الیور کان متولد پانزدهم ژوئن ۱۹۶۹ در شهر کارلسروهه در جنوب آلمان و در نزدیکی شهر اشتوتگارت است. در هشت سالگی یکبار به دلیل بیماری دروازهبان تیم خود، درون دروازه جا گرفت و بازی خوبی از خود نشان داد. پدر بزرگش به همین مناسبت به او کلکسیونی از وسایل دروازهبان اسطورهای آن زمان آلمان، "سپ مایر" را هدیه داد. همین امر سرنوشت کان را رقم زد و او را تشویق کرد که درون دروازه بایستد.
در پانزده سالگی برای کان محرز شده بود که میخواهد بازیکن حرفهای شود. از آنجا که اندامی لاغر داشت، به طور منظم به تمرینات پرورش اندام پرداخت تا بتواند کاستیهای خود را در این زمینه برطرف سازد. پدرش رولف که خود از سال 1963 تا 1965 در کارلسروهه در بوندسلیگا توپ میزد، درباره اراده آهنین پسرش گفته بود: حتی روزهای تعطیل یکشنبه، صبح زود مرا از رختخواب بیرون میکشید تا با او تمرین کنم.
پس از سه سال بازی مداوم و کسب تجربه در تیم آماتور کارلسروهه، سرانجام در هفده سالگی در کادر بازیکنان حرفهای این باشگاه قرار گرفت. زمان مناسب برای کان در سال ۱۹۹۰ فرارسید. دروازهبان شماره یک کارلسروهه که از آمادگی لازم برخوردار نبود، پس از چند اشتباه به ناچار روی نیمکت ذخیرهها قرار گرفت و الیور کان با آمادگی کامل توانست جای او را بگیرد. پس از مدت کوتاهی، جایگاه خود را به عنوان دروازهبان شماره یک در درون دروازه تثبیت کرد. نخستین موفقیت او، رسیدن با تیم کارلسروهه به مرحله نیمه نهایی جام یوفا در سال ۱۹۹۳ بود.
کان برای حضور در رقابتهای جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا به تیم ملی آلمان دعوت شد. اما سنگربان اول آلمان ها در آن سالها بدو ایگنر بود و کان هرگز نتوانست در جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا به میدان برود. اما پس از بازگشت از جام جهانی و در شرایطی که مدت زمانی به آغاز فصل جدید بوندسلیگا باقی نمانده بود در آغاز فصل 95- ۱۹۹۴ با پیشنهاد باشگاه باواریایی بایرن مونیخ مواجه شد و بی درنگ از باشگاه کارلسروهه که از دوران کودکی در آن عضویت داشت به سمت مونیخ حرکت کرد و به قرمزهای باواریا پیوست.
او در فصل اول از ناحیه لیگامنت دچار آسیب دیدگی هایی شد و نتوانست خود را در تیم بایرن مونیخ به اثبات برساند اما فصل بعدی او با تعصب مثال زدنی و روحیه جنگندگی و شکست ناپذیری اش نه تنها توانست خود را در تیم بایرن مونیخ ثابت کند بلکه موفق شد یک بار دیگر به تیم ملی دعوت شود. الیور یکی از بهترین بازیهایش را در دیدار فینال جام باشگاههای اروپا در سال 2001 انجام داد. در این دیدار که در وقت قانونی 1-1 مساوی شد و به ضربات پنالتی کشیده شد الیور موفق شد سه ضربه پنالتی از سه بازیکن معروف والنسیا یعنی زلاتکو زاهوویچ، کاربونی و پلگرینو را مهار کند تا بایرن قهرمان این جام شود.
در تیم ملی آلمان نیز اولین بازی خود را مقابل سوئیس در بیست و سوم ژوئن ۱۹۹۵ به انجام رساند. اما در آن زمان الیور کان به خاطر وجود دروازه بان بزرگی چون آندریاس کوپکه درون دروازه تیم ملی آلمان در رقابتهای جام ملتهای اروپا در انگلستان که در نهایت منجر به قهرمانی تیم ملی آلمان شد ذخیره بود همچنین در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه. اما جدای از جام ملتهای اروپا در سال ۲۰۰۰ که تیم ملی آلمان کلآ خوب نتیجه نگرفت الیور کان در جام جهانی ۲۰۰۲ کره و ژاپن تا قبل از دیدار فینال تنها با دو گل خورده خیلی چیز ها را در زمین مسابقه به مخالفان خود ثابت کرد و هرچند که تیم ملی آلمان در بازی فینال مغلوب برزیل شد اما با این حال الیور کان اولین سنگربان تاریخ لقب گرفت که در طول تاریخ جام جهانی موفق شده بود عنوان بهترین بازیکن را از آن خود کند. او سنگربان اول ژرمنها بود تا اینکه در روز هفتم آپریل ۲۰۰۶ یورگن کلینزمن در کنفرانس فدراسیون فوتبال آلمان در برلین اعلام داشت که از این پس و برای رقابتهای جام جهانی ۲۰۰۶ ینس لمان مرد شماره یک اوست. واکنش کان درباره این حرکت کلینزمن و انتخاب او تحسین همه را بر انگیخت و چهره کان بیش از پیش در آلمان محبوب تر و لمان منفورتر شد. کان اعلام داشت من در همه حال در خدمت تیم ملی خواهم بود. مهم نیست که چه کسی شماره یک است مهم این است که تیم در این مسابقات نتیجه دلخواه خود را بگیرد. من در طول زندگی ورزشی ام بسیار نیمکت نشینی را تجربه کرده ام و حال آنقدر تلاش و کوشش خواهم کرد تا دوباره جای ثابت خود را در تیم ملی پس گیرم.
در مرحله یک چهارم نهایی این جام و در حالیکه بازی آلمان و آرزانتین به ضربات پنالتی کشیده شده بود الیور قبل از ضربات پنالتی به سمت لمان رفت و دست او را فشرد و او را روانه ضربات پنالتی کرد و گویا این دست دادن آنقدر روی لمان تاثیر گذاشت که وی بهترین و پرفروغ ترین دقایق تاریخ دوران بازیگریش را گذراند. لمان 2 ضربه پنالتی را مهار کرد و بقیه ضربه ها را هم دقیقا به سمت توپ خیز برداشت و با درخشش خود آلمان را راهی نیمه نهایی کرد.
در بازی رده بندی این جام کلینزمن تصمیم گرفت کان را درون دروازه قرار دهد. اولیور در این بازی به طرز شگفت انگیزی عالی ظاهر شد و در این بازی که در واقع آخرین دیدار ملی الیور بود تحسین همگان را برانگیخت.
افتخارات:
هفت قهرمانی در بوندسلیگا در سالهای 1997 – 1999 – 2000 – 2001 – 2003 – 2005 - 2006
پنج قهرمانی در جام حذفی در سالهای 1998 – 2000 – 2003 – 2005 - 2006
چهار قهرمانی در سوپر کاپ آلمان در سالهای 1997 – 1998 – 1999 - 2003
قهرمانی در سال ۱۹۹۶ در جام یوفا
قهرمانی در سال ۲۰۰۱ در لیگ قهرمانان اروپا
قهرمانی در جام ملتهای اروپا 1996
نائب قهرمانی جهان در سال ۲۰۰۲
افتخارات فردی الیور کان:
بهترین بازیکن لیگ اروپا در سال 2001
برنده بازی جوان مردانه یوفا در سال ۲۰۰۱
بهترین دروازه بان جهان در سالهای 1999 – 2000 – 2001
بهترین دروازه بان اروپا در سالهای ۱۹۹9 – 2000 – 2001 – 2002
مرد سال فوتبال آلمان در سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۱
بهترین دروازه بان آلمان در سالهای ۱۹۹۴ – 1997 – 1998 – 1999 - 2001
بهترین بازیکن جام جهانی ۲۰۰۲
برنده توپ طلایی مسابقات جام جهانی 2002
بهترین دروازه بان جام جهانی ۲۰۰۲
دومین بازیکن برتر جهان 2002
خیلی خوب بود
(این قالب از قبلیه هم قشنگتره)
باید روز به روز بهتر بشیم دیگه!
viva deutschland viva oliver
سلطان الیور کان
ایوووووول!
واقعا سلطان بی نظیر و تکرار نشدنیه...
خیلی خوبه
خیلی عالی بود ولی فکر کنم آلمان تا بازی فینال فقط یک گل از ایرلند دریافت کرده بود.در فیتال هم 2 گل به دلیل آسیب دیدگی انگشتان دست اولیور و عدم توانایی در مهار توپ دریافت کردن.
من الگو و اسطورم اولیوره