در آستانه بایرن-رئال؛ تاریک و روشن‌های باواریا

 

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران٬ بایرنی‌ها فصل پرنوسانی را پشت سر گذاشته‌اند. در مقاطعی عالی و در زمان‌هایی بد یا متوسط بودند و جاهایی که انتظار نمی‌رفت امتیاز از دست دادند. بوندس‌لیگا برای آن‌ها تقریبا از دست رفته و حالا همه انرژی خودشان را در چمپیونزلیگ گذاشته‌اند.

سه تیم بالای جدول بوندس‌لیگا بنا بر تعامل با یواخیم لو و هم‌نوا شدن با فوتبال روز اروپا از سیستم ۴-۲-۳-۱ استفاده می‌کنند. اما سایر تیم‌های آلمانی بیشتر روش ۴-۴-۲ را به کار می‌برند.  

بوندس‌لیگا برای آن‌ها تقریبا از دست رفته و حالا همه انرژی خودشان را در چمپیونزلیگ گذاشته‌اند. تیم هنوز بر اساس اندیشه‌های فن‌خال استوار است. اما خلا‌ها و کمبودهایی دارد که مهم‌ترین‌شان نبود یک بازیکن با خصوصیات کامل پست شماره ۱۰ در سیستم ۴-۲-۳-۱ است. اصولا آلمان‌ها بر طبق خصوصیات ذاتی و نژادی‌شان کمتر پرورش‌دهنده چنین بازیکنانی هستند. بازیکنی خلاق، ظریف، تکنیکی، باهوش و با درکی بالا از پرسپکتیو 30متر آخر زمین. بازیکنی که در فضا حرکت کند، بتواند به یار صاحب توپ خودی نزدیک شده و ضمن دریافت توپ برای سایر یاران تیمش خلق موقیعت و فضا کند. در تیم آلمان و رئال در این پست اوزیل ترک‌تبار اجرای نقش می‌کند. اوزیل در فوتبال اروپا هم منحصربه‌فرد است. بازیکنانی نظیر دیوید سیلوا و روسیسسکی را می‌توان در درجه پایین‌تر مثال زد.

تقابل بوندس‌لیگا و لالیگا

. در دورتموند هم این پست در اختیار یک غیرآلمانی یعنی شینجی کاگاوا ژاپنی قرار داده شده البته ماریو گوتزه هم هست اما قضاوت درباره کیفیت کار او هنوز زود است. پست شماره ۱۰ (هافبک نفوذی پشت تک‌مهاجم) نقش حیاتی در سیستم ۴-۲-۳-۱ دارد. اوست که وصل‌کننده و ربط‌دهنده چهار عنصر جلویی تیمش است و ایده‌های تهاجمی تیمش را پایه‌ریزی کرده، قوام بخشیده و فرم می‌دهد. در بایرن این نقش به عهده مولر یا تونی کروس است که اولی یک وینگر راست و دومی بیشتر یک هافبک دفاعی است. البته در بازی‌هایی که قرمز‌ها توسط تیم مقابل بلاک می‌شوند مولر به تناوب جایش را با روبن عوض می‌کند. این نقیصه سبب شده که عملا آن‌ها با چهار مهاجم بازی کنند، در نتیجه تنوع ایده‌های تهاجمی‌شان پائین آمده و راه مقابله با آن‌ها آسان می‌شود.

دو راهکار برای حمله

بایرنی‌ها عموما در فاز حمله از دو راهکار استفاده می‌کنند. یکی استفاده از وینگرها، ایجاد حرکات ترکیبی، دور زدن حریف و سانتر‌های تند و تیز از کناره‌ها دوم استفاده از بازی مستقیم در عمق دفاع حریف، استفاده از ضربات سر گومز و حرکت سه وینگرشان به سمت توپ‌های دوم و سوم است نقیصه دیگر این کمبود باعث شده مولر بنا به خصوصیات بازی‌اش بیشتر در عمق دفاع حریف حرکت می‌کند در نتیجه گپ خالی ده پانزده متری پشت سرش پدیدار می‌شود فضایی که باید بازیکن پست شماره ۱۰ حضوری فعال داشته باشد. برای پر کردن این فضا عموما کروس یا گوستاو به این منطقه متمایل شده و باعث بر هم خوردن بالانس و موازنه دفاعی تیم‌شان می‌شوند. به‌خصوص در زمان‌هایی از فصل که شواینی را در عقب زمین نداشتند این نقیصه بیشتر به چشم می‌آمد. برای جبران این کمبود باواری‌ها برای فصل آینده ژردان شکیری را از بازل سوئیس به خدمت گرفتند اما اینکه ژردان بتواند از عهده این پست در باشگاه بزرگی مثل بایرن بربیاید جای علامت سوال دارد. شاید به‌قول شواینی آنها نیاز به خرید‌های بزرگ‌تری هم دارند.

نقاط ضعف باواری‌ها

از نقاط ضعف دیگر آنها یکی در دفاع میانی است جایی که بواتنگ حضور دارد. بواتنگ که در غیاب فن‌بویتن از دفاع کنار به این ناحیه آورده شد دفاعی است که ضربات سر را خوب می‌زند و در پوشش‌ها خوب عمل می‌کند اما یک دفاع وسط کلاسیک نیست و زیر فشار‌های خردکننده حریف معمولا گاف‌های بزرگی می‌دهد. در دفاع چپ اگر چه دیوید البا جوان 19ساله اتریشی در چند بازی آخر توانسته خودش را به‌عنوان پدیده معرفی کند اما هنوز در دیدارهای بزرگ محک نخورده، تجربه کافی ندارد و معلوم نیست که بتواند از پس دی‌ماریا یا رونالدو برآید. اما سرعت خوبی دارد و می‌تواند در پوزیشن تهاجمی به تیم کمک شایانی بکند. او اگر بتواند از آزمون دشوار این دو بازی سربلند بیرون بیاید نامش را جایی باید یادداشت کرد چون در آینده از بازیکن‌های بزرگ اروپا خواهد شد. از دیگر نقاط ضعف باواری‌ها، وجود نیمکت خالی به‌ویژه برای چهار بازیکن جلویی است. تعویض‌های آن‌ها معمولا از پیش معلوم است: ورود یک هافبک دفاعی یا اولیچ و خروج یکی از سه وینگر یا گومز از زمین بازی.

صخره‌ای به نام نویر

نقطه قوت آنها هم در همان چهار نفر جلویی است. ریبری و روبن از بهترین بال‌های حال حاضر اروپا هستند و شاید بتوان گفت هیچ کس مانند ریبری در فوتبال کنونی اروپا نمی‌تواند دفاع روبه‌رویش را دور بزند. همچنین یک گومز سرحال که مسئله گلزنی‌شان را تا حد زیادی حل کرده. دیگر این‌که آنها دو تن از بهترین هافبک‌های دفاعی اروپا را در اختیار دارند که با قدرت شوتزنی‌شان می‌توانند از ضعف کاسیاس در دفع شوت‌های از راه دور بهره ببرند. وجود یک دروازه‌بان شش‌دانگ به‌نام نویر هم خیال‌شان را از آخرین نقطه زمین راحت کرده. اگر نویر را در حال حاضر بهترین دروازه‌بان دنیا بدانیم حرف خلافی را نگفته‌ایم. دروازه‌بانی با رفلکس‌های عجیب‌وغریب و شروع مجدد‌های بی‌نظیر. بایرنی‌ها درصد زیادی از حفظ دروازه‌شان را باید مرهون وی باشند و خط دفاعی که به مدد او بهترین دفاع بوندس‌لیگا و البته بهترین خط لیگ آلمان تا این‌جای کار است.