چطور فوسبال آلمانی اروپا را تسخیر کرد؟

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران٬ بایرنی که در ومبلی قهرمان اروپا شد نمونه کامل و بی نقص ژانر نوظهور فوتبال آلمانی بود؛ تیمی که نمی توان ستایشش نکرد.

1)روزنامه های انگلیسی استاد تیترهای استثنایی اند.تیترهای یک کلمه ای  که بعضا از تلفیق دو کلمه یا دو اسم با هم تشکیل شده و یک جمله یا یک عبارت را می رساند.تیتری مفهمومی و البته صریح و قابل فهم برای همه کنار یک عکس خاص و کم نظیر که با دقت و ظرافت خاصی انتخاب شده و تیتر یک کلمه ای خیلی خوب رویش می نشیند.شاید اگر زبان ما هم انگلیسی بود خیلی خوب می شد  با این تیترهای جذاب روزنامه های ورزشی را تا حد روزنامه های ورزشی اروپایی و انگلیسی ارتقا داد اما افسوس که سلیقه مخاطب روزنامه خوان ایرانی  شبیه به روزنامه های ایتالیایی است.صفحه اول هایی پر از تیترهای  رنگ و وارنگ و البته حاشیه ساز و کمی هم زرد.البته در دنیای روزنامه نگاری این هم نوعی از ارائه کار در رسانه های مکتوب است و روزنامه های ورزشی ایتالیا یا خودمان را نمی توان به عقب ماندگی محکوم کرد اما گاهی تیترهای یک کلمه ای به اندازه دو سه تیتر بلند و نقل قول فلان مدیر و بازیکن می ارزد و جذاب است.

دیشب و در حین گزارش فینال لیگ قهرمانان اروپا عادل فردوسی پور  به یکی از این تیترهای جذاب یک کلمه ای اشاره مستقیم داشت.روزنامه انگلیسی ساندی تایمز – احتمالا - قبل از فینال ومبلی  و با در نظر گرفتن رسیدن دو تیم آلمانی به فینال مهمترین رقابت های باشگاهی دنیا تیتر زده بود:«فوسبال».هر چند در این تیتر می شد نوعی طعنه خاص انگلیسی را پیدا کرد اما  اعتراف ابداع کنندگان فوتبال به تغییر دایره جغرافیای قدرت های فوتبال با این تیتر یک کلمه ای فوق العاده بود.شاید تلفظ متفاوت نام این رشته از سوی آلمانی ها دستمایه ای برای مضحکه آنها باشد اما کنار این تمسخر ،اعتراف بریتیش ها  به قدرتنمایی ژرمن ها در دنیای فوتبال سوژه فوق العاده ای است برای رسانه های قدرتمند انگلیسی تا بار دیگر از خودشان سوال کنند که:«چطور از آلمان ها عقب ماندیم؟»

2)تغییر دایره قدرت بعد از آن فینال تمام اسپانیایی بین رئال مادرید و والنسیا  به ایتالیایی ها  و میلان و یووه رسید و سرانجام نوبت انگلیسی ها بود تا بعد از دو سه نیمه نهایی  وحشتناک که سه تیم انگلیسی پرستاره و چند ملیتی به این مرحله می رسیدند چلسی و من یونایتد در مسکو دنبال جام قهرمانی باشند.

بدون شک با نگاهی به  هر سه مسابقه فوق و فینال های یک ملیتی قبلی  که تا حدود زیادی خسته کننده و معمولی بودند  و مقایسه آن با کیفیت فینال دیشب  به غیر از تغییر مکان  تاج و تخت فوتبال در اروپا یک نکته دیگر هم برجسته و بولد می شود و آن ژانر ویژه  فوتبال آلمانی است.ژانری که باعث شد همه دنیا عاشق تیم دورتموند و فوتبالش شود،سرمربی اش را همردیف بهترین مربیان فوتبال دنیا بالا ببرد و البته جوان های نه چندان گرانقیمت بوروسیا را  به دنیای فوتبال بشناساند و آنها را در حد ستاره ها  قیمت گذاری کند.این ژانر که حاوی  یک هیجان فوق العاده  در خود و پویایی بی نظیری در زمین فوتبال بود کاری کرد تا بایرن قدرتمند  و یگانه، امسال طور دیگری قدرت خود را به رخ فوتبال دنیا بکشاند و از آن شمایل همیشگی خود که مجموعه ای جدا از فوتبال آلمان بود فاصله بگیرد.

3)بایرنی که در ومبلی قهرمان اروپا شد نمونه کامل و بی نقص ژانر نوظهور  فوتبال آلمانی بود ؛تیمی که نمی توان ستایشش نکرد.اما نکته رسوخ این ژانر به بایرن بزرگ، دوست داشتنی تر شدن  این مجموعه است.البته که بایرن در همه جای دنیا طرفداران بسیاری دارد  و برای این طیف وسیع همواره یک تیم فوق العاده و دوست داشتنی بوده اما امسال بایرن طوری بازی کرد که نگاه دنیای  هواداری و مخالفان ثروت اندوزی در یک تیم به این مجموعه کم نقص تغییر کند.شاید این حس در همین فینال تمام آلمانی هم وجود داشت و برای بسیاری از علاقه مندان به فوتبال که برای شان چندان فرقی نمی کرد که کدام تیم قهرمان شود  پیروزی بوروسیا دورتموند که به نوعی نماد تیم های متوسط تر و کم هزینه تر قلمداد می شد ، اتفاق بهتری بود اما  اگر به فوتبال بایرن دقیق شویم  تاثیر پذیری از ژانر  جذاب فوتبال آلمانی  می تواند نکات منفی ناشی از ترکتازی این باشگاه ثروتمند در فوتبال کشورش و ربودن سرمایه های دیگر باشگاه ها را کمرنگ کند.

با این وصف بایرن  امروز می تواند الگوی بوروسیا دورتموند این فصل باشد.شاید هواداران بوروسیا باید سال ها منتظر تجمع چنین مربی و بازیکنانی کنار هم باشند تا به دو قدمی جام قهرمانی اروپا برسند اما برای بایرن  این مهم در چهار سال اخیر سه بار حاصل شده و  آنها 9 فینال چمپیونز را تجربه کرده اند.

بدون شک از نقش بایرن در تغییر مکان تاج و تخت فوتبال اروپا نمی توان به راحتی گذشت چرا که تیم های جذابی مثل بوروسیا دورتموند در اوج قدرتنمایی شان چیزی از بایرن کم دارند .همان چیزی که منجر به قهرمانی بایرن در دقیقه 89  و در فینالی نسبتا پایاپای می شود و این مجموعه را در اوج قدرت صاحب افتخار می کند.

4)بایرن 2013 یک تیم فوق العاده بود  که بدون آن نمی شد  «فوسبال» را برای انگلیسی ها معنی کرد و جایگزین فوتبال ساخت.شاید اگر فوتبال آلمان پر بود از تیم های صرفا جذابی مثل دورتموند  هرگز یک فینال تمام آلمانی را نمی دیدیم و قهرمانی جذاب ها مقابل قدرت های بزرگ اروپایی با احتمالی اندک و کمی شانس میسر می شد اما  حالا یک سوی جذابیت های  فوتبال آلمان ناشی از همین قدرتنمایی بایرن مونیخ و ترکتازی اش در اروپاست.قدرتی که امسال با تاثیرپذیری از ژانر هیجان انگیز فوتبال آلمانی نگاه دنیا را به خود خیره کرد  و تحسین همه ،حتی دشمنان قدیمی را به همراه داشت.امروز  همه از «فوسبال» حرف می زنند حتی انگلیسی هایی  که خیلی سخت دل شان می آید از ژرمن ها تعریف کنند و  آنها را به عنوان قدرت اول فوتبال اروپا باور داشته باشند.