یورگن کلینزمن

  

یورگن کلینزمن در ۳۰ ژوئیه ۱۹۶۴ در گوپینگن آلمان واقع در جنوب ایالت «بادن-  ورتمبرگ» متولد شد. شهری که تمام خاطرات بچگی او مربوط به آنجاست. یورگن مانند خیلی از کودکان آن زمان آلمان با فوتبال در کوچه و خیابان آشنا شد و به طور دقیق 8 ساله بود که برای تیم محله شان فوتبال بازی می کرد.

جالب اینکه او روزها درس می خواند و بعد از مدرسه راهی یک نانوایی می شد تا در آنجا روش پخت نان را فراگیرد، ولی اشتیاق به فوتبال و البته تشویقهای والدینش هرگز مانع جدایی او از ورزش محبوبش نشد.
روزی دو ساعت تمرین آن هم در سخت ترین شرایط بتدریج از او یک پدیده می ساخت، پدیده ای که بعدها به یکی از جاودانترین ستارگان فوتبال آلمان و جهان بدل شد.
یورگن تا 17 سالگی همچنان به صورت آماتور فعالیتش را در فوتبال ادامه داد.
وی 17 ساله بود که به تیم «اشتوتگارت کیکرز» در لیگ دسته دوم آلمان ملحق شد. در ابتدای کارش از سوی مربی تیم در همه پستها به جز دروازه بانی به بازی گرفته شد. یورگن در 61 بازی با پیراهن اشتوتگارت کیکرز موفق شد 22 بار گلزنی کند تا همین عامل موجب باز شدن راهی به سوی ترقی برای او شود.
سال 1984 کلینزمن با عقد قراردادی راهی تیم بزرگ اشتوتگارت شد و تا سال 1989 در آن تیم بازی کرد. هافبک سابق کیکرز به خاطر گلزنیهای فراوانش مربی اشتوتگارت را مجاب کرد تا از او در خط حمله استفاده کند. نبوغ ذاتی او در گلزنی کم کم درهای تیم ملی فوتبال آلمان را برای او گشود و کلینزمن در المپیک 1988 اولین تجربه های ملی اش را با کسب مدال برنز آن مسابقات به دست آورد.
البته قبل از آن نیز وی در مسابقات یورو 88 که در آلمان برگزار شد نیز شرکت داشت.
پس از درخشش در المپیک سران اینترمیلان دست به خرید ستارگان آلمانی فوتبال زدند تا از همشهری خود عقب نمانند. آنها کلینزمن، ماتئوس و برمه را به عنوان شاه مهره در اختیار گرفتند و موفق شدند که در سال 89 فاتح اسکودتو گردند.
یک سال بعد، جام جهانی 1990 در سرزمین چکمه برگزار شد و این ژرمنها بودند که توانستند بر بام جهان بایستند. خود کلینزمن بعدها آن واقعه را بهترین خاطره دوران ورزشی اش خواند.
گویا موفقیتهای او قرار نبود پایان یابد؛ زیرا بعد از جام جهانی، وی و تیم اینتر فاتح جام یوفا شدند و این اولین افتخار بزرگ باشگاهی او به شمار می رفت. 95 بازی و 34 گل آمار نسبتاً خوبی برای او بود.
اما یک نکته را در مورد او نباید از ذهنمان دور کنیم و آن اینکه در همان سالها که کلینزمن در اوج شهرت قرار داشت و طرفدارانش در سراسر گیتی پوسترش را به اتاق خواب خود می چسباندند کلینزمن از کارهای خداپسندانه و انساندوستانه دست برنمی داشت. نمونه شاخص آن همین که به مردم زلزله زده رودبار تسلیت گفت و حتی حاضر شد در یک بازی خیریه به نفع آسیب دیدگان زلزله شرکت نماید.
کلینزمن بعد از اینتر راهی تیم موناکو شد و در آن تیم بود که دست به اقدامی مهم زد. اقدامی که بعداً موجب آشتی ساکسونها با ژرمنها شد.
کلینزمن در سال 1994 راهی جزیره مه آلود و پایتخت همیشه بارانی شد تا برای سفیدپوشان تاتنهام بازی کند. انگلیسی ها که بر سر بسیای از مسایل همیشه با آلمانها نزاع داشته و دارند! با انواع و اقسام توهینها پذیرای این تازه وارد به کشورشان بودند. یکی از ورزشی نویسهای روزنامه «گاردین» عنوان مقاله جنجالی اش را چنین تیتر زد: چرا ما از کلینزمن متنفریم!
اما کلینزمن همیشه با خوش رویی و رفتار موقر و با گلزنیهایش پاسخ ساکسونها را می داد تا اینکه آخر فصل به عنوان مرد سال فوتبال لیگ جزیره انتخاب شد. همان روزنامه نگار روزنامه گاردین این بار در مدح او نوشت: چرا ما عاشق کلینزمن هستیم!
حتی «تدی شرینگام» کلینزمن را به عنوان الگوی ورزشی خود خواند و ... اما این پایان قصه کامیابیهای کلینزی نبود.
وی وقتی که اعلام کرد قصد ترک لندن و بازگشت به وطن را دارد، با خیل عظیم هوادارانش مواجه شد که از او می خواستند تا در لندن بماند، اما کلینزمن با احترام به همه آنها راهی باواریا شد تا بار دیگر شاگردی قیصر فوتبال را بکند.
سال 1996 سالی پربار برای کلینزمن بود. تیم بایرن مونیخ با بهره جستن از مهاجمی مثل او در کنار «پاپن» فرانسوی هم فاتح بوندسلیگا شد و هم قهرمان جام یوفا. کلینزمن در آن سال 15 بار برای بایرن در اروپا گل زد تا رکوردی جاودانه را از خود به یادگار بگذارد، رکوردی که هنوز شکسته نشده است. در همان سال تیم ملی آلمان موفق شد برای سومین بار فاتح جام ملتهای اروپا شود تا کاپیتان کلینزمن جام خوش نقش اروپا را از دستان ملکه پیر انگلیس دریافت کند.
وی پس از آن راهی ایتالیا شد و سالهای پایانی بازی اش را در ایتالیا گذراند. هر چند که تاریخ دقیق خداحافظی او سال 1998 بود.
کلینزمن در مجموع بازیهای باشگاهی موفق شد ۲۲۷ گل را در ۵۰۶ بازی به ثمر برساند و در رده ملی نیز در 108 بازی، 47 گل برای تیم کشورش به ثمر رساند.
دوران مربیگری او را نیز حتماً به خاطر دارید که چگونه تیم پیر و فرتوت آلمان را بار دیگر راهی قله افتخار کرد و با کسب مقام سومی برای کشورش از تیم ملی کناره گیری کرد.
این همه زندگی ورزشی کلینزمن طی سالیانی که از عمرش می گذرد بود و او همیشه به عنوان یک چهره محبوب در جهان فوتبال شناخته می شود.
کلینزمن هرگز مادیات را فدای خوی انسانی نکرد و با کمک به مردم فقیر و آسیب دیده نقاط مختلف جهان نام خود را به عنوان فردی خیر بر سر زبانها انداخت.
وی هم اکنون به همراه همسرش «دبی-چاین» و دو فرزندش «جاناتان و لیلا» در سواحل کالیفرنیا زندگی می کند.

●عضویت کلینزمن در تیم های فوتبال: ۱۹۷۴ - ۱۹۷۲ تی بی گتینگن
۱۹۷۸ - ۱۹۷۴ اس سی گایز لینگن
۱۹۸۰- ۱۹۷۸ اشتوتگارتر کیکرز
۱۹۸۴ - ۱۹۸۰ اشتوتگارت
۱۹۹۲ - ۱۹۸۹ اینتر میلان
۱۹۹۴ - ۱۹۹۲ موناکو
۱۹۹۵ -۱۹۹۴ تاتنهام هاتسپر
۱۹۹۷ -۱۹۹۵ بایرن مونیخ
۱۹۹۱ - ۱۹۹۷ سامپدوریا
۱۹۹۸ - ۱۹۹۸ تاتنهام هاتسپر
۲۰۰۳ - ۲۰۰۳ ارنج کانتی بلواستارز

●افتخارات:
قهرمانی جهان ۱۹۹۰
قهرمانی اروپا (کاپیتان) ۱۹۹۶
قهرمانی جام یوفا ۱۹۹۱ - ۱۹۹۶
قهرمان لیگ آلمان ۱۹۹۷
قهرمان باشگاه های آلمان ۱۹۹۷
قهرمان سوپرجام ایتالیا ۱۹۸۹
آقای گل بوندسلیگا ۱۹۸۸
آقای گل جام یوفا ۱۹۹۶
بهترین بازیکن آلمان ۱۹۸۸ و ۱۹۹۴
بهترین بازیکن انگلیس ۱۹۹۵