شما قوی هستید پس من از شما متنفرم

 

گری لینه‌کر مهاجم افسانه‌ای فوتبال انگلستان احتمالا مشهورترین ضرب‌المثل تاریخ فوتبال را درباره آلمان گفته است: فوتبال ورزشی است که در آن 22 نفر دنبال توپ می‌دوند و در آخر همیشه آلمان‌ها برنده می‌شوند.

 آنهایی که بازی آلمان و انگلیس در نیمه‌نهایی جام 90 را دیده‌اند به درستی این انگاره اذعان دارند؛ بازی که انگلیس تیم برتر مطلق بود اما در نهایت اشک سهم گاسکوئین، لینه‌کر و بقیه ستاره‌های سه‌شیرها شد و لبخند و البته جام قهرمانی سهم آلمان‌ها.

درباره فوتبال آلمان ضرب‌المثل‌های زیادی وجود دارد؛ می‌گویند آنها همیشه برمی‌گردند و البته که همیشه برگشته‌اند. این روزها و بعد از نزدیک یک دهه حضور در سایه فوتبال آلمان دوباره بازگشته است. بایرن در 5 سال اخیر، چهار بار در فینال لیگ قهرمانان حضور داشته، مجله ورلدساکر با بررسی پارامترهایی چون میانگین تعداد گل، میانگین سن بازیکنان و میانگین تعداد تماشاگر بوندس‌لیگای آلمان را با اختلافی معنی‌دار برتری لیگ باشگاهی فوتبال جهان معرفی کرده و البته تیم تحت هدایت یوگی لوو پس از تکه تکه کردن پرتغال با کریس رونالدو، شکست دادن فرانسه قدرتمند، له کردن برزیل در خانه و مغلوب کردن آرژانتین لیونل مسی به عنوان اولین اروپایی تاریخ در خاک آمریکایی جنوبی جشن قهرمانی جهان برپا کرده است.

رسیدن به این جایگاه بدون هیچ تردیدی تنها با برنامه‌ریزی دقیق، سرمایه‌گذاری کلان، تلاش و امید به دست آمده است؛ روندی که بی‌تردید الگوی بسیاری از کشورهای دنیا بوده و خواهد بود. آلمان‌ها پیش از این نیز بارها ثابت کرده‌اند که با ناامید و بی‌برنامگی ارتباطی ندارند. کشوری که نزدیک یک قرن پیش تلی از خاکستر، بدهی‌های اقتصادی و سرخوردگی زایده شکست در جنگ‌ جهانی بود حالا در کنار لوکزامبورگ یکی از تنها دو کشور دارای شاخصه اقتصادی aaa در اروپاست.

گوستاو تئودور فخنر روان‌شناس برجسته آلمانی و یکی از بنیان‌گذاران "عصیان علیه ماده‌گرایی" معتقد بود: بالاترین هدف هر انسان ماده‌گرایی تلاش برای تخریب کسانی است که زودتر و بهتر از او به اهدافی که داشته رسیده‌اند. این نظریه‌پرداز قرن نوزدهم، دو قرن پیش از اینکه آلمان‌ها سیطره خود را بر دنیای فوتبال دوباره از سربگیرند کنش‌های کسانی که نتوانسته‌اند پیش از آنها به بالاترین درجات فوتبال برسند را به خوبی بیان کرده است.

این روزها موج نفرت از آلمان بیش از هر زمان دیگری در بطن جامعه دیده می‌شود. تلاش برای کمرنگ جلوه دادن موفقیت‌های چشمگیر فوتبال آلمان در سال‌های اخیر، تلاش برای ایجاد تشکیک در سلامت موفقیت‌های کسب شده و صدالبته تلاش برای تخریب چهره تلاش‌گر و بابرنامه ژرمن‌ها که آنها را به صاحبات برترین قدرت فوتبال جهان تبدیل کرده دقیقا همان کنش‌هایی است که فخنر دویست سال پیش آنها را بالاترین هدف ماده‌گرایان معرفی کرده بود.

خورخه لوئیس بورخس در بخشی از حاشیه‌های کتاب مشهورش "اطلس" می‌نویسد: آنها نمی‌توانستند تحمل کنند که خانه کشیش حیاط پرمحصولی دارد و او هر روز پای درختانش پیپ می‌کشد و به آسمان نگاه می‌کند پس پچ‌پچ‌هایشان شروع شد. آنها تا روزی که جنازه کشیش را تحویل اسقف می‌دادند ساکت نشدند. این تصویر برای هواداران فوتبال آلمان و سایر هوادارانی که در تلاش هستند با بررسی دقیق‌تر علل موففیت فوتبال آلمان به چیز بیش از آنچه هواداران معمولی از فوتبال فرامیگیرند برسند یادآور رفتاد این روزهای کسانی‌ست که گویا برای رسیدن به اهداف احتمالی خود زمانی بسیار بیشتر از آنچه آلمان‌ها برای رسیدن به این نقطه صرف کرده‌اند، نیاز دارند.

در جهان امروز، در جهان تکنولوژی و برنامه‌ریزی بدون تردید برنامه، سرمایه، خلاقیت و حوصله بر هرچیز دیگری غلبه خواهد کرد و همانطور که در همه عرصه‌ها منجمله فوتبال بارها ثابت شده نمی‌توان صاحبان این خصوصیت‌ها را شکست داد و از صحنه خارج کرد پس ای کاش "ضعفا" به جای آنکه تلاش کنند این کشیش صاحب حیاط پرمحصول را به جنازه‌ای تبدیل کنند، راهی که وی برای داشتن دارایی‌هایش طی کرده را بپیماند. 

منبع