آرام خوشحالی کنید، آن ها بر می گردند قوی تر حتی؛ به مناسبت حذف مانشافت از جام جهانی 2018 روسیه

از اشک هایشان باید ترسید از تحقیرشان بیشتر حتی! همین تیم که این طور گریه کرد به زودی دنیا را غافلگیر می کند؛ شاید همین تیم نه ولی با همین نام و با همان لقب ترسناکش روزی همه برایش تیتر می زنند؛ مانشافت برگشت؛ این بار ستاره پنجم را روی لباس سفیدش حک کرد!  

با این تیتر "آلمان حذف شد" چندان آشنا نیستیم. دیگر کمتر کسی سنش به وقتی قد می دهد که آلمان را این گونه دیده باشد. آن ها در جام جهانی 2018 روسیه و در عین ناباوری در مرحله گروهی حذف شدند تا تک تک رقبایشان خوشحال شوند اما تاریخ می گوید آن ها خیلی آسان تر و بسیار زودتر از چیزی که فکرش را می کنید برمی گردند!

همان وقتی که کان بزرگ بر تیر دروازه اش تکیه کرده بود و برزیل جلوی چشمانش جام قهرمانی را بالای سر برد هم این طور مسخره می شدند. همان وقتی که در کشور خودشان جلوی ایتالیای پرستاره باختند هم مسخره می شدند. باخت به اسپانیا در جام جهانی 2010، ایتالیا در یورو 2012 و یک فینال به اسپانیا در یورو 2008؛ آلمان باخت اما آن تیم ها از خاکستری بی جان تیمی را ساختند تا بالاخره در سال 2014 هنگامی که نه اسپانیا حرفی برای گفتن داشت و نه ایتالیا در حد نامش ظاهر شد، توانست قهرمان شود. جلوی چشم هزاران برزیلی رقیب مستقیمش را با هفت گل تحقیر کرد و بعد داستان همیشگی حذف آرژانتین را تکرار کرد. آن ها همان زمان هم می دانستند که احتمال دارد چند سال دیگر نابود شوند.

با شروع جام در روسیه کسی فکرش را نمی کرد که طلسم قهرمان این بار یقه لوو و تیمش را بگیرد اما انگار لوو بیش از حد مغرور شده بود! آوردن خدیرا، اوزیل و مولر از اول هم اشتباه بود. اشتباهی که در بازی دوم 50% ش را رفع کرد و طعم فایده اش را هم با کسب سه امتیاز چشید اما باز هم در بازی سومم با همان ترکیب آمد و برابر کره جنوبی باخت. تیمی که قرار بود حملاتش را وینگر ها ایجاد کنند بهترین وینگرش یعنی سانه را در خانه جا گذاشت. خبری از یک شماره 9 کلاسیک مانند کلوزه هم نبود. این که رسانه های انگلیسی، ایتالیایی، برزیلی و آرژانتینی این قدر خوشحال هستند جای تعجب ندارد. بازنده چیزی برای توضیح ندارد. آن ها نابود شدند اما این بار کمی با نابودی های دوره های قبل فرق می کند.

 آن ها همان تیمی هستند که از خاکستر یورو 2000 در سال 2014 جام قهرمانی استخراج گردند. آن ها همان هایی هستند که می شناسیم. اگر فکر می کنید آلمان دیگر آلمان سابق نمی شود سخت در اشتباهید! اما از کجا باید مطمئن باشیم؟ جواب ساده است. آن ها نیازی به نسل سازی ندارند و همین نسل تازه ای که می آید احتمالا در دوره های آینده دوباره به عنوان یک مدعی خود را نشان خواهند داد. یادمان نرود همین سال قبل بود که ژرمن ها با تیم های دوم و سوم خود جام کنفدراسیون ها و یورو زیر 21 سال را بردند. شاید به قول ماتئوس بهتر بود لوو به جوان هایش بیشتر اعتماد می کرد. شاید بهتر است امثال اوزیل، مولر، گومز و حتی کاپیتان نویر جای خود را به جوان ها بدهند. لوو می گوید در جام جهانی قبلی امثال شواینی را داشت که هرگز تسلیم نمی شدند پس انگار در این جام جای یک رهبر در تیم کم بوده است. رهبری که شاید در آینده ای نزدیک از امثال گورتسکا یا کیمیش دربیاید.

نسل وحشتناک قوی ای در حال آمدن هستند. همان هایی را می گویم که سال قبل مچ بزرگانی چون اسپانیا و شیلی و پرتغال را خواباندند! لوو هنوز هم همانی است که چند سال قبل روی کار آمد و شاهکار بزرگی را رقم زد. آن ها احتمال دارد در همین یوروی پیش رو هم برگردند چون احتیاجی به پرورش یک نسل جدید ندارند.. همین الان هم چند تیم فوق آماده را در اختیار دارند که فقط نیازمند فرصت هستند. حذف برای اولین بار در مرحله گروهی جام جهانی بد است اما یادمان نرود آن ها از 2002 به بعد همیشه جزو چهار تیم بودند در نتیجه خوشحال شدن رقبا کاملا طبیعی به نظر می رسد. به هر حال تیم بازنده چیزی برای گفتن ندارد. کلمه "افتضاح" بهترین کلمه در وصف آلمان 2018 روسیه است اما فوتبال ادامه دارد و هنوز هم همان قانونی که لینکر می گوید " فوتبال یک بازی 22 نفره است که در انتها آلمان ها آن را می برند" می تواند پابرجا باشد. از همان روز هایی که در یورو 2004 نابود شدند تا 2014 که قهرمان شدند. از همان روزی که بعد از شکست در جنگ جهانی دوم مجبور به فروش سیب زمینی برای زنده ماندن شدند تا الان که بهترین اقتصاد دنیا را دارند. آن ها همیشه در حال بازگشت بودند. آن ها برمی گردند چون آلمان هستند.

منبع