ثروتمندان عرب در مونیخ

 

مونیخ پس از لندن و پاریس سومین شهر بزرگ اروپایی است که ثروتمندان عرب را جذب می کند. چند سالی است که خانواده‌های ثروتمند کشورهای عرب حوزه خلیج فارس مکان تازه‌ای برای استراحت در تعطیلات پیدا کرده‌اند؛ مونیخ، مرکز ایالت بایرن در جنوب شرقی آلمان اولین هدف مردان، برای گردش و تفریح و اولین هدف زنان برای خرید است.

ایالت بایرن از پایگاه‌های محافظه‌کاری در آلمان است. گرایش‌های نژادپرستی و ضدخارجی در این ایالت مرفه از هر جای دیگری در آلمان بالاتر است. اما اینک شهر مونیخ، پایتخت این ایالت، نشان می‌دهد که در پذیرایی از توریست‌های خارجی مهربان است، به ویژه اگر پولدار باشند.

به گزارش رسانه‌های جمعی، ثروتمندان منطقه خلیج فارس، بیشتر به مونیخ روی می‌آورند، زیرا در این شهر از امنیت و احترام بیشتری برخوردار هستند. آنها به ویژه از زمان حملات یازدهم سپتامبر احساس می‌کنند که در شهرهای اروپا کمتر با روی خوش روبرو می‌شوند، آمریکا را که باید به کلی فراموش کنند.

مونیخ اکنون پس از لندن و پاریس سومین شهر بزرگی است که ثروتمندان عرب را جذب می‌کند تا "دلارهای نفتی" خود را در این شهر خرج کنند.

هتل‌های پنج ستاره مونیخ از اول تابستان خود را برای پذیرایی از خانواده‌های شیوخ عرب آماده می‌کنند. با خدمه عرب‌زبان، سجاده‌های نماز در تمام اتاق‌ها. آشپزخانه هتل تمام وقت فعال با غذاهای گوشت "حلال"، بار مفصل با نوشابه‌ها و کوکتل‌های غیرالکلی.

پس از صرف ناهار، لابی هتل شلوغ می‌شود. مردان جوان با پیراهن بلند و کوفیه بر سر در سرسرای هتل آفتابی می‌شوند. نوشیدنی و قلیان سفارش می‌دهند. بیشتر آنها عینک دودی به چشم دارند و در هر دست یک موبایل یا آی‌فون. به خدمه هتل دستور می‌دهند. تاکسی همیشه حاضر است، اما اگر میل به رانندگی داشته باشند می‌توانند یک پورشه یا فراری سفارش دهند یا با جت خصوصی پرواز کنند.

بچه‌ها در سرسرای هتل با سه‌چرخه و روروئک موتوری جولان می‌دهند. آنها هم با موبایل با هم حرف می‌زنند.

از همه چشمگیرتر زنان شیک‌پوش عرب هستند که عصرها در خیابان‌های اصلی و مرکز خرید شهر مونیخ دیده می‌شوند. خانم‌ها بیشتر با چادر سیاه (عبایه) هستند؛ آنها به ندرت برقع (روبند) دارند، تا آنجا که روزنامه‌های محلی از قیافه دلربا و چشمان شهلای آنها تعریف کرده‌اند.

دختران جوان روسری به سر دارند و معمولا شلوار جین و ژاکت شیک می‌پوشند. آرایش تند و زیورآلات بر گوش و گردن هم فراموش نمی‌شود.

مشغله اصلی خانم‌ها خرید است از بوتیک‌ها و فروشگاه‌های لوکس. شانل، بربری، ارمانی، دیور و گوچی و... روزانه هر نفر حدود هزار یورو خرید می‌کند. پنج برابر توریست‌های دیگر.

خانم‌های عرب در خرید دست و دلباز هستند. به قیمت‌ها نگاه نمی‌کنند و چانه نمی‌زنند. دم در فروشگاه سبدی برمی‌دارند و آن را با عطر و لوسیون و وسایل آرایشی پر می‌کنند.

بیشتر اهالی مونیخ از دیدن "توریست‌های عرب" راضی هستند، حتی گدایان شهر که "صدقه" گیرشان می‌آید. اما برخی از اهالی هم غر می‌زنند: "کارکنان فروشگاه‌ها فقط این خانم‌های عرب را تحویل می‌گیرند."

برخی از صاحبان هتل‌ها و رستوران‌ها هم شکوه می‌کنند: "مسافران عرب البته خوب خرج می‌کنند، اما از طرف دیگر وقتی آنها هستند ما خیلی از مشتریان دیگر را از دست می‌دهیم."

آقایان گهگاه به مراکز "تفریحات شبانه" سر می‌زنند، اما بدون خانواده. شب‌ها خانم و بچه‌ها در اتاق هتل هستند.

بسیاری از افراد مسن به فکر سلامتی خود هستند و از این فرصت برای "چک آپ کامل" و درمان استفاده می‌کنند. هتل محل اقامت همه چیز را برای آنها برنامه‌ریزی می‌کند.

بیمارستان‌های مونیخ گفته‌اند که به برکت مشتریان خصوصی از کشور‌های عرب، مشکلات مالی را پشت سر گذاشته‌اند.