بازی با وولفسبورگ تمرین بازی با بارسا بود

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران٬ باواریایی ها که از 10 روز قبل قهرمانی خود در بوندسلیگا را مسجل کرده بودند، در یورش به سمت دومین جام پیش روی خود یعنی جام حذفی آلمان، سه شنبه شب در آلیانس آرنا میزبان گرگ های آلمان یعنی وولفسبورگ بودند و موفق شدند با برتری همه جانبه برابر شاگردان دیتر هکینگ با اقتدار به دیدار نهایی این رقابت ها راه پیدا کنند.

درظاهر قضیه برتری 6 – 1 برابر ولفسبورگ آن هم در نیمه نهائی جام حذفی، حکایت از استیلای همه جانبه بایرن بر حریفش داشت ولی مردان یوپ هاینکس در واقع در تمام لحظات این بازی با تفکرات سکاندار کهنه کار خود، نوع بازی خود برابر بارسلونا را در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا تمرین کردند. قطع به یقین قدرت تیمی و کیفیت نفرات وولفسبورگ قابل مقایسه با آبی – اناری های کاتالان نیست ولی به هرحال این تمرینی بود برای آنچه قرار است قرمزهای باوارایی روز سه شنبه هفته آینده و چهارشنبه دو هفته بعد برابر بارسلونا در زمین به اجرا درآورند؛

1 – بایرن مونیخ تیمی است که برابر همه حریفان خود تا اینجای فصل مالکیت بیشتری بر توپ و میدان داشته است سناریویی که حتی در جریان باخت برابر 3 – 1 درزمین باته بوریسوف در مرحله گروهی هم به نمایش درآمد ولی این بار بایرن با بارسلونا بازی دارد؛ تیمی که از لحاظ مالکیت توپ سرآمد همه تیم های باشگاهی جهان است و به همین خاطر بایرن در تمام لحظاتی که دو گل از میهمان خود پیش افتاد برخلاف سنت این فصل خود گردش توپ را در اختیار ولفسبورگ قرار داد تا بازی بدون مالکیت توپ را تمرین کند.

2 – باستین شواین اشتایگر در این فصل مثل چند سال اخیر محور و طراح اصلی حملات بایرن مونیخ بوده و معمولا این کار را در یک سوم میانی میدان انجام می دهد ولی یوپ هاینکس به عنوان یک مربی سرد و گرم چشیده می داند که طراحی حملات از یک سوم میانی زمین برابر بارسلونا درصد بسیار بالایی از ریسک دارد و چیزی شبیه خودکشی است چون برابر تیمی که ژاوی و اینی یستا را در مرکز میدان و مسی و بقیه عناصر سرعتی را در خط حمله دارد، هرگونه لودادن توپ در هنگام شکل دادن حملات منجر به ضد حملات برق آسایی خواهد شد که هرکدام از آنها می تواند یک گل را دربرداشته باشد. در همین راستا شواینی تا حوالی دقیقه 70 این بازی مرتب به دو مدافع میانی تیمش نزدیک شده و با آنها در یک خط بازی می کرد و در عوض دو مدافع کناری بایرن یعنی لام و کنتنتو مرتب به عنوان هافبک های تهاجمی لب خط به سمت دروازه حریف استارت می زدند. آمار پاس های بلند و قطری نفراتی چون دانته، شواین اشتایگر و فان بویتن در این بازی بسیار بیشتر از بازی های معمولی بایرن بود و نشان می دهد که هاینکس نمی خواهد ریسک بازی در حدفاصل خط وسط زمین تا محوطه جریمه حریف را برابر بازی به تیمش تحمیل کند.

3 – سیستم مورد اشاره در بند قبلی یک مزیت دیگر هم دارد و آن متعلق به زمانی است که بارسا نیاز به گل دارد و بنای حمله روی دروازه بایرن را گذاشته است. سیستم حملات بارسا برپایه مالکیت توپ، تجمع نفرات این تیم در نیمه زمین حریف ، پاس های سریع و کوتاه فراوان و در نهایت بازکردن روزنه ای در دقاع حریف است تا از این شیوه برای گلزنی استفاده کنند. در این حالت حضور دنی آلوز و یوردی آلبا به عنوان دو مدافع کناری تهاجمی بارسا در حملات این تیم امری اجتناب ناپذیر است و به همین خاطر پاس های بلند قطری به فضای پشت سرآنها برای حرکت بازیکنانی چون روبن، ریبری و حتی شکیری و مولر می تواند ضدحملات تخصصی و کاربردی باواریایی ها را شکل دهد. ضدحملاتی که با توجه به کم تعداد بودن بارسایی ها در دفاع می تواند برای شاگردان هاینکس حکم آب حیات را داشته باشد.

4 – کمتر دیده بودیم که بایرن مونیخ برابر تیمی برای حفاظت از اندوخته اش به نیمه خودی عقب نشینی کند ولی این سیستم در 20 دقیقه آخر بازی با ولفسبورگ به اجرا درآمد که در واقع پلان ب بازی بایرن برابر بارسلونا بود به این شکل که خاوی مارتینز و لوئیز گوستاوو به عنوان دو هافبک دفاعی سیستم 1-3-2-4 بازی می کنند و شواین اشتایگر که بهترین پاسور تیم است، به جمع 3 هافبک تهاجمی اضافه می شود تا هم وزن دفاعی بایرن بیشتر شود و هم در ضدحملات از قدرت پاس های شواینی استفاده شود. باتوجه به این که در بازی رفت با بارسلونا ماریو مانزوکیچ مهاجم اول بایرن به دلیل محرومیت حضور نخواهد داشت، با ورود ماریو گومز به میدان این شیوه هم توسط مردان هاینکس امتحان شد و حداقل برابر ولفسبورگ جواب بی نهایت خوبی گرفتند. شواین اشتایگر طراح اصلی گل چهارم بود و پاس گل را در گل های پنجم و ششم ارسال کرد و گومز هم که هر 3 گل این دقایق را زد تا حسابی برای بارسا خط و نشان بکشد.
 

البته تمام این موارد مربوط به پیش داوری های قبل از بازی با بارسلونا است و بیشتر نوعی حدس زدن تفکرات یوپ هاینکس برای آن بازی است. فراموش نکنیم که هنوز تیکی تاکای بارسا وقتی با تمام شروط اصلی و فرعی خود به درستی اجرا شود ، یک شیوه کاربردی و بسیار موثر است که کمتر تیمی در جهان یارای مقابله با آن را دارد. از طرف دیگر شرایط روز بازی ، وضعیت روحی تیم ها در روز بازی و ستاره ها می توانند تمام معادلات و برنامه های از قبل طراحی شده را برهم بریزند. همان طور که بایرن شواین اشتایگر، ریبری، روبن، مارتینز ، دانته و نویر و آلابا و مولر را دارد، بارسا هم مجموعه ای از بهترین های تهاجمی دنیا از جمله مسی ، ژاوی ، اینیستا، بوسکتس ، آلبا ، آلوز و حتی فابرگاس را در اختیار دارد که می توانند حتی خارج ار قالب های تاکتیکی از قبل طراحی شده با نبوغ و هنر خود سرنوشت یک بازی را تغییر دهند. حیف است که حتی ثانیه ای از 2 بازی 90 دقیقه ای بارسا و بایرن را از دست بدهیم.