربان بایرن مونیخ در آن دوران در خصوص اودو لاتک و نحوه مربى گرى او مى گوید:"او براى تیم همانند بازیکن دوازدهم بود، من هرگز این احساس را نداشتم که او سرمربى تیم است، بلکه او را بیشتر مثل یک دوست و هم تیمى مى دانستم." در دوران حضور سرمربیان مقتدرى همچون برانکو زبک،‌ارنست هاپل و هانس وایزوایلر در دنیاى فوتبال،‌اودو لاتک کاشف روش هاى موثر و جدیدى براى ارتباط بین سرمربى و تیم بود.

دوران درخشان حضور اودو لاتک در بایرن مونیخ پس از پنج سال، در سال 1975 با اخراج وى به پایان رسید، اما او به موفقیت هاى خود  با عهده دار شدن هدایت مونشن گلادباخ، بزرگ ترین رقیب بایرن مونیخ در دهه هفتاد میلادى ادامه داد. در چهار سال حضور در این تیم وى موفق شد دو مرتبه بوندسلیگا و یک مرتبه در سال 1979 جام یوفا را فتح نماید. وى بعد از جدا شدن از مونشن گلادباخ هدایت دورتموند را پذیرفت اما به دلیل غم از دست دادن پسر پانزده ساله اش، آلمان را ترک نمود و هدایت بارسلونا را پذیرفت و موقث شد این تیم را در سال 1982 به قهرمانى در رقابت هاى جام برندگان جام باشگاه هاى اروپا برساند. چون برگزارى این رقابت ها در اروپا متوقف شده است، به این ترتیب اودو لاتک در کنار جیووانى تراپاتونى ایتالیایى تنها سرمربی در دنیاى فوتبال محسوب مى شود که موفق به کسب هر سه جام معتبر باشگاهى فوتبال در قاره اروپا شده است.

در بارسلونا اودو لاتک هرگز با دیگو مارادوناى جوان و برند شوستر ستاره آلمانى تیم کنار نیامد، مسئله اى که مقدمات اخراج لاتک از بارسلونا را فراهم آورد،‌ اخراج از بارسلونا سبب شدکه او در سال 1983 به بوندسلیگا بازگردد و بار دیگر هدایت بایرن مونیخ را بر عهده گیرد. با بازگست اودو لاتک به مونیخ براى دومین بار، موفقیت نیز به بایرن مونیخ بازگشت و این تیم توانست بین سال هاى 1985 تا 1987، سه مرتبه دیگر بوندسلیگا را فتح نماید. به این ترتیب اودو لاتک با کسب هشت عنوان قهرمانى در بوندسلیگا به عنوان سرمربى، خود را در این زمینه رکورددار کرده است.

شخصیتى تغییر ناپذیر

اودو لاتک هرگز در بین سرمربیان دنیاى فوتبال از محبوبیت خاصى برخوردار نبود، او در مشخصات و حتى روش هاى کارى خود به ندرت تغییرى به وجود مى آورد و حتى در پست مدیر ورزشى باشگاه کلن و یا سرمربى گرى شالکه نیز چنین ادعایى کاملا مشهود بود. در سال 1993 بعد از اخراج از شالکه وى خداحافظى خود از فوتبال را علنى نمود و تنها به عنوان مفسر رقابت هاى بوندسلیگا و تحلیل گر این مسابقات در مطبوعات و رسانه هاى به نام آلمان، مشغول به فعالیت شد، تا اینکه در بهار سال 2000 میلادى تنها براى پنج دیدار هدایت دورتموند را بر عهده گرفت، تا به کمک ماتیاس سامر جوان دورتموند را از سقوط به بوندسلیگاى دو نجات دهد، ماموریتى که وى به خوبى موفق به انجام آن شد.

پیراهن آبى جادویى

در فصل 1987/88 اودو لاتک بعد از کسب سه قهرمانى متوالى با بایرن مونیخ در بوندسلیگا، پست مدیریت ورزشى باشگاه کلن را عهده دار شد تا با کریستوف دام تیمى قدرتمند را شکل دهد. در اولین بازى از رقابت هاى آن فصل و در بازى مقابل کارلسروهه که با تساوى به پایان رسید، او به خبرنگاران گفت که وى "زمانى این پیراهن آبى رنگ را عوض خواهد نمود که کلن یک بازى را از دست بدهد"، چنین اتفاقى در هفته پانزدهم رخ داد و کلن در بازى مقابل وردربرمن با نتیجه 1:2 شکست خورد تا این پیراهن اثر جادویى خود را از دست بدهد. بعدها این پیراهن جادویى به نفع کودکان سرطانى به فروش رسید.

در ماه مى سال 2013 در حالى که وى دو حمله قلبى را پشت سر گذاشته بود، براى تماشاى فینال لیگ قهرمانان اروپا بین دو تیم سابق خود، بایرن مونیخ و دورتموند به لندن سفر کرد، سفرى که وى از آن به عنوان "آخرین سفر فوتبالى" خود یاد کرده بود. به این ترتیب داستان زندگى فوتبالى موفق ترین سرمربى باشگاهى فوتبال آلمان 47 سال پس از شکست تلخ در فینال ویمبلى، در همان استادیوم با یک فینال تمام آلمانى، به پایان رسید.

اودو لاتک پنج سال پیش به مناسبت تولد 75 سالگى خود در گفتگویى اعلام نموده بود که همه زندگى خود را مدیون فوتبال است،‌ البته فوتبال نیز به نوعى مدیون او مى باشد، چون وى در مدرنیزه کردن فوتبال اروپا نقشى مهم داشته و کمتر کسى بعد از او، از تاثیراتى همانند او در فوتبال برخوردار بوده است. یوآخیم لوو سرمربى فاتح جام جهانى نیز در تمجید از اودو لاتک گفته است:"تنها مى توان به خاطر موفقیت ها و افتخارات اودو لاتک به او تعظیم نمود."

به قلم کریتسن آیشلر از وب سایت  فرانکفورتر آلگماینه تسایتونگ آلمان 

منبع