به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران، آلمان ها با پیروزی باورنکردنی و اعجاب برانگیز 7:1 مقابل برزیل موفق به خلق یک شب تاریخی شدند، بعد از نیمه اول نیز صعود آلمان ها به فینال قطعی به نظر می رسید، یکشنبه شب این تیم در فینال ماراکانا به دیدار آرژانتین یا هلند خواهد رفت.
شب بلو هوریزنته و پیروزی رویایی، سوررئال و وصف ناشدنی 7:1 آلمان ها مقابل برزیل نه تنها در ذهن هواداران فوتبال این کشور بلکه در تاریخ فوتبال آلمان نیز جاودانه خواهد شد. با اینکه هنوز تکلیف قهرمان جام جهانی 2014 مشخص نشده است، اما پیروزی کاملا قاطع مقابل میزبان جام جهانی و فاتح پنج باره این رقابت ها، منحصر به فرد و خارق العاده است.
تنها بعد از سپری شدن 29 دقیقه از نیمه اول و جلو افتادن آلمان ها با نتیجه 5:0 با گل های توماس مولر، میروسلاو کلوزه و تونی کروس و سامی خدیرا، تماشاگران برزیلی حاضر در استادیوم بهت زده شده بودند و حتی نیمکت نشینان آلمانی نیز ناباورانه به هم نگاه می کردند به خصوص اینکه چهار گل انتهایی در ظرف مدت تنها 6 دقیقه به ثمر رسیده بود، در این زمان دیگر مشخص شده بود که کدام تیم یکشنبه شب در ماراکانا معبد فوتبال برزیل، یکی از فینالیست های جام بیستم خواهد بود.
با این حال شاگردان یوگی لوو در نیمه دوم بازهم با گل های آندره شورله بر اندوخته های خود افزودند و تک گل دقایق پایانی اسکار هم نتیجه ای در بر نداشت تا آلمان ها افسانه وار با نتیجه 7:1 برزیل را از پیش رو برداشته و به فینال برسند.
اینکه مانشافت توانست سرانجام پس از چشیدن طعم تلخ دو شکست متوالی در این مرحله از جام های جهانی گذشته و بعد از 12 سال بار دیگر به فینال برسد، یک پیروزی بزرگ برای یوگی لوو به حساب می آید و بی تردید این شب بزرگ ترین لحظه دوران هشت ساله مربی گری یوگی لوو در تیم ملی آلمان خواهد بود.
با وجود این موفقیت گروهی شاگردان یوگی لوو، این شب برای برخی از بازیکنان این تیم از لحاظ فردی نیز خاطره انگیز خواهد ماند، توماس مولر با گل زنی خود دهمین گل خود در جام های جهانی را با وجود تجربه کردن تنها دو جام جهانی به ثمر رساند و میروسلاو کلوزه 36 سله نیز موفق شد سرانجام به شانزدهمین گل خود در تاریخ رقابت های جام جهانی برسد و رکورد رونالدوی برزیلی در این زمینه را در برزیل از آن خود نماید.
درخشش تونی کروس با دو پاس گل و به ثمر رساندن دو گل در روزی که پیوستن او به رئال مادرید توسط رسانه های آلمانی نیز تایید شد، نیز داستان خاص خود را دارد و بی تردید او کاندید نخست کسب عنوان بهترین بازیکن دیدار بود. البته سامی خدیرا نیز شب بسیار خوبی را سپری نمود و گل زنی او در دیدار مقابل برزیل، در حقیقت پاداشی بود برای تلاش و اراده قوی او برای بازگشت به دنیای فوتبال بعد از پشت سر گذاشتن دوران سخت مصدومیت هفت ماهه.
البته توضیح چگونگی به دست آمدن چنین نتیجه عجیبی در چنین سطحی از فوتبال غیر ممکن به نظر می رسد و آن را نمی توان تنها با غیبت نیمار و کاپیتان تیاگو سیلوا در ترکیب برزیل مرتبط دانست، شاید دلیل اصلی این شکست سیستم تاکتیتکی مد نظر اسکولاری برای این دیدار بود که باعث بوجود آمدن چنین فاجعه ای شد. البته نباید از بازی منطقی و خونسردانه آلمان ها که بی رحمانه از نقاط ضعف سلسائو استفاده کردند، نیز به سادگی عبور کرد.
در حقیقت شاگردان اسکولاری می خواستند با برد مقابل آلمان ها و رسیدن به فینال به نوعی فاجعه جام جهانی خانگی 1950 را که مجبور شده بودند جام را به اروگوئه واگذار نمایند، جبران کنند و به فراموشی سپارند. اما این کابوس نه تنها از بین نرفت بلکه دوباره زنده شد و بی تردید به وحشتناکی کابوس سال 1950 نیز خواهد بود.