هومن افاضلی: امیدوارم بازیکنان آلمان از ابرها به زمین آمده باشند

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران، نوستالژی فینال می‌تواند جذاب باشد. فینال آلمان - آرژانتین دوبار پیش از این تکرار شده و می‌شود با یک کارشناس هوادار آلمان که از این فینال‌ها چیزهای بیشتری در ذهنش مانده حرف زد و البته سراغ شرایط فعلی فینالیست‌های جام 2014 رفت. حرف‌های هومن افاضلی را بخوانید و فرو بروید در تاریخ. در یک ظهر مکزیکی. ورزشگاه آزتکا. بعد از آن پرتاب شوید در یک شب تابستانی در المپیکو رم.

شما از فینال 86 چه چیزهایی یادتان می‌آید؟ این بازی فردای آن روز پخش شد؟ گزارشگرش چه کسی بود؟
خاطرم نیست اما آن زمان بازی‌ها پخش مستقیم نمی‌شد. کشور در جنگ بود و شرایط پخش مستقیم فراهم نبود. تنها بازی که پخش مستقیم شد بازی افتتاحیه جام جهانی 1982 بین آرژانتین و بلژیک بود. بعد از آن در جام جهانی 90 با یکی دو ساعت تاخیر بازی‌ها پخش می‌شد در جام 94 که امکانات ماهواره‌ها پیشرفت کرد همه بازی‌ها زنده پخش شد.
 

حالا از فینال 86 بگویید. از آلمان آن سال.
آلمان 86 یک تیم متوسط کارگری بود مثل آرژانتین این تورنمنت که حالا تا فینال بالا آمده. به نظر من تیم 82 آلمان بهتر از تیم 86‌ اش بود.

اما تیم 82 در مرحله گروهی خیلی خوب نبود.
نه. آنها فقط یک بازی به الجزایر باختند و بعد از آن 4- یک شیلی را بردند که دو گل را رومنیگه زد. بعد هم که اتریش را بردند که هروبش در همان دقایق 18 -17 گل زد و بعد از آن هیچ تیمی حمله نکرد که آن بازی حرف و حدیث‌های زیادی به وجود آورد. از جام جهانی 82 تورنمنت 24 تیمی شده بود و تیم‌ها در دور دوم هم در مرحله گروهی بازی می‌کردند. آلمان 82 در دور دوم با اسپانیا و انگلیس همگروه شد اگر اشتباه نکنم.
 

پس معتقدید تیم 82 تیم بهتری بود؟
بله برای اینکه با قهرمانی اروپا به این تورنمنت آمده بود. این تیم بازیکنان خیلی خوب و جوانی داشت که به نسبت پخته هم شده بودند اما تیم 86 به لحاظ پتانسیل بازیکن تیم متوسطی بود چون تعداد زیادی از بازیکنانش در انتهای دوران بازیگری بودند مثل کارل هاینس رومنیگه که بعد از بازی آخر خداحافظی کرد یا برادر اولی هوینس، دیتر هوینس.
 

کلاوس آلوفس، هانس پیتر بریگل و فلیکس ماگات هم آخرین دوره‌های‌شان بود؟
بله اینها هم آخرین جام جهانی‌شان بود اما بعد از این جام آلمان پوست انداخت و در یورو 88 تیم جدیدی شد که خیلی هم خوب بازی کرد و با وجود اینکه در نیمه نهایی به هلند باخت اما از همان زمان پایه را برای قهرمانی سال 90 گذاشتند.

اما آن سال جوان‌هایی مثل اولاف تون، ماتیوس، لیت بارسکی و فولر هم در تیم آلمان بودند.
بره مه هم بود. ماتیوس از 82 بود اما بره مه از یورو 84 آمد. بوخوالد هم در یورو بود اما در جام 86 خط خورد. فولر هم 24 سال سن داشت اما اولاف تون نبود. ماتئوس و لیت بارسکی را هم نمی‌شد جوان ناپخته بی‌تجربه حساب کرد.
 

در آن مسابقه آرژانتین مستحق برد بود؟
آرژانتین تورنمنت خیلی بهتری را پشت سر گذاشته بود. یکسری بازیکن خیلی خوب داشتند به علاوه دیگو مارادونا که بعد از این رقابت‌ها دیگر هیچ وقت مثل جام جهانی 86 بازی نکرد. آن زمان هم فوتبال مثل الان اینقدر فشرده نبود که یک سوپر استار بتواند سرنوشت بازی را عوض کند. آلمان 82 این سوپراستار‌ها را داشت اما در تیم 86 چنین بازیکنی نبود. سوپر استار تیم رومنیگه بود که نزول کرده بود و بازیکن دیگری به آن تیم نیامده بود که پتانسیل بالایی داشته باشد و همه متوسط بودند، منتهی به لحاظ توانایی جسمانی و تلاش تیمی عالی کار کردند و تا فینال هم رسیدند که این مشخصه بارز تیم ملی آلمان در همه تورنمنت هاست.

ظاهرا این بازی هم در ظهر انجام می‌شد چون سایه آن جسمی که مثل خورشید بر فراز ورزشگاه ازتکا قرار گرفته در میانه زمین دیده می‌شود.
بله. آن سایه هم مربوط به بالنی است که از بالا فیلمبرداری می‌کرد. این اولین دوره‌ای بود که کارهای گرافیکی و کامپیوتری در پخش تلویزیونی دیده می‌شد و دوره شکوفایی تصاویر تلویزیونی بود. مثلا تصاویر آهسته برای اولین بار می‌چرخید یا اسم بازیکنان با پرچم کشورهایشان نشان داده می‌شد که برای بیننده تلویزیون خیلی هم جذاب بود.
 

آلمان و آرژانتین با تمام قوا به فینال آمدند؟
آلمان چند بازیکن داشت که از ابتدای تورنمنت روی فرم نبودند اما کسی مصدوم نبود. در این بازی تا آنجا که یادم می‌آید آرژانتین گل اول را زد. یک ضربه ایستگاهی شد که سانتر کردند و خوزه لوئیس فران با ضربه سر دروازه آلمان را باز کرد که شوماخر هم بیرون آمد و اشتباه کرد.
 

بعد والدانو گل زد و بازی دو هیچ شد اما آلمان به بازی برگشت.
بله. آلمان فشار می‌آورد و با دو تا کرنر دو گل زد. یکی رومنیگه و آن یکی هم فولر که هر دو گل در عرض 5 دقیقه به دست آمد.
 

اما نهایتا آرژانتین با گل بروچاگا و پاس مارادونا بازی را برد.
بله پاس را مارادونا داده بود در حالی که قبل از آن در کل بازی هیچ کاری نکرده بود چون ماتئوس با او یارگیری من تو من داشت. ماتئوس خوب یارگیری کرده بود اما همان یک پاس هم برای تعیین سرنوشت بازی و قهرمانی کافی بود.
 

همین الان هم این بحث وجود دارد که اگر آلمانی‌ها یک نفر را برای مهار مسی بگذارند اشتباه کرده‌اند.
اصلا فوتبال عوض شده. آن زمان بر مبنای یارگیری نفر به نفر بود اما الان دیگر نمی‌شود یک نفر را مامور مهار بازیکنی از حریف کرد.

پس آن آرژانتین استحقاق بردن فینال و قهرمانی را داشت؟
بله اگر آرژانتین با آن مارادونا قهرمان نمی‌شد یک چیزی در فوتبال از دست می‌رفت. در حالی که تیم آرژانتین سال 90 فقط دو تا بازیکن خوب داشت و بقیه معمولی بودند. مارادونا و کانیگیا دو نفری تیم را بالا آوردند به علاوه گلر رزروشان. در نقطه مقابل تیم 90 آلمان یکی از بهترین تیم‌های تاریخ جام جهانی بود. یک تیم منسجم و منظم با بازیکنان خوب.
 

واقعا تیم 90 رویایی بود چون ستاره‌هایی مثل اندی مولر و کارل هاینتس ریدله ذخیره‌هایش بودند.
شاید در تیمی که قهرمان جام جهانی 1974 شد سوپراستارهایی مثل بکن باوئر، گرد مولر و سه چهار نفر دیگر حضور داشتند که واقعا افسانه‌ای بودند اما تیم سال 90 بازیکن افسانه‌ای نداشت. در عوض تمام بازیکنان این تیم عالی بودند و می‌شود گفت در مجموع قویتر از تیم 74 بودند یا بهترین تیم ملی تاریخ آلمان تا امروز. اگر تیم امسال را حساب نکنیم و حسابش مجزا باشد می‌توانم بگویم هیچ تیمی به اندازه بلوغ سال 90 نداشتیم.

شاید بعدها تیم سال 2014 هم همین حرف‌ها را بزند.
اما این تیم هنوز قهرمان نشده و اگر اول بشود می‌توان درباره تک تک بازیکنانش صحبت کرد.
 

پس قهرمانی پایه اصلی برای ماندگار شدن است.
بله بازیکن بزرگ زاییده دستاورد بزرگ است. اگر اسم مارادونا مانده به خاطر قهرمانی 86 است.
 

اما بازیکنی مثل یوهان کرویف هم قهرمان جام جهانی نشده اما یکی از ستاره‌های دنیای فوتبال به حساب می‌آید.
بله اما از آن تیم هلند 4، 5 نفر دیگر هم می‌توانستند جزو این ستاره‌ها باشند. شما از آن تیم چند نفر را می‌شناسید؟
 

رودی کرول، نیسکنز، آری هان و وان درکرکوف.
می‌دانید چرا اینها را یادتان مانده؟ چون هلند با اینها در جام جهانی بازی کرد. اینها همه بازیکنان بزرگی هستند اما هیچ کدام اسطوره نشدند چون قهرمان جهان نشدند.
 

بگذریم. برسیم به فینال 1990 و مسابقه‌ای که آلمان برد. در این بازی آرژانتین با تمام قوا آمد؟
فکر می‌کنم کانیگیا دو اخطاره و محروم شده بود اما تمام بازی در نیمه زمین آرژانتین پیگیری شد و بازی کاملا یکطرفه بود. فقط یک کاشته مارادونا زد که رفت بیرون و این تیم هیچ حمله‌ای نداشت. البته آنها یک اخراجی هم داشتند که روی کلینزمن خطا کرد. اواخر بازی هم یک نفر دیگر روی اعتراض به داور کارت زرد دوم را گرفت و اخراج شد.
 

اما صحنه پنالتی را انگار فولر گرفت و ظاهرا پنالتی درست نبوده؟
بازی خیلی یکطرفه بود و هر طور دیگری می‌شد آلمان می‌برد. یعنی اگر به وقت اضافه هم می‌رفت آلمان می‌برد چون اختلاف دو تیم خیلی زیاد بود.
 

چرا مارادونا که در بازی‌های قبلی از جمله بازی ایتالیا و برزیل خوب بود در این بازی کاری از پیش نبرد؟
برای اینکه اختلاف دو تیم خیلی زیاد بود ضمن اینکه در همان بازی ایتالیا، انرژی خیلی زیادی از آرژانتین گرفته شد. البته الان هم در نیمه نهایی به وقت اضافه و پنالتی رفته بود اما آرژانتین به لحاظ تیمی خیلی ضعیف‌تر بود. در آن مسابقه چیزی که خیلی به چشم آمد پتانسیل نفری خیلی پایین‌تر آنها بود. مارادونا یک نفره هیچ کاری نمی‌توانست انجام دهد چون کانیگیا هم نبود. تا آنجا هم دو نفری تیمشان را بالا آورده بودند.

از آن بازی اشک‌های مارادونا هیچ وقت یادمان نمی‌رود.
بله، آن مربوط به پایان بازی بود. مارادونا هم خیلی تلاش کرد اما زورش نرسید. مطمئنا تیمی که قهرمان جهان بوده و جام را از دست داده برایش باخت خیلی دردناک خواهد بود. تا الان هم هیچ کس در دوره جدید نتوانسته دو بار قهرمان جهان شود.

بگذریم. بازی فردا شب را چطور می‌بینید. خط دفاع آرژانتین در بازی‌های حذفی فوق‌العاده بوده و این می‌تواند برای آلمان نگران‌کننده باشد.
بله، آرژانتین در طول تورنمنت پیشرفت کرده. در ابتدای تورنمنت آنها بین عقب و جلوی زمینشان توازن لازم را نداشتند و به لحاظ نفری و ساختاری ضعیف‌تر بودند به خصوص در عقب زمین که به تیم خود ما هم 2، 3 تا موقعیت دادند. الان اما با حضور دمیکلیس و ماسچرانو که به عنوان لیبرو بازی می‌کند هم به لحاظ سیستم تیمی بهتر شده‌اند هم از لحاظ نفری. دمیکلیس تجربه زیادی دارد و در باشگاه‌های بزرگ بازی کرده است و در کنار او ماسچرانو بهترین بازیکن آرژانتین در این تورنمنت بوده؛ حتی بهتر از مسی و بازی‌اش کاملا به چشم آمده. او فوق‌العاده موثر بازی می‌کند چرا که هم تجربه حضور در خط دفاع و هم هافبک را دارد. الان جایی بین این دو تا خط بازی می‌کند و خیلی هم موفق بوده. او از عوامل اصلی پیروزی آرژانتین در بازی هلند بود.
 

در جبهه آلمان چطور ؟ اگر هوملس به بازی نرسد مشکل‌ساز نمی‌شود؟
مهم‌ترین مشکل آلمان این است که بازیکنان این تیم باید به لحاظ ذهنی به درستی بالانس شوند چون الان آلمان هنوز چیزی نبرده.
 

اما مصاحبه‌های بعد از برد عجیب مقابل برزیل نشان می‌دهد بازیکنان آلمان خودشان این مساله را می‌دانند و درک می‌کنند.
اینها در حرف گفته شده. حرف زدن با عمل در زمین دو چیز متفاوت است. منتهی این حرف‌ها نشان می‌دهد آنها اولین قدم را به سمت مسیر درست برداشته اند، منتهی ما نمی‌دانیم وقتی شب در هتل می‌خوابند از بالای ابرها به زمین می‌آیند یا نه که در این میان نقش اصلی بر عهده کادر فنی است که تلاش کند بازیکنانش به لحاظ ذهنی آماده این بازی شوند. بازیکنان هم باید آنقدر پخته باشند که این برد را هضم کنند و وارد زمین شوند.
 

معمولا می‌گویند باخت را باید هضم کنید و برای بازی بعد آماده شوید اما این بار انگار قضیه برعکس شده.
این اتفاق چیزی است که در تاریخ پیش نیامده بود. حداقل در سن من که پیش نیامده بود و تا زمانی که زنده باشم هم اتفاق نخواهد افتاد. فکر می‌کنم از آن حوادثی است که یک بار در تاریخ رخ می‌دهد.
 

فکر می‌کنید لوو برای بازی با آرژانتین تغییری در تیمش بدهد؟
بعید می‌دانم.
 

اما اینکه از بازی فرانسه تغییر سیستم داد خیلی جالب بود.
خب لوو قبل از شروع تورنمنت لام را برای بازی در دفاع راست آماده کرده بود اما خدیرا و شواینی مصدوم شدند و به موقع آماده نشدند. گوندوغان و بندر هم که مصدوم شدند و کنار رفتند. به همین خاطر در میانه زمین دستش بسته شد.
 

اما جالب است که در طول تورنمنت هم خدیرا هم شواینی هر چه گذشت فوق‌العاده کار کردند به طوری که به نظر من خدیرا در بازی برزیل بهترین بازیکن میدان بود. حتی بهتر از کروس.
بله اتفاقا قرار است دو تایی هم باشگاهی شوند. اما درباره این هافبک‌ها باید بگویم آنها تایم بازی برای آماده شدن قبل از تورنمنت را هم نداشتند. آنها یک زمانی می‌خواستند تا برگردند به شرایط عادی اما الان هم شواینی هم خدیرا آماده‌اند. من بازی سه نفر وسط آلمان را فوق‌العاده پسندیدم. مدت‌ها بود چنین بازی از آنها ندیده بودم.

با وجود درخشش این بازیکنان اما عجیب است که اوزیل افت کرده و آن ستاره 4 سال قبل نیست. قبول دارید؟
افت اوزیل طبیعی است و روندی طبیعی را طی می‌کند. شما دیگر آن بازی‌های چشمنواز را از اوزیل نمی‌بینید چون داستان‌های بیرون از زمین او خیلی زیاد شده و وقتی تمرکز از فوتبال برداشته شود فوتبال هم اولویت را از شما بر می‌دارد و از آن حالت ستاره بودن خارجت می‌کند که این برای خیلی از بازیکنان اتفاق افتاده.
 

اما با این افت او همچنان کارش را درست انجام می‌دهد و خلاق هم هست مثل پاس گل هفتم به شورله در بازی با برزیل.
اوزیل مهارت‌های فوق‌العاده‌ای داشته و هنوز هم دارد اما شرایط لازم برای ارائه این مهارت‌ها را ندارد. درست مثل داستان رونالدینیو که باعث شد این بازیکن از بارسا برود. منتهی رونالدینیو در 29 سالگی آن اتفاق‌ها برایش افتاد اما اوزیل 26 سال دارد. آن زمان بارسایی‌ها به این نتیجه رسیدند که یک مسی 22-21 ساله در راه است و می‌تواند جای رونالدینیو را بگیرد به همین خاطر نقدش کردند و هر چقدر که می‌شد از او پول به دست آوردند. رئال هم همین کار را با اوزیل کرد اما اوزیل واقعا حیف است چون تازه 26 سال دارد.
 

نگفتید اگر هوملس نرسد چه می‌شود؟
فکر می‌کنم هوملس را برسانند.
 

پس آلمان تغییری نخواهد داشت؟
بعید می‌دانم. البته آلمان روی نیمکت هم آپشن‌های خوبی برای تعویض دارد. شورله، ماریو گوتزه و پولدی می‌توانند در جریان بازی به زمین بیایند و تاثیرگذار باشند.