آنچه از گواردیولا باقی می ماند!

در ژوئن 2016 حضور سه ساله پپ گواردیولا در بایرن مونیخ به پایان می رسد، این سرمربی اسپانیایی انقلابی را در فوتبال آلمان به وجود آورد، اما اینکه چه مقدار از این تاثیرات در بوندسلیگا باقی خواهند ماند، پرسش برانگیز به نظر می رسد. 

 

با آغاز به کار گواردیولا در مونیخ دوستداران فوتبال در انتظار رقم خوردن دورانی بزرگ و درخشان  بودند که حال بعد از گذشت سه سال بنا به تصمیم گواردیولا چنین دورانی در پایان فصل جاری به پایان خواهد رسید، دورانی که شاید در انتهای این فصل بیشتر می توان در مورد چگونگی آن بحث نمود. این سرمربی اسپانیایی با این وجود در زمان حضور خود در بوندسلیگا تاثیرات بسیار زیادی بر این رقابت ها داشته که کمتر مربی بزرگی پیش از این با وی در این زمینه قابل قیاس است.گواردیولا و ایده اش از فوتبال با تصاحب توپ مقتدرانه با بحث های زیادی در فوتبال آلمان به همراه بوده اند، بحث هایی که به خاطر افکار یورگن کلوپ و شیوه پرسینگ وی در فوتبال آغاز شده بودند با آمدن گواردیولا شدت بیشتری یافتند و در واقع با حضور گواردیولا در بوندسلیگا مباحث تاکتیکی به سرعت فضای فوتبال آلمان را تحت تاثیر خود قرار دادند.

لوئیز فن خال آغازگر پروسه پیشرفت بایرن مونیخ

مونیخی ها بعد از تجربه دورانی موفقیت آمیز با هدایت یوپ هاینکس، ادامه پروسه پیشرفت خود را به صورت منطقی به پپ گواردیولا سپردند، پروسه ای که در سال 2009 با جذب لوئیز فن خال آغاز شده بود، این ژنرال هلندی در دوران حضورش در مونیخ تا سال 2011 در واقع ایده های ساختارگرایانه در فوتبال نظیر تصرف مناطق مختلف زمین و همچنین به گردش درآوردن با حوصله توپ را پیاده نمود، ایده هایی که بعد از شکست لوئیز فن خال به خاطر برخی اختلافات و فلسفه متعصبانه او توسط پپ گواردیولا به صورت کامل تری دنبال شد و سبب گردید تا مونیخی ها از سال 2013 به بعد به سطح جدیدی از کیفیت در فوتبال برسند. با این وجود ایده های سرمربی اسپانیایی بیشتر مواقع مورد انتقاد قرار داشته اند.

گواردیولا همواره در مقابل اتهامات وارد شده در خصوص ترجیح او به بهره گیری از فوتبال تیکی تاکای خسته کننده از خود دفاع کرده است، این فیلسوف اسپانیایی فوتبال در این باره در بیوگرافی خود به نام "آقای گواردیولا" مدعی شده:"توپ را باید با هدف مشخصی در زمین بین بازیکنان تیم خودی نگه داشت، هدفی که باید به نزدیک شدن به دروازه حریف و ایجاد خطر بر روی دروازه حریف منجر گردد." ایده ای که بیشتر متقدین از آن به عنوان به حرکت درآوردن بی هدف توپ نام می برند در حقیقت همان فوتبال "موقعیت محور" مورد نظر گواردیولا است که در قدم اول به این معنی است که باید شاگردن او در هر شرایطی بخش مشخصی از زمین بازی را به تصرف خود درآورند. این که چه منطقه ای از زمین می بایست توسط بازیکنان گواردیولا به تصرف درآید به موقعیت توپ بستگی دارد و چون توپ در زمان بازی دائم در حال حرکت است، کل تیم نیز به صورت یک واحد می بایست در حرکت و تکاپو باشد.

گواردیولا و فهمی پیچیده از فوتبال

در دو سال و نیم گذشته هواداران بایرن مونیخ نیز به تفاهمی خوب از این فوتبال متفکرانه و صبورانه دست یافته اند، در فوتبال آلمان همچنان پرسینگ فشرده و تغییر مکان سریع بازی طرفداران بسیاری دارد و همین مسئله سبب شده تا گواردیولا نیز تغییری در افکار و فلسفه فوتبالی خود در جهت بهبود و منطبق سازی با فوتبال آلمان به وجود آورد. تیم های بوندسلیگایی در این سال ها بیشتر با تاکتیک ها و ترکیب هایی به طور کامل دفاعی مقابل بایرن مونیخ قرار گرفته اند و گواردیولا هر هفته با تغییر سیستم و آرایش تیم خود پاسخی مناسب به چیدمان های محافظه کارانه همکاران بوندسلیگایی خود داده است، به طوری که وی با به دست آوردن 46 امتیاز از 51 امتیاز ممکن در بازی های رفت این فصل از بوندسلیگا، موفق شد رکورد جدیدی را به نام خود و بایرن مونیخ به ثبت رساند.

گوردیولا در مونیخ اصراری بر اجرای همیشگی تاکتیک هایی نظیر دفاع سه نفره تهاجمی، نقش داوید آلابا به عنوان لیبرویی در کناره های زمین و یا حضورمدافعین کناری در میانه میدان نداشته است، چون این سرمربی اسپانیایی نمی خواهد به عنوان پیشرویی در ایده های جدید و ناب فوتبالی شناخته شود، در واقع گواردیولا از این ایده های جدید تنها به این دلیل بهره می برد چون فهمی دشوارتر و پیچیده تر از فوتبال نسبت به سایر مربیان دارد.

ناکامی در لیگ قهرمانان اروپا

با این وجود فهم پیچیده گواردیولا برای مونیخی ها منجر به دو شکست بزرگ در مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا شده است. در سال 2014 دوئل وی با کارلو آنچلوتی جانشین خود و سرمربی وقت رئال مادرید به شکستی تحقیر آمیز در آلیانس آره نا تبدیل شد، چون تاکتیک های پیچیده گواردیولا در آن رویارویی به اشتباهی بزرگ بدل گشتند.در دیدار نیمه نهایی دو فصل قبل لیگ قهرمانان اروپا مونیخی ها با وجود ارائه عملکردی مقتدرانه شکستی 0:1 را در برنابئو تجربه کردند در بازی برگشت در مونیخ اما گواردیولا برای تیم خود چیدمان عجیب 4-2-4 را برگزید، با چنین سیستمی شاگردان وی کنترل بازی در میانه میدان را به طور کامل به حریف مادریدی خود واگذار نمودند که این ایده شکست 0:4 تلخی را برای مونیخی ها به ارمغان آورد.

یک سال بعد بایرن مونیخ در همین مرحله به مصاف بارسلونا رفت، گواردیولا در آن مقطع از فصل بازیکنان تاثیرگذار زیادی را به دلیل مصدومیت در اختیار نداشت، با این وجود وی باز هم با ترکیبی عجیب، سیستمی پیچیده را مقابل لیونل مسی و یارانش به آزمایش گذاشت که نتیجه ای جزء شکت 0:3 در بازی رفت برای مونیخی ها به همراه نداشت. نتیجه ای که به عدم راهیابی بایرن مونیخ به فینال برلین منجر گردید. بعد از این بازی متقدین شیوه مربی گری پپ گواردیولا، وی را به شارلاتانیسم متهم نمودند و اعتقاد داشتند که وی با توجه به برخورداری از کادری با کیفیت تنها می تواند بوندسلیگا را فتح نماید و در رویارویی با حریفان بزرگ اروپایی به طور مرتب تنها شکست می خورد.

تفاوت ها با آنچلوتی

سران باشگاه بایرن مونیخ در روزهای اخیر در حالی کارلو آنچلوتی را به عنوان سرمربی جدید خود برگزیده اند که وی از نقاط مشترک اندکی با پپ گواردیولا برخوردار است، به طوری که برخی این سرمربی ایتالیایی و شیوه مربی گری او را حتی "آنتی گواردیولایی" می شناسند، چون کارلو آنچلوتی همانند یوپ هاینکس مصلحت گرایی در دنیای فوتبال محسوب می گردد، وی در واقع یک فرصت طلب تاکتیکی است که از قابلیت های ستاره های کادر خود با طراحی سیستمی تنها به نفع تیم بهره می برد.

در تابستان 2016 دوران حضور گواردیولا در مونیخ به پایان خواهد رسید و حال با حضور آنچلوتی این امکان وجود دارد که تاثیر و نفوذ افکار و ایده های گواردیولا در فوتبال آلمان و حتی بایرن مونیخ زودتر از حد انتظار کم رنگ و کم رنگ تر گردد.

به قلم Constantin Eckner از وب سایت آلمانی Sport1

منبع