به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران، دروازهبان سابق بایرنمونیخ در حال حاضر کارشناس برنامههای تلویزیونی و حامی مالی بنیادهای اجتماعی است.
الیور کان شاید عکسالعملهای برقآسای ایکر کاسیاس یا فراست پیتراشمایکل را نداشت اما بدن تنومند، قدرت، پیشبینی و حضورش درون دروازه او را یکی از برترین دروازهبانان زمان ما یا به عقیده برخی یکی از برترین دروازهبانان تاریخ فوتبال ساخته بود.
شاید مقایسه بین الیورکان و مثلا لو یاشین، گوردون بنکس یا آندونی زوبیزارتا درست نباشد زیرا آنها انواع مختلفی از دروازهبانها بودند. الیور کان دروازهبانی است که نه تنها به خاطر اینکه یک مهار کننده فوقالعاده توپ است، بلکه به خاطر حضور تأثیرگذارش در دفاع هر تیمی باید یکی از آنها را داشته باشد.
کان، یک دروازهبان مدرن است که مدافعانش را بسیار خوب هماهنگ میکند و همچنین این قدرت را در شخصیتش دارد که بقیه همتیمیهایش از او حساب ببرند و به او احترام بگذارند. این موضوع با توجه به حضور او در کنار سوپراستارهای بایرنمونیخ و تیم ملی آلمان اهمیت فوقالعادهای پیدا میکند.
الیور رولف کان پانزدهم ژوئن 1969 در کارلسروهه آلمان به دنیا آمد. او پسر رولف کان، بازیکن سابق فوتبال آلمان و مونیکا کان بود.وی نژادی لاتویایی داشت و پدر بزرگ او اهل لاتویا بود. وی از دبیرستان ورزشی هلمولتز در سال 1988 فارغالتحصیل شد و تحصیلش را در دانشگاه هاگن ادامه داد. وی فوتبالش را در زمین پیش از آنکه دروازهبانی را انتخاب کند، آغاز کرد. اولین تیم او کارلسروهه بود؛ باشگاهی که پدرش رولف در آن بازی میکرد.
کان در رده سنی نوجوانان و جوانان برای کارلسروهه بازی کرد و اولین بازیاش در بوندسلیگا را 27 نوامبر 1987 تجربه کرد.
الیور کان در سال 1987 زمانی که فقط 18 سال سن داشت، وارد دنیای حرفهای فوتبال شد. کارلسروهه او را به عنوان دروازهبان ذخیره به خدمت گرفت و او مجبور شد سه سال سخت را پشت سر بگذارد تا بالاخره فرصت بازی در ترکیب اصلی تیم نصیبش شود. او تا آن موقع فقط گهگاهی به میدان میرفت که آن هم اکثرا در مسابقات کماهمیت بود اما در سال 1990 این فرصت به او داده شد تا بازی به بازی به میدان برود و او این فرصت را بر خلاف خیلی از دروازهبانها از دست نداد.
در حقیقت او به کارلسروهه کمک کرد تا یکی از تیمهای برتر آلمان شود و باعث شد این تیم در فصل 94-1993 در مسابقات جام یوفا عملکردی درخشان داشته باشد و تیم کوچک بوندسلیگا موفق شد با پیروزی هشت بر سه مقابل والنسیا به نیمهنهایی برسد.
عملکرد او باعث شد تا توجه باشگاه بایرنمونیخ به او جلب شود و با وجود این حقیقت که کان 6 سال فوقالعاده را در کارلسروهه سپری کرد اما مقاومت در برابر پیشنهاد بایرنمونیخ بسیار سخت بود.
الیورکان در سال 1994 با مبلغ حدود 2 میلیون دلار که در آن زمان بیشترین رقمی بود که در ازای یک دروازهبان پرداخت میشد، به جای ریموند اومان به بایرنمونیخ ملحق شد. وی در زمان حضورش در مونیخ هشت بار قهرمان بوندسلیگا شد و 6 قهرمانی در جام حذفی، لیگ قهرمانان و جام قهرمانان اروپا به دست آورد.
موفقترین فصل حضور او در بایرنمونیخ 2001 بود که تمام هواداران فوتبال آلمان او را به یاد میآورند. بایرنمونیخ در آخرین بازی فصل بوندسلیگا با یک گل در حال شکست خوردن بود؛ سپس در دقیقه 94 در وقتهای تلفشده یک ضربه کاشته را به گل تبدیل کردند تا قهرمان بوندسلیگا شوند.
الیورکان دوران فوقالعادهاش در فوتبال را هفدهم می 2008 به پایان رساند. او در دقیقه 89 در بازی مقابل هرتابرلین تعویض شد.
کان در سال 1993 برای اولین بار به تیم ملی فوتبال آلمان دعوت شد و یکی از اعضای تیم در رقابتهای جامجهانی 1994 بود. او اولین بازیاش را 23 ژوئن 1995 مقابل سوئیس انجام داد.
از آنجایی که آلمان کشوری بود که همیشه دروازهبانان خوبی را در اختیار داشت، او دروازهبان ذخیره تیم ملی فوتبال آلمان شد.
وی پس از جامجهانی 1998 وقتی آندریاس کوپکه بازنشسته شد، بالاخره دروازهبان اصلی تیم ملی فوتبال آلمان شد.
کان در سال 2002 به عنوان بهترین بازیکن جامجهانی شناخته شد. تنها اشتباه او در فینال مقابل برزیل بود که باعث شد آلمان نتواند قهرمان جامجهانی شود. کان پس از جامجهانی 2006 از بازیهای ملی خداحافظی کرد زیرا ینس لمان دروازهبان شماره یک جدید آلمان شده بود.
در سال 2009 پیشنهاد مدیریت در باشگاه شالکه به او داده شد اما کان این پیشنهاد را نپذیرفت. دو سال بعد در آوریل 2011 یک دادگاه آلمانی او را به خاطر عدم پرداخت مالیات لباسهایی که در سفر به دوبی به ارزش بیش از 6 هزار یورو خریده بود، به پرداخت 125 هزار یورو محکوم کرد.
الیور کان از حامیان لیگ فوتبال خیابانی مونیخ است که پروژهای برای سازماندهی به فوتبال خیابانی و الگویی اروپایی از ارزشهای آموزشی و بین فرهنگی است. وی همچنین یکی از حامیان مالی بنیاد سپ هربرگر که فوتبال را مدارس، باشگاهها و زندانها ترویج میدهد و همچنین شورای جاستین روکولا است که هدفشحفاظت از جوانان در مقابل خشونت، الکل و اعتیاد است.
وی مدرک مربیگریاش را در سال 2010 دریافت کرد. وی مدرک لیسانس بازرگانیاش را پس تحصیل در دانشگاه هاگن و سیبرگ دریافت کرد.
کان را بیشتر به خاطر استقامتی که برای غلبه بر استرس و فشار در فوتبال داشت، تحسین میکنند. پروفایل او در وبسایت باشگاه بایرنمونیخ ویژگیهای «کمصبر و بداخلاق، سخت گیر و بلندپرواز» را برای او انتخاب کرده است.
کان در جامجهانی 2002 کره و ژاپن شهرتی در آسیا به دست آورد. او در بسیاری از آگهیهای تجاری تلویزیونی از جمله بانک شینکین حاضر شد. مجسمه وی در سال 2008 در موزهای در برلین قرار گرفت. الیور کان پس از مسابقات قهرمانی اروپا 2008 به عنوان کارشناس بازیهای تیم ملی آلمان به تیم ورزشی شبکه ZDF آلمان پیوست. وی در سال 2009 یکی از مجریان یک برنامه مستند تلویزیون چین شد و هدف او پیدا کردن بهترین دروازهبان جوان چین بود. الیور کان پس از سال 2011 مذاکره با شبکه تلویزیونی Sat.1 را برای معرفی همان ساختار به تلویزیون آلمان با نام «هرگز منصرف نشو- دستورالعمل کان» آغاز کرد تا جایزه برنده این رقابت قرارداد با یکی از تیمهای حاضر در بوندسلیگا باشد.
کان را به خاطر حضور و اثرگذاریاش در دوران فوتبال حرفهایاش با نام «تیتان» میخوانند. رونالدو مهاجم سابق تیم ملی برزیل دربارهٔ او گفته: وقتی در مقابل او قرار میگیرم نصف توانم را از دست میدهم.
چیزی که اولیور کان رو تمام دروازبان های دیگه مجزا می کنه؛ شخصیت کاریزماتیک، جسارت و خشم دیوانه وارش بود که تونسته بود در راستای ی هدف خوب کنترلش کنه.در ضمن شخصاً اشتباه کان تو فینال 2002 رو اشتباه نمی دونم اولاً آسیب دیده بود دستش و دوماً مربی نمی تونست تعویضش کنه چون بدون کان تیم مساوی صفر نفر برابر برزیل تا بن دندان مسلح می شد!
عاشقش بودم
مهاجما که تک به تک میشدن قیافه کان رو که میدیدن خودشوت توپو از دست میدادن
واقعا واقعا باجذبه بازی میکرد
نویر هر چقدر هم خوب باشه ولی انصافا کان یه چیز دیگه بود...به نظرم بهترین دروازه بان قرنه...
اول همانطور که دوستمون گفت کان تو بازی فینال مصدوم بود وگرنه اون عکس العملو انجام نمی داد و دوم اینکه نمیدونم کی این متنو نوشته که گفته الیور کان عکس العمل برق آسا نداشته مثل کاسیاس اتفاقا به خوبی میتونست با تغییر ناگهانی توپ خودشو وفق بده هی میخان بقیه رو بزرگ کنن هنوز کاسیاس رو سانترا مشکل داره
کان یکی از معدود دروازه بانایی بود که نقطه ضعف خاصی نداشت
خیلی هم از امثال کاسیاس یا زوبیزارتا سرتره و اصلا زشته این دو نفرو با کان مقایسه کرد
هنوز کاشته های جونینهو و گل ثانیه 10 ماکی یادمونه و دیگه وارد مبحث جوانی البر عزیز نمیشم الیور کان نه سلطانه نه تیتان!!!!! الیور کان افسانه ایست از شاهنامه بایرن مونیخ
طرفدار المان یابایرن اگرعاشق کان نباشه اصلا طرفدار المان وبایرن نیست
من بخاطرکان طرفداربایرن والمان شدم
واقعا خاصترین کاملترین عالیترین بهترین و نابترین در یک کلمه اعجوبه ای تمام معنا بود کان واقعا دوستش داشتم و کلیه نظرها خیلی عالی بودن
محمت شول: تو زندگیم از دو تا چیز میترسم , جنگ و اولیور کان
دم جیوانی تراپاتونی گرم که آوردش بایرن. با اون قسمت متن مشکل دارم که سرعت واکنش کان بزرگ رو از کاسیاس کمتر دونسته. رده بندی 2006که ضربه آزاد کریس خانوم با تغییر مسیر ناگهانی رو چطور گرفت. فینال لیگ قهرمانان 2001. بازی برگشت با هامبورگ فصل 2002 بوندس لیگا که محاله یادم بره و.....
عشق عشق عشق است اولی کان. جهان چنین دروازه بانی به خود ندیده و نخواهد دید. ایستگاه آخر بود
دوستان عزیز درک میکنم که چه قدر عاشق کان هستید ولی بوفن و کاسیاس و نویر اصلا کمتر از الیور کان نیستند.
تنها دروازبانی که تونسته بهترین بازیکن جام جهانی بشه حضرته کانه
به خاطر ابهت وقدرتش لقب آتش فشان رو بهش دادن
واقعا دلم برا بازیهاش تنگ شده اگه اون با افنبرگ خشمگین بشند جنگ جهانی چهارم میشه
هیچ دروازبانی رفلکسای اولی کانو نداشت مثل یه فنر میپرید شما مطمئنی فوتبال نگاه میکردی!!!!!!!!!