چرا پپ گواردیولا با انتخاب منچسترسیتی، ریسک بزرگی متحمل شده است

بسیاری از منتقدین معتقدند که پپ گواردیولا با انتخاب منچسترسیتی برای ادامه دوران مربی گری خود باز هم هدایت تیمی آماده را بر عهده گرفته و راهی آسان را انتخاب کرده است، اما چرا گواردیولا با حضور در منچستر کار بسیار دشواری پیش روی خود دارد و به نوعی ریسک بزرگی را پذیرفته است؟ 

 

فرانک وورموت یکی از مسئولین فدارسیون فوتبال آلمان به تازگی در گفتگویی با روزنامه آلمانی Süddeutsche Zeitung این صحبت و شاید اتهام را در مورد پپ گواردیولا سرمربی حال حاضر بایرن مونیخ مطرح نموده که وی تا کنون تنها هدیت تیم های بزرگ و فوق العاده را بر عهده گرفته و هنوز بر روی نیمکت مربی گری تیمی متوسط با بازیکنان نه چندان نام دار امتحان خود را پس نداده است. بی تردید نمی توان انتظار داشت که سرمربی پرطرفداری نظیر گواردیولا بعد از حضور در بارسلونا و بایرن مونیخ هدایت تیمی درجه دو و متوسط را عهده دار شود، اما از سویی دیگر این سرمربی اسپانیایی با پذیرش مربی گری منچسترسیتی در تابستان آینده باز هم به نوعی نظر افکار عمومی دوستداران فوتبال و برخی منتقدین را در این زمینه که وی همواره برای ایستگاه های مربی گری خود تیم های بزرگ و صدرنشینان لیگ های مختلف را برمی گزیند، تایید نموده است.

آبی پوشان منچستری به دلیل برخورداری از مالکی متمول به نام شیخ منصور بن زاید آل نهیان در پول غوطه ور هستند و می توانند برای جذب بازیکنی نظیر کوین دی بروین حتی تا مبلغ هشتاد میلیون یورو پرداخت نمایند، علاوه بر این دو تن از دوستان صمیمی و قدیمی پپ گواردیولا نیز از تصمیم گیرندگان اصلی باشگاه منچسترسیتی محسوب می شوند، با تمام این مزیت ها اما هرگز وظیفه چندان آسانی پیش روی پپ گواردیولا در استادیوم اتحاد شهر منچستر قرار نگرفته است.پپ گواردیولا در منچسترسیتی با کادری مملو از بازیکنانی با کیفیت و با قابلیت های فردی بالا روبرو خواهد شد که در سال های اخیر همواره در مراحل ابتدایی بیگ قهرمانان اروپا حذف شده اند و این موضوع هرگز تصادفی نیست، چون منچسترسیتی را می توان سمبل این روزهای فوتبال انگلیس قلمداد نمود، تیمی سرشار از بازیکنان با استعداد و توانا که فوتبالی قدیمی و از مد افتاده را به نمایش می گذارد.

سرمربیان سابق منچسترسیتی کمکی برای گواریولا نیستند

هنگامی که پپ گواردیولا در ژانویه سال 2013 به عنوان سرمربی جدید بایرن مونیخ معرفی گردید به خوبی می دانست که لوئیز فن خال پایه های تاکتیکی مناسبی را در این تیم ایجاد نموده و یوپ هاینکس نیز بایرن مونیخ را به سطح تاکتیکی بالا و باثباتی رسانده است، به طوری که این سرمربی اسپانیایی برای پیاده نمودن افکار و فلسفه فوتبالی خود مبنی بر بازی موقعیت محور و با تملک بالای توپ در بایرن مونیخ هرگز مجبور نبوده که کار خود را از صفر آغاز نماید.

در منچسترسیتی اما اوضاع تا حدود زیادی متفاوت است. مانوئل پیگرینی سرمربی حال حاضر این تیم هرگز مربی دفاعی کلاسیکی محسوب نمی گردد، اما در فاز تهاجمی نیز این سرمربی شیلیایی با وجود برخورداری از بازیکنان با کیفیت، به ندرت نوآوری و تاکتیک خاصی در تیم به وجود آورده است. توپ های بلند، فاصله زیاد بین بخش های مختلف میدان و حرکات فردی ستاره هابه نحو تایرگذاری در فاز تهاجمی این تیم دیده می شوند و هر حمله سریعی در اغلب موارد با از دست رفتن سریع توپ توسط بازیکنان خودی همراه می شود. به همین دلیل بسیار سخت به نظر می رسد که تیمی با چنین شرایطی خیلی سریع بتواند به تیم گواردیولا تبدیل شود و فوتبالی نظیر آنچه که پیش از این در بارسلونا دیده شده و یا در حال حاضر در بایرن مونیخ دیده می شود، به معرض نمایش گذارد.

در گذشته نزدیک سرمربیان خارجی در فوتبال جزیره برای اثبات خود و پیاده نمودن فلسفه خود با مشکلات و مخالفت های فراوانی روبرو بوده اند، برای نمونه لوئیز فن خال سرمربی منچستریونایتد که او هم همانند گواردیولا پیرو مکتب هلندی-کاتالانیایی فوتبال است، هنوز نتوانسته به طور کامل و به راحتی ایده های خود را در منچستریونایتد به اجرا گذارد و یورگن کلوپ نیز در لیورپول تجربه کرده که برای پیاده نمودن فلسفه فوتبالی خود در این تیم به زمان بسیار زیادی نیاز دارد. با این تفاسیر نمی توان انتظار داشت که سرمربی توانمندی نظیر پپ گواردیولا نیز بتواند از تابستان آینده به راحتی تغییراتی بزرگ و چشمگیری را در منچسترسیتی به وجود آورد با توجه به این موضوع که دو سرمربی قبلی وی نیز بر خلاف فن خال و هاینکس در مونیخ، پایه های تاکتیکی و تکنیکی ویژه ای در این تیم خلق نکرده اند.

بین سال های 2009 و 2013 روبرتو مانچینی ایتالیایی با حضور خود در منچسترسیتی روحیه پیروزی طلبانه بزرگی را به تیم تزریق نمود و مانوئل پیگرینی با حضور خود در استادیوم اتحاد برای بازیکنان خود تنها آزادی بیشتری لحاظ کرده است، هر دوی این سرمربیان اما بیشتر بر تاکتیک های کلی تیمی تمرکز نموده و جزئیات تعیین کننده تاکتیکی را به شاگران خود واگذار کرده اند.

گواردیولا شهرت خود را به خطر انداخته است

حال مالکین و حتی طرفداران باشگاه منچسترسیتی انتظار دارند که پپ گواردیولا تیم آنها را به موفقیت هایی در لیگ قهرمانان اروپا برساند، برای این سرمربی اسپانیایی اما موفقیت به تنهایی کافی نیست و او موفقیت را تنها به همراه فوتبالی زیبا و جذاب می خواهد که به طور دقیق با تصورات فوتبالی او تطبیق داشته باشند، به همین دلیل می توان مدعی شد که آبی پوشان منچستری در آستانه تغییر بزرگی در استایل بازی خود قرار گرفته اند.بازیکنانی نظیر سرخیو آگوئرو، کوین دی بروین، داوید سیلوا و حتی فرناندینیو با توانایی های خود در بازی با تملک بالای توپ که سیستم مورد نظر پپ گواردیولا است، می توانند به بزرگترین امیدهای این سرمربی بزرگ اسپانیایی بدل شوند. البته نباید فراموش شود که باقی بازیکنان کادر منچسترسیتی نیز از توانایی فنی و تاکتیکی فوق العاده ای برخوردار هستند. با این وجود باید اقرار نمود که این تیم در حال حاضر تنها شبیه به یک ارکستر نامنظم و ناهماهنگ عمل می کند که در آن از بازی موقعیت محور (Juego de Posiscion) مورد نظر گواردیولا کوچکترین اثری دیده نمی شود.

پپ گواردیولا حضور خود در منچسترسیتی را همانند بارسلونا و بایرن مونیخ به صورت یک پروژه نه چندان بلند مدت می بیند و به همین دلیل وی مجبور است که به عنوان رهبر خلاق و بزرگ اثری به یاد ماندنی از این ارکستر ناهماهنگ بیافریند، همزمان با کم صبری و بی طاقتی سران متمول و نتیجه خواه منچستر سیتی مبارزه کند و به نحو تعیین کننده ای تغییری عمده در فرهنگ فوتبالی باشگاه که با آن بسیار بیگانه است، به وجود آورد.به همین دلیل عهده دار شدن هدایت منچسترسیتی بر خلاف بایرن مونیخ حداقل این خطر را  برای پپ گواردیولا در بر خواهد داشت که در صورت ناکامی و عدم کسب موفقیتی چشمگیر، این سرمربی اسپانیایی جایگاه والاو شهرت  خوددر جهان فوتبال را از دست بدهد. بنابراین بر خلاف ادعاهای موجود برخی منتقدین، پپ گواردیولا برای ادامه پروسه مربی گری خود هرگز راه آسانی را انتخاب نکرده است.

به قلم Constantin Eckner از وب سایت آلمانی Die Zeit

منبع