وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ

وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران

وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ

وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران

ولفگانگ نیرسباخ: قهرمانی فقط نتیجه کار تیمی بود

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران، ولفگانگ نیرسباخ رئیس فدارسیون فوتبال آلمان پس از قهرمانی در جام جهانی گفت: "این فقط هیجانی برای 24 سال گذشته بود.

نیرسباخ در ادامه افزود: گل گوتسه شادی خالص را رقم زد، شادی خالص و بالاتر از همه باعث افتخار تیم و مربی شد. 6 بازیکن حاضر در زمین در سال 2009 قهرمان زیر 21 ساله های اروپا شده بودند. این موفقیت نتیجه کار فردی یا به تنهایی کار فدراسیون نبود، فوتبال ورزشی تیمی است، تیمی داخل زمین و تیمی خارج از زمین."

نیرسباخ تیم ملی آلمان

امیدروبری دوشنبه 23 تیر 1393 ساعت 16:12

نظرات 2 + ارسال نظر

Arsalan

دوشنبه 23 تیر 1393 ساعت 19:10

نقش پررنگ بایرن در قهرمانی های تیم آلمان

بین تیم آلمان قهرمان سال 1974 و تیم قهرمان امسال شباهت هایی تاریخی وجود دارد.

نگاهی به ترکیب این تیم به ما نشان می دهد که شاکله اصلی این تیم را 6 بازیکن بایرن تشکیل می دادند. نویر، لام ، مولر ، کروس ، شواینی و بواتنگ. بازیکنانی که در تمام 7بازی ژرمن ها بازیکن ثابت تیم یواخیم لو بودند.

یه اینها گوتزه قهرمان بازی فینال را نیز اضافه کنید که با گل استادانه اش زمینه ساز قهرمانی آلمان شد.

اما جالب است بدانید که بین تیم آلمان قهرمان سال 1974 و تیم قهرمان امسال شباهت هایی تاریخی وجود دارد.

در سال 1974 آلمان ها در شرایطی در کشور خودشان به قهرمانی جهان رسیدند که از 7 بازیکن بایرن در ترکیب ثابت خود سود می جستند.

بکن باوئر ، اولی هوینس ، شوارزنبک ، پل برایتنر ، یوپ کاپلمن ، گرد مولر و سپ مایر.

در واقع نقش باشگاه بایرن در دو قهرمانی تیم ملی آلمان در جام جهانی نقش بسیار پر رنگی بوده و یواخیم لو از این لحاظ باید مدیون این باشگاه و سیاست های صحیح مدیران مونیخی باشد.

Arsalan

دوشنبه 23 تیر 1393 ساعت 19:19

مطمئنا تا سال های سال نمایش بی نظیر باستین شواین اشتایگر در فینال جام جهانی 2014از یاد آلمانی ها نخواهد رفت.اصلا فدراسیون فوتبال المان می تواند فیلم بازی او در فینال 2014 را سال ها بعد برای جوانان آلمانی به نمایش بگذارد و به آنها متذکر شود که «شما چنینی قهرمانی داشتید».یکی که بیشتر از 14 کیلومتر دوید ،جنگ کرد ،تکل زد و خونش ریخته شد تا بالاخره جام را در آغوش بگیرد.تکل های بی نظیر شواینی چیزی نیست که از یاد آلمانی ها و حتی آرژانتینی ها برود .او در این مصاف چیزی بیش از یک هافبک فداکار و همه فن حریف بود و یکی از بهترین نمایش های فردی در فینال های جام جهانی را ارائه داد.
باستین 120 دقیقه جنگید و کتک خورد اما هرگز پا پس نکشید.صحنه تکل دو نفره ماسچرانو و بیلیا روی پای او می تواند یکی از
بهترین صحنه های فیلم شواینی یا کل جام باشد.از آن صحنه های ناب که خشونت آرژانتینی در پی محو کردن ستاره آلمان را به تصویر در می آورد اما این اسلحه هم کارگر نیفتاد.دوربین که چرخید مشخص شدرئیس کوچک آرژانتینی ها با همان تکل از سه ناحیه بهشماره 7 آلمان ضربه زده.این خشونت و تمام آن ضربه های قبلی به علاوه خستگی ساق ها می توانست ستاره منشافت را از رو ببرد اما او برگشت و دوباره جان کند تا جام ببرد.مشتی که آگرو به صورت باستین کوبید نشانه ای بود از خشم.خشمی که در پی ناکارآمدی مقابل شماره 7 به وجود آمده بود.خشمی که تکل های صحیح و بازی فداکارانه شواینی برای آلمان در دل آگرو و همبازیانش جمع کرده بود .ضربه مهلک بود اما باز هم این سرباز ژرمن را از نفس نیانداخت.قطعا چهره خونین او وقتی با دکتر هانس دیتر ولفارت به بیرون زمین می فت و به داور چهارم اعتراض می کرد از یادها نخواهد رفت.این می توانست نقطه پایان شماره 7 در فینال باشد اما باز هم نشد.لوو حتی کروسگروتز را به کنار خط طولی برد اما باستین برگشت،جنگید و جام را بالای سر برد.