بازهم شکست؛ نگاهی به عملکرد بایرن در روسیه

بعد از شکست دیشب بایرن برابر روستوف نگاهی به دلایل احتمالی این شکست می کنیم تا شاید بتوانیم دیدگاه بهتری در مورد عملکرد ضعیف بایرن در بازی های اخیر داشته باشیم. 

 

1- بد اشتوبر نا آماده

از حرکات و نوع راه رافتن بد اشتوبر هم حتی می شد فهمید که وی اصلا آن بداشتوبر قبل نیست، نکته جالب اینجا است که وی برای اولین بار در این فصل از ابتدا در ترکیب بایرن مونیخ قرار گرفته بود، و احتمالا شاید با این عملکرد آخرین باری باشد که در ترکیب اصلی و ابتدایی بازی قرار می گیرد، انتظاراتی که بد اشتوبر برآورده کرد چیزی پایین تر از حد متوسط بود، بارها و بارها در بازی روستوف هم در نبردهای هوایی و هم در نبردهای زمینی مقابل بازیکنان روستوف کم آورد، شاید بدترین اشتباهش در دقیقه 10 رخ داد جایی که وی با اولریش تداخل وظیفه پیدا کردند و توپ بلند که جلوی دروازه ارسال شد را با ضربه سری بسیار مبتدیانه دور کرد که البته دور هم نشد و بازیکن روستوف توپ را به سمت دورازه فرستاد و با سعی برنات توپ از روی خط دروازه به بیرون کشیده شد.

2- کاستا و چرخش های بیهوده

شاید همه ما هواداران بایرن کاستا را جانشین مناسبی برای روبن می دانستیم و فصل پیش در ابتدای حضورش در بایرن همه ما به وی امیدوار شده بودیم، حال با مقایسه عملکردش با روبن بیشتر به این اختلاف فاحش پی می بریم، حتی وی در نیمه اول بازی هم عملکرد نسبتا خوبی داشت اما وقتی بازی پیچیده و درگیرانه و تاکتیکی تر شد عملا کاستا از کار افتاد و در واقع به دلیل نداشتن بلوغ فکری در فوتبال حرکات مازی شکل به شیوه مازهایی که پاوولف و اسکینر برای موش ها طراحی می کردند از خود انجام می داد، تا بتواند به هر دری بزند شاید بتواند گلی به ثمر برساند که نتیجه را همه شما می دانید، جالب آنجا است که شاید یکی از تخصص های اصلی کاستا سانتر از جناحین است، اما سانترهای وی ما را بیشتر به یاد سانترهای بازیکنان فوتبال در پی اس می اندازد که انگار هر وقت می خواهد سانتر کند دو بار روی دکمه دایره می زند تا سانتر تا آنجا که می شود تند و تیز و تقریبا بی هدف جلوه کند، معمولا سانترهای کاستا هم همین روند را طی می کرد و بیشتر یا آنقدر تیز بود که به بازیکنان خودی نرسیده دفع می شد و یا آنقدر رو به داخل بود که توسط دروازه بان جمع می شد، آیا این ثمره آن همه هزینه برای این بازیکنه به ظاهر تاکتیکی و تکنیکی بود؟!!

3- جای فیلیپ لام کجاست؟

به یاد داریم که در زمان گواردیولا لام در خط هافبک بازی می کرد، در بازی دیشب هم ما لام را بیشتر در خط هافبک و یا در منطقه جریمه می دیدم این در حالی است که حتی در زمان پپ هم این رویکرد بازده خوبی نداشت، آنجلوتی در واقع فکر می کرد با این حرکت می تواند دامنه حرکت لام را افزایش دهد اما نمی دانست که عنصر جنگندگی تیم با لام با آن قد کوتاهش و قدرت بدنی نسبتا نصف شده اش خواهد گرفت، لام در این بازی دقت 84 درصد را ثبت کرد که ما از لام انتظار بیشتری در این زمینه داشتیم، وی پویا نبود هرچند که در برخی مواقع پاسخ های خوبی ارسال می کرد، شاید عجیب ترین صحنه برای ما زمان شروع بازی در نیمه دوم بود که ریبری توپ را سانتر کرد و چه کسی هد زد، لوا؟ نه لام! حال این سوال مطرح می شود که لوا کجا بود؟!! عملکرد رافنینا هم در این بازی به شدت ضعیف بود که از ان می گذریم و متاسفانه پاس های بی هدف و سانترهایی که به مقصد نمی رسیدند مهمترین چالش پیش روی رافینیا بود که انگار تمامی هم ندارد.

4- عدم اعتماد به سانچز

چرا بایرن به سانچز اعتماد نمی کند، آن همه پول برای چه بود، وی از معدود بازیکنان پر انرژی و قدرتی بایرن بود که عملکرد خوبی داشت، با خروجش در دقیقه 73 و ورود مولر به بازی عملا هیچ حمله خاصی از خط هافبک بایرن شروع نشد که می توان بزرگترین ضعف آنجلوتی در بازی دیشب باشد.

5- اصرار بر تاکتیک نخ نما!

بازی شروع شد و باز هم بایرن با سیستم 4-3-3 بازی را شروع کرد سیستمی که وینگرهای خوبی را می طلبد اما باز هم شاهد عملکرد ضعیف تیم با این سیستم بودیم، البته این ایراد به گواردیولا هم وارد بود که با وجود نداشتن گوش های قدرتمند که همیشه مصدوم بودند از مولر به عنوان وینگر استفاده می کرد که تقریبا هیچ وقت هم خوب جواب نمی داد، در واقع سیستم 4-3-3 برای بایرن یک سیستم نا امید کننده و نخ نما است، به نظر می رسد سیستم 4-2-3-1 بهترین سیستم برای بایرن است که در زمان هاینکس استفاده می شد، در واقع اصرار بر استفاده سیستم 4-3-3 مولر را به یک بازیکن بی خاصیت تبدیل می کند که عدم موفقیتش روحیه وی را برای ادامه فصل تضعیف می کند، به نظر می رسد آنجلوتی حتما باید از دو هافبک تدافعی استفاده کند تا شاید بایرن به روزهای اوجش برگردد.

منبع