تحلیل بازی اینتراخت برانشویگ - بایرن مونیخ

 

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران٬ اولین بازی رسمی بایرن مونیخ در این فصل با انجام دیدار برابر تیم گمنام اینتراخت برانشویگ انجام گرفت. دیداری که بعنوان اولین بازی رسمی بایرن با مربیگری یوپ هاینکس با تجربه محسوب میشد و از طرفی میتوانست نقطه قوت و شروع جدید برای بزرگترین تیم آلمان در فصل جدید باشد.

مونیخیها در نبود آرین روبن و فرانک ریبری با ترکیبی نسبتا جدید پا به میدان گذاشتند. مانوئل نویر که چند روز قبل بعنوان مرد سال فوتبال آلمان انتخاب شد مسئولیت حفاظت از دروازه بایرن را به عهده داشت. در جلوی او بادشتوبر و بواتنگ مدافعین مرکزی تیم بوده و رافینیای تازه وارد در سمت راست و فیلیپ لام نیز در سمت چپ قرار گرفتند.

در جلوی 4 مدافع اصلی بایرن گوستاوو بعنوان هافبک دفاعی قرارداشت و در یک خط جلوتر شواین اشتایگر بازیساز اصلی بایرن بود. کمی جلوتر از وی نیز مولر در راست، آلابا در چپ و تونی کروس نیز پشت سر تک مهاجم تیم یعنی گومز بازی میکردند. با نگاهی به ترکیب بایرن مشخص است که ابتدا پوشش در تمام نقاط زمین مورد نظر یوپ هاینکس است تا با استفاده از در اختیار داشتن توپ و میدان اندیشه خود را به حریف تحمیل کند. در آن سو مربی جوان حریف یعنی تورستن لیبرنچ که سابقه باز در کایزرسلاترن، فرایبورگ و ماینتس را نیز دارد تیم خود را با ترکیب 2-4-4 به میدان فرستاد.

طبق انتظار بازی با برتری باواریاییها شروع شد اما به جزء پاسکاریهای متداوم، بایرن راهی برای نفوذ پیدا نمیکرد. در این بین نیز ناهماهنگی محسوسی بین بادشتوبر، بواتنگ و رافینیا در خط دفاع دیده میشد. در میانه میدان نیز بجزء مولر و اشتایگر، سایرین سردرگم و کم فروغ بودند. در این بین یکی از مشکلات بایرن عدم توانایی در بازیسازی بود ولی هاینکس سریعاً دست به کار شد و در چند منطقه از زمین تغییراتی بوجود آورد.

ابتدا اشتایگر کمی به عقب تر آماد تا بازیسازی تیم را بیشتر بعهده بگیرد و به دلیل عدم توانایی تیم برانشویگ در حمله کردن، گوستاوو نیز از خط دفاع جدا شد و کاملا به جمع هافبکها به جلو تیم پیوست. سپس مانوئل نویر کاملا از خط شش قدم دروازه جدا شد و در نزدیکی دو مدافع آخر قرارگرفت تا بتواند با خروجهای به موقع شکاف و ناهماهنگی بین بواتنگ و بادشتوبر را جبران کند و در سومین مرحله فیلیپ لام نیز یک خط جلوتر قرار گرفت تا بتواند عدم تواناییی آلابا را در نفوذ کردن پوشش دهد. با این تغییرات بازی مولر و کروس ریتم بهتری گرفت که خیلی زود بایرن به دلیل خطای مدافع حریف روی مولر صاحب یک ضربه پنالتی شد و گومز اولین گل فصل خود را به ثمر رساند. در شرایطی که اکثر توان بایرن از سمت راست بروز میکرد مولر بار دیگر اقدام به نفوذ کرد و در حرکتی تکراری مدافعین برانشویگ مرتکب خطای پنالتی شدند و این بار باستین شوین اشتایگر گل دوم را به ثمر رساند.

بعد از گل دوم٬ بایرن تنها به فکر حفظ توپ بود و به همین شکل نیمه اول به پایان رسید. در نیمه دوم بایرن بدون تغییر در نفرات و تاکتیک تنها با ضرب آهنگ کندتر بازی را اداره کرد. این درحالی بود که بازیکنان برانشویگ  تنها در پشت محوطه جریمه خود دفاع میکردند.

بایرن با همین روش بازی که بیشتر شباهت به یک تمرین داشت در دقیقه 83 توسط مولر به گل سوم رسید و بازی با همین نتیجه پایان یافت.

بایستی گفت در این بازی توماس مولر آماده ترین بازیکن بایرن بود و نشان داد که در این فصل هم خواستار جایگاه ثابتی در ترکیب بایرن است، مخصوصا اینکه در جناح راست هماهنگی نسبتا خوبی با رافینیا پیدا کرده بود. میتوان امید داشت که با افزوده شدن روبن به این جناح بایرن در سمت راست یکی از قویترین تیمهای جهان میباشد. اما در نقطه مقابل آلابا که هیچگاه بازیکن خوبی نبوده باز هم ثابت کرد که به هیچ عنوان در حد نام بایرن نیست و نه در کارهای هجومی و نه در کارهای تدافعی تبحر خاصی ندارد. پشت سر او فیلیپ لام یکی از بدترین روزهای خود را پشت سر گذاشت به نحوی که در نیمه اول در برابر چنین تیم ضعیفی حتی یک نفوذ یا سانتر هم انجام نداد. به طور حتم جابجایی دوباره وی و انتقال او به سمت چپ باعث افت وی در ابتدای فصل خواهد شد. در مرکز دفاع نیز هنوز بواتنگ و بادشتوبر به هماهنگی لازم نرسیده اند و از این رو همچنان مشکل بایرن در این نقطه حل نشده. در سایر نقاط زمین نیز تونی کروس کاملا متفاوت با دیدارهای دوستانه عمل کرد و اصلا در بازی به چشم نیامد.

نکته ای که در این بازی کاملا مشهود بود، دید بازیکنان بایرن به مرحله اول جام حذفی بعنوان یک بازی تدارکاتی بود، که به راحتی نتیجه مورد نظر را کسب کردند. از طرف دیگر شرایط بدنسازی تیم و ترس از مصدومیت باعث شده بود که مونیخیها کمتر در این بازی رویه درگیری فیزیکی و تحمل فشار بدنی بیاورند. به هر حال بایرن نشان داد که احتیاج به هماهنگی بیشتری دارد و بایستی به هاینکس حق داد که به دلیل مصدومیت دو ستاره خود از رو آوردن به بازی تمام هجومی پرهیز کند تا دیگر ستاره های تیم نیز دچار مصدومیت نشوند.

پس در پایان میتوان نتیجه  گرفت که این بازی برای بایرن تنها یک دیدار ساده تدارکاتی بود و مربیان بایرن تنها به فکر هماهنگی بیشتر و ایجاد آمادگی برای حضور مقتدرانه در بوندسلیگا و لیگ قهرمانان بودند.