ریبری: روزی رئیس بایرن می شوم

  

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران، فرانک ریبری ستاره خط میانی تیم فوتبال بایرن مونیخ، در گفت‌وگویی با نشریه بیلد‌ام زون‌تاگ به موارد جالبی اشاره کرد که در ادامه می خوانید.

آقای ریبری، نام سیف، پسر چهار‌ماهه تان را در باشگاه بایرن ثبت نام کرده‌اید؟ 

هنوز نه. باید اول بفهمم اولی هوینس چقدر پیشنهاد می‌دهد...(می خندد)
 
از حضور در مونیخ راضی هستید؟ 

بله.وحیبه، همسرم همین را می خواست. او هم از زندگی و اقامت در مونیخ احساس دل‌انگیزی دارد. ما منزلی‌ را خریداری کرده‌ایم و همسرم می داند به کجا باید برای خرید روزانه برود. 2 دختر ما با شور و شوق به مدرسه و کودکستان می روند. جمع دوستان خیلی خوبی هم اینجا داریم. برای من که مونیخ چیزی فراتر از حد یک وطن دوم است. از این رو می‌توانم تصور کنم برای همیشه اینجا بمانم. خدا را چه دیدی شاید روزی در کنار اولی هوینس، دومین رئیس باشگاه بایرن شدم (می خندد). نه،‌ بگذارید جدی بگویم؛ ما در مونیخ خیلی خوشبختیم. می توان گفت هیچ‌وقت در تمام دوران زندگی تا این حد احساس خوشبختی نکرده‌ام.
 
چرا؟ 

در دو، سه سال گذشته، دوره سختی را پشت سر گذاشتم. مرتب مصدوم می شدم. اول مصدومیت استخوان پا، بعد زانو، سپس رباط  و بعد کشاله. این همه مصدومیت، ناراحتی و هیاهو مثل زمان جام جهانی به بار آورد. صادقانه بگویم چنین دوره سختی مرا کاملا خرد کرد. حتی مغزم را خراب کرد، اما وقتی آدم بر می خیزد و اوضاع به خوبی اکنون، جریان پیدا می کند، آن‌وقت خیلی در مورد خیلی چیزها می توان حدس زد.
 
این تغییر و تحول برای شما چه ثمری داشته؟ 

اولی هوینس و کارل هاینس رومنیگه کاملا به من نزدیک اند و حمایت می کنند. آنها همیشه از من و خانواده‌ام بسیار حمایت کرده‌اند. به این خاطر باید ممنون‌شان باشم. تا این حد شور، محبت و گرما را من قبلا در هیچ تیمی تجربه نکرد‌ه‌ام. این چیزها را فقط در بایرن دیده‌ام. حتی زیر نظر  جیانی بیانچی‌، فیزیوتراپ و توماس ویلهلمی، مربی بدنساز عالی تمرین کرده‌ام که عضلاتم قوی و مستحکم‌تر شده اند.
 
شما امسال برای اولین بار در همه ۱۷ مسابقه دور رفت بوندسلیگا حضور داشتید.
بله. باید از این دو نفر تشکر کنم. به ویژه جیانی که رفت و آمد خانوادگی هم داریم. وقتی بازیکن فکرش آزاد است،‌ وقتی در خانه همه چیز روبه‌راه است، آن‌وقت بازیکن می تواند تمام قدرتش را نشان دهد. البته در این حال خیلی مهم بود و یوپ هاینکس هم به موقع به تیم آمد. او به عنوان مربی، ما بازیکنان را  خیلی خوب به فرم آمادگی رساند.
 
با این وجود همیشه هیاهو و جنجال هست. همین چندی قبل هایدرشاید، مدیر سابق پیشین شما با یک رقم میلیونی از شما شکایت کرد.
در گذشته کوچک‌ترین انتقاد از من که در روزنامه‌ها چاپ می شد، مرا دیوانه می کرد، اما اگر اکنون دیوار کنار من هم فرو بریزد، هیچ واکنشی نمی دهم. ثابت قدم می ایستم. چون می دانم بسیاری از چیزها با حسادت برخی ربط دارد و برخی می خواهند مرا از کوره به در کنند.
 
از دوستان ناباب نمی ترسید؟ 

نه. آدمی مثل من که چنین دوره سختی را پشت سر گذاشته، دوست خوب و ناباب را از هم می تواند تشخیص دهد. در واقع آنهایی که در موارد سختی تو را تنها نمی گذارند، همان دوستان واقعی هستند. از طرفی دیگر فراموش نکرده‌ام از کجا به اینجا آمده‌ام.
 
منظورتان از این گفته چیست؟ 

حدود 10 سال قبل همراه با پدرم در جاد‌ه‌سازی کار می کردم. برای او و کل خانواده‌ام، موقعیتی که اکنون به دست آورده‌ام مثل یک رویا بود. برایم مثل روز روشن بود که به این حد می‌رسم. هرکس که مرا می شناسد می داند چه قلب بزرگی دارم و به استقبال از همه توام با احترام می روم. با وجود همه موفقیت‌ها، من هنوز همان فرانک سابق هستم. در خانه من در بولونی، زادگاهم به روی دوستان واقعی ام همیشه مثل دوران مدرسه باز است.
 
به همین دلیل بود که به تازگی در بولونی‌ با کمک همسرتان، یک رستوران غذا با ذبح اسلامی  بازکردید؟
بله. جای خالی چنین رستورانی وجود داشت. جایی که خانواده‌ها راحت بیایند و قلیان بکشند، اما الکل در کار نباشد. چون ما مسلمان هستیم.
 
اجازه دهید بازهم درمورد بایرن حرف بزنیم. در بازی ابتدایی دور برگشت بوندسلیگا یعنی بازی در گلادباخ شما غایب هستید. چرا که در بازی با اف.ث.کلن کارت زرد و قرمز گرفتید. ناراحتید؟
خوب، من همیشه با جاه‌طلبی و جنگنده در زمین حاضر می شوم. روحیه ام این‌گونه است. قبلا که شدیدتر هم بود. تصورش را بکنید؛ مرتب علیه شما شعار بدهند و مسخره کنند. با در نظر گرفتن این موضوع شاید خطای من علیه بازیکن کلن، تا حدی توجیه‌پذیر باشد. با این حال باید در آینده سعی کنم از این رفتار اجتناب کنم.
 
چه اهدافی برای دور برگشت دارید؟ 

می خواهم مثل پنج ماه گذشته خوب بازی کنم.آن‌وقت مثل اولین فصل حضورم، شانس خواهم داشت حتی بازهم مرد سال فوتبال شوم. البته خیلی مهم‌تر از آن کسب مقام قهرمانی با بایرن است.
 
کدامیک برایتان مهم‌تر است؟ 

بی‌شک راهیابی با تیم به فینال لیگ قهرمانان را می خواهم . در فینال سال ۲۰۱۰ مقابل اینترمیلان، من محروم بودم که همین برایم بسیار ناراحت کننده بود. آرزویم این است که روز ۱۹ ماه مه سال جدید،‌ جام قهرمانی لیگ قهرمانان را به اولی هوینس پیشکش کنم، اما در کنارش قهرمانی لیگ نیز مهم است. احساس خوبی دارم. تیم ما خیلی خوب تمرین می کند‌، بسیار تمرکز دارد و جاه طلب نیز است.
 
جدی ترین رقیب‌تان را کدام تیم می بینید؟ 

بدیهی است بروسیادورتموند، اما شالکه هم به قدر کافی قوی است.
 
کدام‌یک محتمل‌تر است؛ این که بایرن فاتح لیگ قهرمانان اروپا شود یا آلمان به مقام قهرمانی جام ملت‌ها برسد؟
خوب فتح لیگ قهرمانان، چون من بازیکن بایرن هستم!(می خندد)
 
آنوقت احتمال دارد فرانسه با شما قهرمان اروپا شود و شما در فینال مقابل دوستان بایرنی‌تان صف‌آرایی کنید؟
چه گفتید؟ شوخی می کنید؟ نه. نه. به این مورد اصلا فکر نمی کنم. جدی می گویم آلمان و اسپانیا مدعیان کاملا بزرگ یورو ۲۰۱۲ هستند. ما فرانسویان باید اول بینیم در مرحله گروهی چه سرنوشتی خواهیم یافت. فشار روی تیم پس از حذف از جام جهانی آفریقای‌جنوبی خیلی زیاد است. من هم نمی خواهم با خیال‌پردازی این فشار را باز افزایش دهم.