چگونه طلسم روبن شکسته شد؟

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران٬ طلسم روبن توسط خود او به دراماتیک ترین صورت ممکن شکسته شد تا از این پس هم با فراغ بال بیشتری در میادین بازی کند.

آرین روبن بهترین بازیکن فینال 2013 لیگ قهرمانان لقب گرفت. این عنوان برازنده اش هم بود و با یک پاس گل و یک گل حساس در واپسین دقیقه ی بازی سرنوشت بازی را رقم زد و بایرن را پس از سالها انتظار به قله ی فوتبال اروپا رساند. این گل برای خود او هم معنای خاصی داشت. معنای پایان یافتن یک طلسم بزرگ، طلسم ناکامی در بازی های بزرگ، طلسم ناکامی در فینال ها.

روبن در طی سه سال اخیر در چهار فینال بازنده بود که به جرات می توان گفت 3 تای آنها مهمترین فینالهای زندگی اش بودند. دوتای آنها در فینال لیگ قهرمانان و یکی در بزرگترین بازی جهان، فینال جام جهانی! در فینال لیگ قهرمانان 2010 اینتر و بایرن رو در روی هم قرار گرفتند. بایرن منچستر را با سوپر گل روبن شکست داده بود و تا فینال بالا آمده بود و اینتر هم بارسای گواردیولا را پشت سر گذاشته بود. شاید پیش بینی برنده شدن اینتر کار چندان سختی نبود و تاکتیک های مورینیو و ستارگان نامدار اینتر باعث شدند تا بایرنی که تازه در حال جان گرفتن بود کار خاصی نتواند انجام دهد و بازنده دیدار باشد.

چند هفته بعد اما سرنوشت ناکامی دیگری برای روبن رقم زد. هلندی ها در آفریقای جنوبی امید چندانی به تیمشان نداشتند ولی تیم فن ماوریک با درخشش ستارگانی مثل روبن و اسنایدرحریفان را یکی یکی از پیش رو برداشت و به فینال جام جهانی رسید. فینال اما با برتری نسبی تیکی تاکای اسپانیا همراه بود ولی در دقیقه ی 62 یک پاس  زمینی بلند و فوق العاده توسط اسنایدر از بین پیکه و پویول گذشت و روبن تک به تک با کاسیاس! اما روبن که هیچ فشاری را هم از ناحیه ی مدافعین حریف احساس نمی کرد به طرز ناشیانه ای توپ را روی پای مخالف قرار داد و در حالی که عملا هر دو زاویه باز بود توپ را به سمت مرکز دروازه و به پای کاسیاس زد تا بهترین بخت هلند برای اولین قهرمانی در جام جهانی به هدر رود. این بار روبن مقصر شماره یک ناکامی بود. مقصر ناکامی در بزرگترین بازی جهان که خیلی از بزرگان فوتبال دنیا در حسرت حضور در این فینال بزرگ، فوتبال خود رابه پایان می رسانند.

سومین فینالی که روبن باخت درفینال جام حذفی آلمان در مقابل دورتموند بود. بایرن بازی را 5-2 باخت. روبن این بار دیگر مقصر شماره یک نبود ولی او باز هم در یک فینال بزرگ ناکام مانده بود. تلخی قضیه اینجا بود که ستاره ی هلندی در هفته های پایانی همان سال، پنالتی حساسی را در مقابل  همین دورتموند از دست داد تا دورتموندی ها با پیروزی 1-0  در همان بازی قهرمانی بوندس لیگایی خود را مسجل کنند. پنالتی ای که اگر گل می شد امیدهای بایرن برای قهرمانی کماکان حفظ می شد.

هشت روز بعد از فینال جام حذفی بایرن در آلیانس آره نا در فینال لیگ قهرمانان میزبان چلسی بود. همه چیز برای قهرمانی بایرن مهیا بود تا آنها بار دیگر بر قله ی اروپا بایستند ولی بازی در وقت های قانونی با تساوی 1-1 به پایان رسید. بهترین بخت بایرن اما در وقتهای اضافی به دست آمد. یک ضربه ی پنالتی که میتوانست کار را برای چلسی تمام کند و بایرن در ورزشگاه خانگی جام را بالای سر ببرد. اما باز هم روبن. او پنالتی را دقیقا به همان جایی زد که چند هفته قبل تر در مقابل دورتموند زده بود و ناکام مانده بود. پیتر چک هم مثل وایدنفلر پنالتی روبن را مهار کرد تا تیمش با پایان یافتن وقت های اضافی در ضیافت پنالتی ها یکی از تلخ ترین شکست های اروپایی بایرن را رقم بزند. این چهارمین ناکامی روبن در فینال های بزرگ بود که این بار هم مثل فینال جام جهانی روبن مقصر شماره 1 محسوب می شد.

اما در فینال 2013 روبن و یارانش آمده بودند تا این طلسم را بشکنند. روبن بسیار هم تلاش کرد ولی در چندین صحنه موقعیت ها را تقدیم وایدنفلر کرد تا اینکه در واپسین دقایق بازی و در شلوغی جلوی دروازه در میان غفلت مدافعان زردپوش با دروازه بان تک به تک شد و به زیبایی توپ را گل کرد تا قسمت قرمز سکوهای ومبلی منفجر شود. چه گلی! در چه دقیقه ای! و چه بازیکنی هم این گل رو میزنه! گل برتری فینال لیگ قهرمانان، در دقیقه ی 89 و توسط آرین روبن همیشه بازنده! بهترین از این نمیتوانست بشود تا بالاخره روبن هم بغض خود را بشکند و اشک هایش را بر گونه هایش جاری کند. طلسم روبن توسط خود او به دراماتیک ترین صورت ممکن شکسته شد تا از این پس هم با فراغ بال بیشتری در میادین بازی کند. هر چند که از شواهد امر اینگونه بر می آید که گواردیولا اعتقاد چندنی به او ندارد و باید آینده اش را در جای دیگری غیر از مونیخ جستجو کند.