شواین اشتایگر: یک بار نزدیک بود خوابگاه را به آتش بکشم

 

باستین شواین‌اشتایگر درباره پیشرفت و رشدش در بایرن مونیخ صحبت کرده و از خاطرات سالهای دورش سخن گفته است.

هافبک 26 ساله بایرن می‌گوید: «من توپ‌جمع‌کن بودم. فوق‌العاده بود که همیشه نزدیک به زمین باشم و ستاره‌ها را از نزدیک ببینم. البر، کان، یرمیس، لینکه، شول... چند سال بعد خودم در کنار آنها بازی می‌کردم. من همچنین تا جای ممکن تمرینات را هم تماشا می‌کردم. در آن هنگام با دوچرخه از مدرسه به خوابگاه جوانان تیم می‌رفتم. یادم هست یک بار تنها تماشاگر حاضر در تمرینات بودم و مدتها اوون هارگریوز را تماشا کردم که تک و تنها ایستاده بود و توپی را به نیمکتی چوبی می‌زد و در برگشت آن را کنترل می‌کرد. او در آن هنگام فرم قرارداد حرفه‌ای را امضا کرده بود. من بی‌صبرانه می‌خواستم کفش‌های بازیکنان حرفه‌‌ای را داشته باشم و پیش او رفتم و التماس کردم که کفش‌هایش را به من بدهد!»

از او پرسیدند که آیا هارگریوز این کار را کرد یا نه و او پاسخ داد: «بله. ما مدت‌ها بود هم را می‌شناختیم. هر دو در اردوی جوانان بودیم. سالهایی که در خوابگاه شبانه‌روزی گذراندم فوق‌العاده بود. روشن است که باید از برخی کارهایی که پسران در آن سن از آنها لذت می‌برند دوری می‌کردم، اما این کار برای رشد من فوق‌العاده مهم بود. در آن هنگام برای اولین بار مستقل می‌شوید. باید خریدتان را انجام دهید، غذایتان را خودتان درست کنید. من حتی یک بار نزدیک بود خوابگاه را کاملا به آتش بکشم. پودینگ یخ‌زده خریده بودم و کبابش کردم. بیرون آنها سیاه شده بود و داخلشان همچنان یخ زده بود! اما از آن تجربه درس گرفتم و دیگر پودینگ را خودم درست نمی‌کنم.»

او درباره بازی این هفته تیمش مقابل کلن و رویارویی با لوکاس پودولسکی، هم‌تیمی سابقش می‌گوید: «لوکاس در سال 2006 به بایرن آمد و پس از جام جهانی همه چشم‌ها به سمت او بود. اوضاع در ابتدا برای او خوب پیش نرفت و همه تنها او را مورد انتقادات فراوان قرار دادند. هر چند من متقاعد شده‌ام که او پتانسیلش را داشت. برخی افراد می‌گویند دلیلش این بود که او تصمیم گرفت خارج از شهر زندگی کند. اما من درک نمی‌کنم. او در کلن هم وسط شهر زندگی نمی‌کند.»