آنچلوتی برابر لایپزیگ نشان داد مربی بازی ها بزرگ است و باید برای بهتر شدن شرایط بایرن صبر کرد.
بایرن در بازی هفته شانزدهم توانست لایپزیگ را به شکست بدرقه کند، پیروزی 3 بر 0 آنها گرچه تحت تاثیر اخراج فورسبرگ و و پنالتی قرار گرفت ولی نمی توان از برتری محسوس بایرن برابر حریف خود گذشت و اینکه آنها از نظر تاکتیکی دست بالا را داشتند، جایی که تصمیمات درست کارلو آنچلوتی شرایط را برای هازنهوتل سخت کرد.
در چند ماه گذشته بایرن شرایط پر نوسانی داشت و شک و تردید های زیادی در مورد سطح کیفی آنها به وجود آمد، آنها برابر آتلتیکو مادرید و روستوف شکست خوردند و در بوندسلیگا به مانند دوره گورادیولا برتری قاطع برابر حریفان خود نداشتند ، بازی برابر دارمشتات را به حداقل گل به پایان رسانند و مدتی صدر جدول را از دست داده بودند.
ولی دوئل بایرن برابر لایپزیگ، اثبات کرد، آنچلوتی مربی بازی های بزرگ است و در زمانی که تیمش به پیروزی نیاز دارد می تواند تاکتیک درست را به کار گیرد.بایرن برابر لایپزیگ ، با پاس های قطری و استفاده مناسب از جناحین به خوبی لایپزیگ را تحت فشار قرار داد، او با چینش آلونسو، تیاگو، کاستا و در پشت سر اینها ، ویدال، خط هافبک خود را قدرت بخشید تا ماشین پرسینگ هازنهوتل را از کار بیاندازد و نمایش آنها برابر لایپزیگ نشان از کیفیت بالا و قابل قبول باواریایی ها داشت.
تعجبی ندارد که رومینگه با آرامش خیال پس از بازی هفته شانزدهم به استقبال زمستان برود چرا که او شاهد بود بایرن با آنچلوتی در حال ساخته شدن است موضوعی که بازی چهارشنبه آن را برای نخستین بار نشان داد.
آنچلوتی به مانند گواردیولا نیست، گورادیولا به دنبال پیروزی از میان برنامه های خود بود ولی آنچلوتی هدف خود را در وحله اول برد می داند.
آنچلوتی قانون باواریایی ها را کنار گذاشت: مولر همیشه باید بازی کند، یا اینکه به نظر می رسد از سیستم مورد علاقه خود 4-3-3 کنار می کشد و 4-2-3-1 را با نقش برجسته تیاگو به کار می گیرد.
آنچلوتی نخستین امتیاز خوب خود را در آلمان ثبت کرد و با صدر نشینی طرفداران بایرن می توانند به بازی های پس از تعطیلات امیدار باشند جایی که باید دید کارلو دوباره می تواند برنده بازی ها بزرگ باشد؟
به قلم ماتیاس بیکر از سایت sport1
کارنامه آنجلوتی هیچ شکی در دل من یکی نمیذاره
تا آخر عمر یادم نمیره وقتی بایرن و رئال تو مونیخ با هم بازی داشتن
رئال چهار هیچ جلو بود و پپ داشت خودشو میکشت ولی آنجلوتی انگار نه انگار مثل جنتلمن ها وایساده بود بازی رو نگاه میکرد
همونجا خیلی احساس حقارت کردم به خاطر پپ و با خودم گفتم ای کاش جای این دو نفر با هم عوض میشد
کارنامه آنجلوتی هیچ شکی در دل من یکی نمیذاره
تا آخر عمر یادم نمیره وقتی بایرن و رئال تو مونیخ با هم بازی داشتن
رئال چهار هیچ جلو بود و پپ داشت خودشو میکشت ولی آنجلوتی انگار نه انگار مثل جنتلمن ها وایساده بود بازی رو نگاه میکرد
همونجا خیلی احساس حقارت کردم به خاطر پپ و با خودم گفتم ای کاش جای این دو نفر با هم عوض میشد
کاملا موافقم باهات بیمان اولی کان