به مناسبت زادروز قیصر کوچک؛ نگاهی به زندگی فوتبالی میشائیل بالاک

میشائیل بالاک، هافبک بزرگ فوتبال آلمان امروز چهل ساله شد. 

 

پس از لوتار ماتئوس، شاید میشائیل بالاک را می توان بهترین هافبک تاریخ آلمان دانست گرچه شاید خیلی ها او را یک بازنده همیشگی بدانند. بالاک در 26 سپتامبر 1976 در شهر گورلیتس  در آلمان شرقی متولد شد. پس از متولد شدن میشائیل، خانواده او به شهر کمینتس مهاجرت کردند و او در سن هفت سالگی در تیم پایه های کمینتسر اف سی دوران فوتبال خود را آغاز کرد.

بالاک در سال 1995 نخستین قرارداد خود را با کمینتسر امضا کرد و از آغاز در پست هافبک به میدان رفت. دو سال بعد، کمینتسر به بوندس لیگا 3 سقوط کرد و بالاک به کایزرسلاترن تحت هدایت اتو ری هاگل که تازه به بوندس لیگا راه یافته بود، پیوست. او در این مدت برای تیم زیر 21 ساله های آلمان به میدان رفت و نمایش های خوبی ارائه می داد و به همین سبب، لقب "قیصر کوچک" را دریافت کرد. او نخستین بار در دیدار برابر کارلسروهه در بوندس لیگا به میدان رفت و در پایان فصل او در قهرمانی شگفت انگیز کایزرسلاترن در بوندس لیگا نقشی اساسی ایفا کرد. میشائیل در سال دوم به بازیکنی ثابت در تیمش تبدیل شد و در 30 بازی 4 گل به ثمر رساند. کایزرسلاترن در لیگ قهرمانان اروپا نیز تا مرحله یک چهارم نهایی پیش رفت اما توسط بایرن مونیخ، حذف شد.

بالاک که نمایشی درخشان در دو سال حضورش در کایزرسلاترن داشت، در تابستان 1999 در انتقالی 4 میلیون یورویی به بایرلورکوزن پیوست. او توسط کلاوس تاپ مولر و کریستوف دام، در پست هافبک هجومی به کار گرفته شد و فصل  بسیار موفقی را سپری کرد.  در آوریل 99 بالاک در بازی برابر اسکاتلند، به جای دیتمار هامان به میدان آمد و اولین بازی ملی خود را  برای تیم ملی آلمان انجام داد. در سال 2000 لورکوزن در حالی که تنها به یک تساوی برابر تیم ضعیف اوخترهانینگ نیاز داشت، با گل به خودی بالاک، شیر ها 2-0 شکست خوردند و در آن سو بایرن مونیخ پیروز و قهرمان بوندس لیگا شد. بالاک به تیم ملی آلمان در یورو 2000 دعوت شد اما تنها 63 دقیقه بازی کرد. فصل 01-02 برای لورکوزن فاجعه بار بود. لورکوزن تا سه هفته مانده به پایان بوندس لیگا با اختلافی 5 امتیازی صدرنشین بود اما در پایان رقابت ها این دورتموند بود که عنوان قهرمانی را کسب کرد. در فینال لیگ قهرمانان نیز لورکوزنی ها 2-1 مغلوب رئال مادرید شدند و در فینال دی اف بی پوکال نیز شالکه 4-2 بر یاران بالاک غلبه کرد و در پایان فصل بایرلورکوزن موفق به کسب "سه گانه ناکامی" شد و لقب "بایرنورکوزن" از این جا برای این تیم به کار رفت.

در جام جهانی 2002 بالاک نمایش خوبی در تیم ملی آلمان داشت و در دیدار برابر آمریکا موفق به گلزنی شد. در نیمه نهایی جام در دیدار برابر کره جنوبی، بالاک با دریافت کارت زرد، از حضور در فینال محروم شد اما در همان دیدار موفق شد تا دروازه کره جنوبی را بازکند. گرچه بالاک در این سال در 4 فینال مهم، 4 بار شکست خورد اما به عنوان برترین بازیکن سال آلمان در سال 2002 شناخته شد و در تیم منتخب جام جهانی قرار گرفت.

بالاک که نمایش درخشانی در جام جهانی داشت، علی رغم پیشنهاد رئال مادرید در انتقالی 6 میلیون یورویی به بایرن مونیخ، پرافتخار ترین تیم آلمان پیوست. بالاک در بایرن مونیخ نیز بسیار خوب عمل می کرد و در اولین فصل حضورش موفق به فتح بوندس لیگا و در فصل دوم موفق به قهرمانی جام حذفی شد. در فصل سوم، بالاک توانست با بایرن مونیخ دو گانه داخلی را فتح کند و سال چهارم نیز با قهرمانی بوندس لیگا همراه بود اما منتقدان معتقد بودند که بالاک در لیگ قهرمانان اروپا برای بایرن مونیخ قادر به انجام کار خاصی نیست و نتوانسته است تا انتظارات را برآورده کند. در فوتبال ملی نیز، پس از این که آلمان با نمایش های بسیار بد در یورو 2004، حتی نتوانست لتونی را شکست دهد و موفق به صعود از گروه خود نشد، رودی فولر از سرمربیگری مانشافت کنار رفت و یورگن کلینزمن در سال 2004 بازوبند کاپیتانی تیم ملی آلمان را از اولیور کان بزرگ گرفت و آن را به بالاک سپرد . را  بالاک در طول دوران چهار ساله اش در بایرن 107 بازی 44 گل به ثمر رساند و در مقاطعی نیز بازوبند کاپیتانی این تیم را بر بازو بست.

جام جهانی 2006 آلمان آغاز شد و مانشافت میزبان، با رهبری بالاک امید اول کسب جام بود. کاپیتان بازی اول را به دلیل مصدومیت از دست داد اما در بازی های بعدی بازگشت و در دیدار برابر اکوادور و آرژانتین بهترین بازیکن میدان نیز شد اما ایتالیا، رویای قهرمانی ژرمن ها را بر باد داد و آلمان در نهایت به رتبه سوم رسید. نتیجه برای میزبان نا امید کننده بود اما بالاک برای دومین بار پیاپی در تیم منتخب جام جهانی قرار گرفت.

در تابستان 2006 او از تیم های اینتر، میلان و منچستریونایتد پیشنهاد داشت اما به صورت آزاد به چلسی قدرتمند آن روزهای لیگ برتر پیوست. بالاک در چلسی یکی از مهره های موثر این تیم بود و به سرعت محبوبیت زیادی در لندن یافت. در فصل اول حضور در چلسی، آبی ها موفق به کسب جام اتحادیه و جام حذفی شدند. در فصل 07-08 چلسی به فینال لیگ قهرمانان اروپا راه یافت اما آن ها در ضربات پنالتی برابر منچستر یونایتد شکست خوردند تا ناکامی دیگری در فینال ها برای بالاک رقم بخورد. یورو 2008 نیز برای قیصرکوچک نیز بد شگون بود، میشائیل بالاک با یک ضربه آزاد استثنایی موفق به گلزنی به اتریش و شکست این تیم شد و همچنین برابر پرتغال نیز گلزنی کرد اما آلمان در فینال مسابقات به اسپانیای جادویی آراگونس باخت و بازهم بالاک در فتح جامی بین المللی ناکام ماند، گرچه در تیم منتخب مسابقات قرار گرفت.  در سال 2010 و در فینال جام حذفی انگلیس برابر پورتس موث، ناکامی دیگری برای بالاک رقم خورد. کوین پرینس بواتنگ، هافبک آلمانی-غنایی پورتس موث با تکلی خشن بالاک را سرنگون کرد و او به خاطر مصدومیت شدید جام جهانی 2010 را از دست داد.

پیش بینی می شد تا آلمان بدون رهبر اصلی خود در جام جهانی 2010 کاری از پیش نبرد اما با جوانانی چون نویر، خدیرا، اوزیل، مولر  و با تجربه هایی چون لام و شواین اشتایگر، مانشافت رتبه سوم جام جهانی آفریقای جنوبی را کسب کرد. در ژوئن 2010 بالاک از چلسی جدا شد و به تیم سابق خود بایرلورکوزن پیوست.  او در دو سال حضور تنها در 33 بازی موفق به زدن دو گل شد. عملکردی ناامید کننده از کاپیتانو. در این سال عملا او دیگر از سوی یوگی لوو به تیم ملی دعوت نشد وحتی با لوو و فیلیپ لام دچار اختلافاتی شد زیرا گفته می شود لوو منتظر بود تا بالاک بعد از 2010 از تیم ملی خداحافظی کند. فدراسیون فوتبال آلمان از بالاک دعوت کرد تا در حاشیه یک بازی دوستانه، ضمن آخرین حضور در تیم ملیو انجام نود و نهمین بازی ملی، از تیم ملی خداحافظی کند،‌ ولی میشائیل بالاک این پیشنهاد را نپذیرفت تا پرونده وی در تیم ملی با 98 بازی ملی بسته شود. بالاک در تابستان 2013 یک بازی خداحافظی برای خود ترتیب داد و در استادیوم رد بول آرنا شهر لایپزیش، با حضور هم بازیان سابقش در تیم های مختلف از برند اشنایدر گرفته تا جان تری با فوتبال وداع کرد. بالاک در این دیدار همچنین از یوگی لوو و فیلیپ لام نیز دعوت کرد تا ثابت کند که با مربی خود در تیم ملی و جانشین خود در این تیم نیز مشکلی ندارد.

در سپتامبر 2013 و در حاشیه بازی آلمان با اتریش که در مونیخ برگزار می شد،‌ فدراسیون فوتبال آلمان از میشائیل بالاک دعوت کرد تا ضمن تماشای این بازی از جایگاه ویژه، از زحمات  وتلاش های وی در تیم ملی آلمان در دوره 11 ساله حضور وی قدردانی نماید و تمام کدورت های ایجاد شده از خاطرات پاک شود. میشائیل بالاک،‌دوم همیشگی، شاید یکی از غم انگیزترین و نا امیدکننده ترین سرنوشتها را  در بین بازیکنان تاریخ فوتبال آلمان داشته باشد. او هیچ وقت همانند فریتس والتر، فرانتس بکن باوئر و لوتار ماتئوس قهرمان جام جهانی نشد، همانند الیور کان،‌ اشتفان افنبرگ و باستین شواین اشتایگر هرگز فاتح لیگ قهرمانان اروپا نشد و هیچ گاه همانند اووه زیلر در بازی خداحافظی رسمی مورد تشویق تماشاگران قرار نگرفت ولی او تا ابد میشائیل بالاک باقی خواهد ماند.

منبع