انتقال دراکسلر به بایرن مونیخ؛ میخى بر تابوت بوندسلیگا

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران، در روزهای گذشته اخبار زیادی در خصوص علاقه بایرن مونیخ به جذب یولیان دراکسلر، در مطبوعات آلمان منتشر شده بود و برخی از آنها این خرید را برای بایرن مونیخ نا لازم و برای بوندسلیگا مضر می دانند.

احتمال جذب یولیان دراکسلر در تابستان آینده توسط بایرن مونیخ افزایش یافته است، بخش آلمانی سایت بین المللی Goal در یادداشتی انتقادی به بررسی این موضوع پرداخته است. ماتیاس سامر مدیر ورزشی باشگاه بایرن مونیخ در هفته گذشته در پاسخ به پرسشی، احتمال جذب دراکسلر ستاره جوان و خوش آتیه شالکه را رد نکرد. این اظهارات نه تنها باعث شگفتی در بین فوتبال دوستان آلمانی و طرفداران بوندسلیگا نشد، بلکه تا حدودی عصبانیت آنها را نیز برانگیخته است.

با نگاهی واقع بینانه و از نظر سران بایرن مونیخ علاقه این باشگاه به دراکسلر تا حدودی منطقی و واقع بینانه به نظر می رسد. یولیان دراکسلر جوان 20 ساله است و به نظر مایل نیست که فوتبال خود را در باشگاه شالکه به پایان برساند و بی تردید بایرن مونیخ بهترین باشگاهی است که می تواند او را سریع تر به اهداف و آرزوهای ورزشی خود برساند.

بسیاری از طرفداران بوندسلیگا دیدی منتقدانه نسبت به سیاست جذب بازیکن بایرن مونیخ دارند، به نظر آنها سران بایرنمونیخ از مدت ها قبل با جذب ستارگان دیگر تیم ها، سیاست تک قطبی کردن بوندسلیگا را دنبال می کنند. آنها نه فقط قصد تقویت کادر خود را ندارند، بلکه میخواهند پتانسیل رقابت حریفان آلمانی خود را نیز ضعیف کنند. استراتژی بایرن مونیخ زیر نظر اولی هوینس مدیر ورزشی این تیم بر این سیاست استوار بوده است و ماتیاس سامر نیز از زمان به عهده گرفتن پست مدیر ورزشی این باشگاه نیز همین سیاست را حتی با قدرت بیشتری ادامه داده است.

بایرن مونیخ خود سابقه ای طولانی در کشف و پرورش استعدادهای درخشان فوتبال دارد، در سال های گذشته بازیکنانی نظیر فرانتس بکن باوئر، گرد مولر و پاول برایتنر و در گذشته نه چندان دور نیز ستارگانی نظییر فیلیپ لام، باستین شواین اشتایگر و یا توماس مولر محصول آکادمی بایرن مونیخ بوده اند. با این وجود این باشگاه در طول تاریخ بوندسلیگا ستارگانی نظیر لوتار ماتئوس، میشائیل بالاک و به تازگی ماریو گوتزه را نیز از نزدیک ترین رقبای خود جذب کرده است.

باشگاه های بسیار زیادی در بوندسلیگا نظیر وردربرمن، بایرلورکوزن وحتی کارلسروهه، از وجود چنین سیاستی در بایرن مونیخ ضربه خورده اند. این باشگاه ها بازیکنانی نظیر کلوزه، بالاک یا الیور کان را پرورش داده اند که بایرن مونیخ به نحوی این بازیکنان را از چنگ آنها خارج کرده است.

خریدهای بزرگ بایرن مونیخ از بوندسلیگا در سال های اخیر
نام بازیکن  تیم مبدا  سال  ارزش بازیکن (میلیون یورو)
پیزارو  وردربرمن  2001  8.2
کواچ  بایرلورکوزن  2001  8.3
بالاک  بایرلورکوزن  2002  6
زی روبرتو  بایرلورکوزن  2003  12
لوسیو  بایرلورکوزن  2004  13
کلوزه  وردربرمن  2007  15
پودولسکی  کلن  2007  10
گومز  اشتوتگارت  2009  30
نویر  شالکه  2011  22
گوتزه  دورتموند  2013  37
لواندوفسکی  دورتموند  2014  بازیکن آزاد

در تابستان آینده آینتراخت فرانکفورت، سباستین روده، یکی از بازیکنان کلیدی خود را به احتمال فراوان به بایرن مونیخ از دست خواهد داد. هیلبرت بروخاگن، رئیس این باشگاه دلیلی خاصی برای جذاب بودن آلیانس آرنا برای بازیکنان جوان و آینده دار بوندسلیگا دارد:"چرا بازیکنان جوانی همانند یان کریشهف ویا سباستین روده به بایرن مونیخ می روند؟ چون آنها می توانند در مونیخ درآمدی چند برابر داشته باشند و این مهم ترین دلیل می باشد."

بعد از به خدمت گرفته شدن ماریو گوتزه از دورتموند در تابستان گذشته توسط بایرن مونیخ، در تابستان آتی نیز روبرت لواندوفسکی نیز از جمع دورتموند جدا شده و به مونیخ خواهد رفت و به این ترتیب دو تن از بازیکنان کلیدی دورتموند، تیمی که در بین سال های 2010 تا 2012، اقتدار بایرن مونیخ را زیر سوال برده بودند، از این تیم جدا می شوند.

ماریو گوتزه به این دلیل توسط بایرن مونیخ جذب شده است نا بتواند با خلاقیت خود باری از دوش آرین روبن و فرانک ریبری بردارد و یا می توان روبرت لواندوفسکی را نسخه مدن تر ماریو ماندژوکیچ دانست، اما بسیار دشوار به نظر می رسد اگر بخواهیم دلیلی ورزشی برای تمایل به جذب دراکسلر توسط بایرن مونیخ پیدا کنیم.

عملکرد یولیان دراکسلر در این فصل نشان داده است که او هنوز می بایست مسائل فراوانی را بیاموزد و یا تجربه اندوزی کند. او حتی بر سر رسیدن به ترکیب اصلی تیم نبز باید با بازیکنانی نظیر گوتزه، روبن، ریبری، مولر و کروس رقابت نماید و به احنمال زیاد این نبرد را به آنها واگذار خواهد کرد. دراکسلر می بایست در درجه اول به تیمی نقل مکان کند که از اعتماد کامل کادر فنی و سرمربی آن برخوردار شود و در ضمن با صبر و حوصله با او رفتار شود. اگر بایرن مونیخ به دنبال جذب بازیکن سرشناسی در تابستان است، شاید به خدمت گرفتن یک مدافع و تقویت خط دفاعی منطقی تر و مفیدتر باشد.

نکته قابل توجه این است که انتقال به بایرن مونیخ البته همیشه ضامن موفقیت و پیشرفت برای یک بازیکن نخواهد شد. مانوئل نویر بعد از پیوستن به بایرن مونیخ به یکی از بهترین دروازه بانان دنیا تبدیل شده است اما از سوی دیگر بازیکنی نظیر لوکاس پودولسکی نیز بوده است که در بایرن مونیخ تنها چند جام به دست آورده و پیشرفت شخصی او در این تیم توقف داشته است و در نهایت به باشگاه شهر خود، کلن بازگشت.

در سالهای گذشته بوندسلیگا بسیار غیر قابل پیش بینی تراز لالیگا، لیگ جزیره و سری آ بوده و هر تیمی توانایی شکست تیم های دیگر را داشته است و حتی تیم های نامدعی و کم مطرح تر نیز از شانس قهرمانی برخوردار بوده اند که این باعث جذابیت و سود دهی این رقابت ها شده بود. شاید دیگر شاهد چنین روندی در بوندسلیگا نباشیم و با وجود بایرن مونیخی بسیار قدرتمند، این لیگ به یکی از تک قطبی ترین لیگ های فوتبال اروپایی تبدیل شود.

اما فوتبال نیازمند رقابت است، در دنیای تجارت نیز رقابت بسیار مهم است و شرکت هایی که به دنبال تضمین کردن مونوپل و تک قطبی بودن خود هستند با شکست روبرو خواهند شد. همانطور که دولت آمریکا در سال 1998 شرکت مایکروسافت را  به همین دلیل جریمه کرد.

بوندسلیگا در سال های اخیر خود را به عنوان یکی از محبوب ترین لیگ های دنیا تبدیل کرده است، و بایرن مونیخ با وجود این که هیچ گونه کار غیرقانونی مرتکب نمی شود با تضعیف کردن رقبای خود، به نوعی تهدیدی برای این لیگ پویا و جذاب به حساب می آید.

جذب دراکسلر، بازیکنی که در واقع نیازی به آن در مونیخ احساس نمی شود، طنزی تلخ است که در صورت وقوع می تواند میخی بر تابوت بوندسلیگا باشد.