یادداشت Goal: بایرن مونیخ، یک هویت از دست رفته

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران، شکست بایرن در دورتموند کمتر کسی را به تعجب واداشت، چرا که زنگ‌های هشدار برای باواریایی‌ها خیلی وقت است که به صدا در آمده‌اند.  

بایرن مونیخ شنبه شب در حساس‌ترین دیدار هفته یازدهم بوندس لیگا با یک گل مقابل بروسیا دورتموند شکست خورد؛ شکستی که با گذشت دو روز داغش برای باواریایی‌ها همچنان تازه است. شاگردان آنچلوتی سعی می‌کنند این نتیجه را با عنوان بدشانسی و بی‌دقتی در دادن پاس‌های آخر توجیه کنند، اما هر چه زمان می‌گذرد می‌توان واقع‌گرایانه‌تر و معقول‌تر به تحلیل علل این اتفاق پرداخت.

به گزارش Goal، علی رغم اینکه بایرن وزنه برتر را در بازی داشت و بر همین اساس انتظار می‌رفت آنها دشمن دورتموندی‌شان را با بردی قاطع از میدان به در کنند اما در پایان شرایط به گونه‌ای دیگر رقم خورد. آنها حتی مثل بازنده سربلندی که توپ را پنج بار به تیر دروازه کوبیده باشد هم نبودند؛ بلکه کاملا برعکس. تیمی که فقط یک فرصت جدی و خطرناک ایجاد کرده باشد، نباید هم از اینکه دست خالی از میدان بیرون می‌رود تعجب کند.

بایرن در چهار بازی از شش بازی اخیر خود در بوندس لیگا پیروز نشده و شاید به همین دلیل بود که کسی بعد از به صدا در آمدن سوت پایان مسابقه، از نتیجه ثبت شده متعجب به نظر نمی‌رسید. نه بازیکنان و نه خبرنگاران حاضر در استادیوم چشم‌های خود را نمالیدند شاید به این علت که بوندس لیگا می‌رود تا یک بار دیگر رنگ هیجان و جذابیت را به خود ببیند. حتی بسیاری از نمایندگان رسانه‌ها در پیش‌بینی نتیجه مسابقه که روزهای قبل انجام شد، برد زرد و مشکی‌پوشان را پیش‌بینی کرده بودند.

این نتیجه که نخستین شکست بایرن در فصل جاری بونس لیگا بود ناگهانی و بی‌مقدمه اتفاق نیفتاد. هفته‌ها و شاید ماه‌ها بود که می‌شدنشانه‌هایی از افول را در این تیم دید و حس کرد؛ روندی که پیامد منطقی تحولی بود که از زمان رفتن پپ گواردیولا در این تیم در جریان است و می‌توان آن را افسارگسیختگی تدریجی نامید. با گذشت حدود شش ماه از شروع به کار کارلو آنچلوتی در رأس کادر فنی باواریایی‌ها خبری از شکل‌گیری یک چهره ثابت و وضعیتی پایدار  از آنها نیست و سیطره سالیان اخیرشان به سرعت در حال محو شدن است. این مربی قبل از مهم‌ترین و حساس‌ترین بازی بوندس لیگا که امروزه از آن تحت عنوان کلاسیکوی آلمانی نام برده می‌شود "هویت انکارناشدنی" بروسیا دورتموند را ستایش کرد؛ عبارتی که این روزها و در شرایط فعلی برای تیم خودش نمی‌توان به کار برد. هنوز معلوم نیست بایرن مونیخ تا پایان سال 2016 در چه جایگاهی ایستاده باشد و این را با توجه به رویکردهای مبهم و نامشخصشان حتی نمی‌توان پیش‌گویی کرد. بنابراین شاید تنها نقطه قوتی که بتوان بایرن امسال را در نهایت با آن توصیف کرد، همان کیفیت نفراتش باشد. این در حالی است که زنگ‌های خطر از همان ابتدای فصل برای آنها به صدا در آمده بودند اما مثل اینکه توجهی که باید می‌شد نشده و البته که این وضعیت هشدار صرفا محدود به تساوی مقابل اف سی کلن و آینتراخت فرانکفورت نمی‌شود بلکه بردهای شکننده مقابل شالکه، اینگول اشتات و هامبورگ هم مؤید آن هستند. بایرن مونیخ از شش بازی اخیر خود نه امتیاز کسب کرده و این بیلانی است که مشابه آن آخرین بار اواخر فصل 15-2014 به دست آمده بود. این تیم از مجموع یازده مسابقه فصل جاری بوندس لیگا 24 امتیاز برای خود ثبت کرده که از فصل 11-2010 تا امروز سابقه نداشته است؛ فصلی که در آن بروسیا دورتموند قهرمان شد.

حالا با آر بی لایپزیش در نوامبر سال 2016 برای نخستین بار از سی و نه هفته گذشته بوندس لیگا تا کنون نام تیمی غیر از بایرن مونیخ را به عنوان صدرنشین این لیگ می‌بینیم. علاوه بر آن دورتموند هم پس تحولات بسیار خود را به جمع مدعیان عنوان قهرمانی رسانده است. اگر باواریایی‌ها می‌خواهند بیش از این از رقابت عقب نیفتند باید فکری برای توقف هر چه سریع‌تر این روند تحول بی‌سرانجام بکنند. بایرن به چهره‌ای نو نیاز دارد.

نوشته: Niklas König

منبع