بایرن مونیخ و ترکیبى با حضور همزمان پنج مهاجم

 

پپ گواردیولا در هفته هاى اخیر در ترکیب تیم خود از حضور هم زمان فرانک ریبرى، آرین روبن، توماس مولر، ماریو گوتسه و روبرت لواندوفسکى استفاده نموده است، چنین تصمیمى البته پیامد مصدومیت همزمان بازیکنانى نظیر فیلیپ لام، داوید آلابا و تیاگو آلکانتارا مى باشد.

با وجود مصدومیت بازیکنان کلیدی بایرن مونیخ در خط میانی، پپ گواردیولا همچنان از امکان استفاده از سه هافبک دیگر، در ترکیب اصلی تیم خود را داشته است، اما این سرمربی اسپانیایی به دلایل مختلفی بر خلاف آن تصمیم گیری نموده است. باستین شواین اشتایگر بعد از سپری شدن مدتی طولانی، به تازگی به تیم ملحق شده است، سباستین روده تنها در حال حاضر در اواخر بازی و به عنوان بازیکنی جانشین وارد زمین می شود و پیر امیل هویبیرگ نیز با نمایش انتقاد پذیر خود مقابل منچسترسیتی نشان داد که توانایی انجام دو بازی متوالی به صورت کامل را هنوز به دست نیاورده است.

به همین دلیل پپ گواردیولا در چند بازی اخیر تیمش به خصوص در بازی مقابل هوفنهایم، هرتا برلین و بایرلورکوزن، ترکیب تیم خود را بر اساس استفاده هم زمان از پنج مهاجم طراحی نموده است. اما چیدمان این پنج مهاجم در ترکیب مونیخی ها در پنج بازی اخیر کاملا متفاوت بوده است. در بازی مقابل هوفنهایم 4-3-3 ترکیب مورد نظر پپ گواردیولا بوده است که رافینیا، آلونسو و ریبری زنجیره سه نفره خط میانی را تشکیل می دادند اما در بازی مقابل هرتا برلین خط میانی بایرن مونیخ به صورت لوزی شکل طراحی شده بود، به طوری که روبن در راس آن، گوتسه و ریبری در کناره های آن و آلونسو در انتهای آن به بازی گرفته شده بودند. در نیمه دوم این دیدار نیز همین ترکیب بدون تغییر باقی ماند و تنها گواردیولا مکان بازی گوتسه و روبن را جا به جا نمود.

البته استفاده از چنین چیدمانی در برنامه های بلند مدت پپ گواردیولا جایی نخواهد داشت. اما نحوه بازی هرتا برلین سبب شده بود که مربی اسپانیایی بایرن مونیخ از چنین ترکیبی برای کسب پیروزی در این دیدار استفاده نماید. در این سیستم رافینیا و خوان برنات در فاز تهاجمی مونیخی ها بسیار انعطاف پذیر بوده و از هماهنگی خوبی با بازیکنان کناری خود برخوردار بودند.

استفاده از چیدمان لوزی شکل در میانه میدان نقاط قوت بیشتری برای بایرن مونیخ به همراه داشت، چون در چنین چیدمانی برتری عددی در خط میانی به مونیخی ها می رسید و علاوه بر آن بهترین نیروهای تهاجمی تیم در فضایی کوچک در کنار یکدیگر جمع می شدند. تک گل پیروزی بخش بایرن مونیخ نیز از روی ضربه زیبای روبن از همین منطقه به زیبایی به ثمر رسید.

سرمربی بایرن مونیخ از این شانس برخوردار است که بتواند تغییرات و چیدمان های مختلفی را برای تیم خود در نظر گیرد، چون او از بازیکنان با قابلیت و چند وجهی زیادی نظیر گوتسه، ریبری و روین برخوردار است که پیش از این ثابت نموده اند که می توانند در نقش های متفاوتی ظاهر شوند. به خصوص فرانک ریبری که حتی توانایی بازی در پست هافبک دفاعی را نیز برخوردار است، برای متال این ملی پوش سابق فرانسوی، سال گذشته و در فینال DFB Pokal، مقابل دورتموند بعد از مصدومیت کاپیتان فیلیپ لام و خروج اجباری وی از زمین، به میانه میدان منتقل شد و زوج تونی کروس در آن منطقه را تشکیل داد.

این ستاره فرانسوی بازیکنی بسیار با گذشت است و قابلیت های بازی او در پست تهاجمی همانند کارهای دفاعی، در مواقع ضروری به اثبات رسیده است. البته در بازی مقابل منچسترسیتی پپ گواردیولا با استفاده از فرانک ریبری در میانه میدان به عنوان سازمان دهنده و بازی ساز، یکی دیگر از توانایی های وی و ارزش بالای او برای بایرن مونیخ را به نمایش گذاشت.

با این وجود پپ گواردیولا در حال آزمودن چنین سیستم هایی است تا از کارآمد بودن آنها در مواقع ضروری و مورد نیاز مطمئن شود، تنها مسئله ای که تا حدودی در ترکیب مورد نظر پپ گواردیولا برای بایرن مونیخ قطعی به نظر می رسد، استفاده از یک لوزی در خط میانی متشکل از ژابی آلونسو و سه مهاجم انعطاف پذیر می باشد.

به قلم مارتی پرارمائو از وب سایت یورو اسپرت آلمان 

منبع