برزیل 1 - 7 آلمان، اشتباهى چاپى یا نتیجه اى واقعى؛ آیا تحلیلى منطقى براى آن وجود دارد

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران، آیا می توان دیدار آلمان مقابل برزیل را به طور منطقی آنالیز نمود؟ حداقل تا رسیدن بازی به نتیجه 2:0 چنین چیزی امکان پذیر بود، اما بعد از آن با از بین رفتن دیسیپلین سلسائو، رویایی برزیلی نیز نابود شد.

آوریل 2004: آلمان در دیداری دوستانه با نتیجه تحقیرآمیز 5:1 مغلوب رومانی شد، بعد از این فاجعه، دنیای فوتبال چه تصوری از فوتبال آلمان خواهد داشت؟ فرانتس بکن باوئر با حالت تمسخر در پاسخ به این پرسش گفت:"هیچ کس چنین نتیجه ای را قبول نمی کند، هر علاقه مند به فوتبالی فکر خواهد کرد که چنین نتیجه ای حتما اشتباه چاپی بوده است."

ده سال بعد باز هم دنیای فوتبال شاهد چنین اشتباهات چاپی بود، اما این بار این نتیجه در یک بازی دوستانه بی اهمیت به ثبت نرسیده است، بلکه در دیداری از مرحله نیمه نهایی آلمان موفق به شکست برزیل میزبان و مدعی اصلی رقابت ها با نتیجه سنگین 7:1 شد، برزیلی که تا قبل از نیمه نهایی در هر بازی حداکثر یک گل دریافت نموده بود. حال در روز بعد از مسابقه پرسشی که مطرح کی شود این است که می توان تفسیر یا توضیحی برای این نتیجه داشت؟

حداقل در ابتدای مسابقه برزیل قدرتمندتر از آلمان به نظر می رسید،‌ اسکولاری سرمربی برزیل تیم خود را با سیستم 1-3-2-4 روانه میدان کرده بود و از لحاظ تاکتیکی از تیمش چیزی شبیه به بازی های قبلی تقاضا می نمود. فشار و پرسینگ از زمین حریف، ایجاد موقعیت با استفاده از مدافعین کناری جلو کشیده که به نوعی ریتم بازی حریف را تحت شعاع قرار می دادند و بالا بردن ضریب ایمنی خط دفاعی با کمک لوئیز گوستاوویی که در جلوی مدافعین میانی قرار داده شده بود.

برزیل به نحوی بازی را شروع کرد که انگار مصدومیت نیمار و محرومیت تیاگو سیلوا اتفاق نیفتاده است، در حالی که اسکار و دانته هرگز نیمار و سیلوا نبودند. این دو ستاره برزیلی در واقع  تا قبل از مرحله نیمه نهایی با درخشش خود تمامی کمبودها و مشکلات تاکتیکی برزیل را پوشش داده بودند.

در فاز تهاجمی برزیلی ها تک بعدی بودند و در زدن ضربات نهایی بسیار عجول. آنها سعی داشتند با ارسال توپ های بلند پشت مدافعین، به دروازه آلمان برسند که با توجه به مدافعین کناری عقب کشیده آلمان ها و مدافعین میانی هماهنگ تمامی تلاشهای شاگردان اسکولاری برای رسیدن به گل به شکست انجامید.

به این ترتیب برزیلی های جلو کشیده اسیر ضد حملات هافبک های خلاق آلمانی می شدند، تا قبل از این مرحله تیاگو سیلوای باهوش توانسته بود از روی قدرت بالای بازی خوانی خود، ‌به خوبی بیشتر چنین حملاتی را دفع نماید. اما در این بازی داوید لوئیز و دانته از هماهنگی لازم در عمق خط دفاعی برخوردار نبودند و با توجه به جلو بازی کردن مدافعین کناری و اشتباه جایگیری لوئیز گوستاوو، همیشه در هنگام حملات بازیکنان آلمان فضای خوبی برا حرکت پیش روی خود می دیدند.

خیلی سریع مشخص شد که تاکتیک آلمان در این بازی نسبت به حریف خود برتری دارد. خدیرا به عنوان بازیکن پست شماره 8، انتخاب صحیحی بود تا بتواند از فضاهای خالی مرکز میدان برزیل استفاده نماید، شواین اشتایگر، کروس و هوملس پرسینگ حریف را با قدرت پاس کاری بالا و تکنیک خوب خود بی اثر می گذاشتند و خیلی سریع سامی خدیرا را پا به توپ می کردند تا او بتواند خالق حمله ای دیگر برای آلمان ها باشد. بیشتر مواقع کروس نیز با دوندگی خود بلافاصله به خدیرا نزدیک می شد تا بتواند حامی خوبی برای او باشد.

آلمان به این ترتیب می توانست خود را خیلی سریع از پرسینگ حریف رها نماید و بازیکنان تهاجمی خود را صاحب توپ کند. البته آلمان ها در فاز تهاجمی در اوایل بازی با مشکل روبرو بودند و نمی توانستند خطری جدی بر روی دروازه برزیل ایجاد نمایند، به طوری که اولین گل آنها نیز در دقیقه 11 از روی یک ضربه ایستگاهی به ثمر رسید.

بعد از دریافت گل، شاگردان اسکولاری به فکر دادن جوابی مناسب و به تساوی کشاندن بازی بودند، اما آنها برنامه خاصی برای این منظور نداشتند و بسیار احساسی به دروازه آلمان ها حمله ور می شدند. اما قدرت بالای آلمان ها در نبردهای تک به تک به کمک آنها می آمد و آنها در این زمان بیشتر به فکر اداره بازی بودند که این موضوع باعث پرسینگ شدیدتر برزیل و ایجاد فضاهای خالی زیادی جلوی مدافعین برزیلی می شد، که آلمان ها با ضد حملات خود توانستند نتیجه بازی را دقیقه 23 به 2:0 تغییر دهند.

نتیجه 2:0 در حقیقت پایان بازی بود. از این لحظه به بعد سلسائو زیر فشار انتظارات بالای تماشاگران و دویست میلیون برزیلی از هم فرو پاشید، در حالی که بازی آلمان در فاز تهاجمی تازه به هماهنگی مطلوبی رسیده بود.

فوتبال در همین لحظه به پایان رسید و  در ادامه آلمان ظرف مدت کوتاهی با شلیک ده ضربه به سمت دروازه حریف موفق به زدن سه گل دیگر در نیمه اول شد. برزیلی ها شکست خورده بودند و تغییر نفرات نیز در نیمه دوم به کمک اسکولاری نیامد،  برنارد در سمت سمت چپ بازی بهتری انجام می داد در حالی که پائولینیو و رامیرز در میانه میدان در کارهای دفاعی امنیت بهتری برای سلسائو ایجاد کرده بودند. در اواسط نیمه دوم گل های شورله به منزله تیر خلاصی برای برزیل بودند.

شاگردان یوگی لوو در این بازی نشان دادند که سرانجام برای فتح یک جام پخته و آماده هستند و عملکردی هوشمندانه و قانع کننده از خود نشان دادند. اما تمامی کسانی که از آلمان تمجید می کنند باید در تفسیرها و قضاوت های خود عدالت را در نظر داشته باشند و فراموش نکنند که تنها فروپاشی برزیل سبب ثبت چنین نتیجه تاریخی شده است. زیرا بعد از نتیجه 2:0 دیسیپلین و تاکتیک تیمی به هیچ وجه در سلسائو وجود نداشت.

این برد، قاطع ترین پیروزی در مرحله نیمه نهایی تاریخ جام های جهانی بود که در تاریخ فوتبال غیر عادی خواهند ماند. در پنجاه سال آینده بی تردید همگان به این نتیجه خواهند نگریست و آن را اشتباهی چاپی تلقی خواهند کرد.