آلمان؛ پرواز در بعلاوه‌ی شش

هیجده ثانیه باقی مانده بود تا تقدیر آلمان رقم خورده و جام جهانی برایش به پایان برسد. اما تونی کروس پشت یک ضربه‌ی آزاد ایستاد تا با ضربه‌ای تماشایی، بازگشت استثنایی تیمش را رقم زده و شرایط گروه F را زیر و رو کند.   

تنها 18 ثانیه باقی مانده بود تا آلمان برای اولین بار بعد از 80 سال با خطر واقعی و احتمال بسیار بالای خروج از جام جهانی در اولین مانع روبرو شود. اما همین 18 ثانیه کافی بود تا بی‌رحمانه‌ترین ضربه بر تیم شایسته‌ی سوئد وارد شد تا سوئدی‌ها احساس کنند سزاوار باخت نبوده‌اند و دست تقدیر نتیجه‌ای ناعادلانه برایشان رقم زده. اینها همه دیشب، در شب جادویی و به یادماندنی سوچی اتفاق افتاد.

تنها 18 ثانیه باقی مانده بود تا ترس یواخیم لو از اینکه تیمش با سرنوشت نفرین‌شده‌ی دیگر قهرمانهای جام جهانی در دوره‌های اخیر روبرو گردد، به واقعیت تبدیل شود. 18 ثانیه باقی مانده بود تا نیمکت آلمان با جشن و شادی‌های عجیب و غریب‌شان، حریف سوئدی را خشمگین کنند.

یانه اندرسون علاوه بر پذیرفتن شکست تلخ باید سوءاستفاده‌ی دستیاران لو از فرصت و تحقیر شدنش را می‌دید و در عین حال به پنالتی‌‌ مسلمی فکر می‌کرد که داور در نیمه‌ی اول برای تیمش نگرفته بود. اندرسون در پایان بازی گفت " چند نفر از نیمکت آلمان بعد از گل برای شادی به سمت ما دویدند و با ژست‌ها و حرکات عجیب و غریب، شادی‌شان را توی چشم‌مان کردند. این حرکت مرا خیلی عصبانی کرد. ما 95 دقیقه جنگیده بودیم. شما در آخرین لحظه همه چیز را عوض کردید، پس شادی‌تان را بکنید و بروید. بله، به خاطر آن ماجرا خیلی عصبانی شدم. گلی که ما خوردیم می‌توانم بگویم سخت‌ترین و خردکننده‌ترین پایان بازی‌ای بود که در دوران حرفه‌ایم تجربه کرده بودم ".

ساعت دقیقه‌ی 94.42 را نشان می‌داد که بازیکنان سوئد روی زمین چمن زانو زدند. کروس که روی گل اولی که آلمان دریافت کرد مقصر بود، با مارکو رویس پشت ضربه‌ی آزاد ایستاد و بعد از پاسکاری کوتاه با او، با ضربه‌ای فوق‌العاده تماشایی، توپ را به گوشه‌ی بالای دروازه فرستاد. آلمانها در صورت کسب نتیجه‌ی تساوی، باید به دیدار سوئد و مکزیک امید می‌بستند ولی حالا می‌توانند در بازی آخر گروهی‌شان مقابل کره‌ی جنوبی با کسب نتیجه‌ای بهتر از نتیجه‌ی سوئد در مقابل مکزیک، به دور بعدی صعود کنند. آلمان در نیمه‌ی اول اصلاً خوب نبود و سوئد که سریعتر، تشنه‌تر و کارآمدتر بازی می‌کرد، تیم برتر میدان بود.

تنها داور بازی شیمون مارچینیاک و کمک‌داور ویدیویی مسابقه می‌دانند که جروم بوائتنگ که هشت دقیقه به پایان وقت قانونی به دلیل گرفتن اخطار دوم از بازی اخراج شد، چرا در دقیقه‌ی دوازدهم بازی به خاطر خطایی که روی مارکوس برگ انجام داد، جریمه نشد و یک ضربه‌ی پنالتی در اختیار سوئدی‌ها قرار نگرفت. حتی اگر این بداقبالی سوئدی‌ها را نادیده بگیریم، آنها در نیمه‌ی اول آنقدر فرصت خوب روی دروازه‌ی آلمان خلق کردند که می‌توانستند با نتیجه‌ی 3-0 به رختکن بروند. احساس می‌شد از دست دادن آن فرصت‌ها و پنالتی از دست رفته ممکن است در نیمه‌ی دوم سوئدی‌ها را از نظر روحی- روانی تحت تاثیر قرار دهد و اتفاقاً همینطور هم شد.

در نیمه‌ی دوم رویس تنها سه دقیقه زمان لازم داشت تا گل زیبای تویوونن در نیمه‌ی اول را خنثی کند. بعد از آن، فشار آلمان بیشتر و بیشتر شد. حوالی دقیقه‌ی شصت، کروس می‌بایست روی سانتر کیمیش گل دوم را به ثمر می‌رساند، کمی بعد روبین اولسن ضربه‌ی سر پرقدرت ماریو گومز را به بالای دروازه فرستاد و یولیان برانت در وقتهای اضافه شوتی زیبا زد که به تیر دروازه کوبید.

بعد از این تیر دروازه بود که اکثر حاضران در استادیوم به احتمال زیاد پیش خود گفتند که شانس‌های آلمان با این ضربه دیگر تمام شد و بازی به پایان رسید. ولی اینکه آلمان‌ها در 27 دوره‌ی گذشته‌ی حضورشان در جامهای جهانی و جامهای ملتهای اروپا، 21 دوره دست‌کم تا مرحله‌ی نیمه‌نهایی صعود کرده‌اند، بی‌دلیل نیست. آلمانها شکست را نمی‌پذیرند و تا زمانی که کسی سوت زده و عملاً توپ را از جلوی پایشان بردارد، به بازی کردن ادامه می‌دهند.

بازی دیشب، یک بازی میخکوب‌کننده بود. بازی‌ای جنجالی و دراماتیک که نفس را در سینه‌هایمان حبس کرده بود. نیمه‌ی اول بازی یک مطالعه‌ی موردی بی‌نظیر در مورد نحوه‌ی اجرای بی عیب و نقص استراتژی دفاع و ضدحمله در مقابل تیمی است که سعی دارد مالکیت توپ را کاملاً در اختیار خود درآورد. استراتژیست‌های دفاعی در گوشه و کنار دنیا با دیدن اینکه سوئد چطور فشار آلمان را جذب می‌کرد و بعد با استفاده از اشتباهات حریف با حملاتی سریع، به سرعت برق و باد از فاز دفاع به فاز حمله منتقل می‌شد، بسیار لذت برده‌اند. همانقدر که بازی فشرده و کنترل‌شده‌ی سوئدی‌ها عالی بود، فضاهای خالی‌مانده‌ی وسیع آلمانها خطرناک به نظر می‌آمد.

آلمان بازی دیشب را برد ولی کره‌ی جنوبی مسلماً این بازی و بازی آلمان و مکزیک را به دقت زیر نظر داشته و حالا می‌داند که می‌توان بر قهرمان جهان غلبه کرد. با فرض اینکه تیم لو به دور دوم صعود کند، بعید است مانشافت از این پس بتواند به اندازه‌ی روزهای پیش از شروع جام جهانی، در دل حریفان خود ترس و وحشت بیندازد. آلمانها ضعف‌هایی دارند که می‌توان از آنها استفاده کرد. مهمترین ضعف آلمانها بدون شک کندی‌شان در کناره‌ها است. جایی که وقتی توپ را بدست می‌آورند به سرعت از فاز دفاع به فاز حمله وارد می‌شوند ولی بعد فضاهای خالی وسیعی در پشت دفاع باقی می‌گذارند که به نظر می‌رسد پاشنه‌ی آشیل ژرمن‌ها دراین رقابتها است.

منبع : تلگراف – آرش جلال منش

منبع