وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ

وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ

وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران
وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ

وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ

وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران

به مناسبت تولد شماره یک ژرمن ها؛ نقش نویر در ستاره چهارم ژرمن ها؛ تورنمنتی که سوپر مانو در آن خدا بود!

32 سال پیش دقیقا در چنین روزی کسی به دنیا آمد که شاید همه جهان را عاشق دروازه بانی کرد.  

به قول ژورنالیست های معروف دروازه بانی سخت ترین کار فوتبال است. دلیلش مشخص است، همه گل های زده شده را می بینند و کسی زحمات گلر ها را نمی بیند. در این بین کسانی درون دروازه می ایستند که حتی حریفان هم برایشان دست می زنند. در این بین کسانی هستند که ماندگار می شوند مثل کان افسانه ای، بوفون بزرگ، یاشین، کاسیاس و خیلی های دیگر اما در این بین به ندرت کسانی هم می آیند که مفهوم دروازه بانی را عوض کنند. 

نویر دقیقا از آن دسته دروازه بانان است. نمی گوییم که او ابداع کننده نقش لیبرو در دروازه بانی است اما حداقل او این سبک را دوباره رواج داد. او بود که مانند یک مدافع آخر در بازی برابر الجزایر در جام بیست چهارده، ژرمن ها را نجات داد. دروازه بانانی داریم که کار با توپشان عالی است اما روی خط دروازه بهترین نیستند مانند همین تراشتگن اوج گرفته این روز ها. دروازه بانانی هم داریم که برعکس کار می کنند یعنی روی خط دروازه و درون محوطه جریمه خود عالی هستند اما در کار با توپ حداقل در سطح بالا قرار ندارند مانند همین دخیا. به قول کریستین فالک، ژورنالیست بیلد:

نویر کاری کرده که هیچ کس فقط به سیو های دروازه بانان راضی نباشد. هر مربی ای می خواهد کار های دیگری را هم به گلر تیمش بسپارد.

نویر در هر دو عالی است. در سالیان اخیر دقیقا بعد از آن که همه می گفتند دیگر کاسیاس رقیبی نخواهد داشت و از آن چیزی که هست یعنی برای پنج بار برنده شدن عنوان بهترین دروازه بان جهان ماندگار تر خواهد شد، پسرک ژرمن با آن غرور خاصش به میادین آمد. او توانست چهار بار پیاپی بهترین دروازه بان دنیا شود و اصلا بحثی را برای بهترین بودن در پست گلر باقی نگذارد. جای تعجب نیست که کل کل های هواداران تیم ها برای انتخاب بهترین گلر دنیا دقیقا زمانی به میان آمده که نویر مصدوم شده است. با این حال هر کارشناسی که می خواهد بگوید فلانی بهترین دروازه بان است به آخر جمله اش یک "حال حاضر" اضافه می کند چون سایه سنگین نویر را روی همه گلر های دیگر حس می کند. کسی که اگر با قدرت سابقش برگردد، سخت است جلویش گرفته شود.

نقش نویر در خلق ستاره چهارم مانشافت؛

ابتدای جام جهانی 2014 بود که زمزمه های مصدومیت نویر به گوش می رسید. ترس در دل هواداران مانشافت به وجود آمده بود اما نویر هر طور که بود آماده شد و به شماره یک ژرمن ها در برزیل تبدیل شد. جام شروع شد و اولین بازی برابر پرتغال رونالدو بود. وقتی می گوییم ژرمن ها بر می گردند دقیقا منظورمان همین است. نویر را به دلیل خوردن دو گل از رونالدو در نیمه نهایی لیگ قهرمانان همان سال مورد تمسخر قرار می دهند اما نویر خودش پیش از بازی از این می گفت که برایش مهم نیست چه کسی روبریش قرار دارد او به بهترین بودن فکر نمی کند بلکه به بهتر کردن تیمش می اندیشد. بازی برابر پرتغال آغاز شد و نویر با همان غرور و درخشش همیشگی اش توانست کلین شیت کند. در بازی ای که مولر هتریک کرد و پرتغال چهار تایی شد. دقیقه 90 بود و رونالدو از فاصله ای نزدیک به 30 متری از دروازه نویر پشت ضربه آزاد ایستاد. او دقیقا می دانست که تیمش باخته است و با یک شوت که شاید زدنش از این فاصله ریسکی باشد، نمی تواند تیمش را نجات دهد. به همین دلیل کریستیانو رونالدو با همان ژست مخصوصش پشت توپ ایستاد. نویر مانند پادشاهان مغرور که در واپسین لحظات جنگ می دانند پیروز شده اند، تصمیم گرفت توجه ها را به خود جلب کند. او فقط دو نفر را به عنوان دیوار دفاعی مامور کرد. فاصله برای رونالدو و شوت هایش چندان دور نبود اما نویر حتی زحمت مرتب کردن دیوار دفاعی را هم به خودش نداد. رونالدو با همان شوت های سرکش در حالی که عصبانیتش معلوم بود، ضربه اش را زد. شوتی محکم با سرعت بی نهایت زیاد. گزارشگر بین اسپورت انگلیس گفت: "اوه، چه شوتی!" شوت به قدری محکم بود که انگار از یک توپ جنگی پرتاب شده است. نویر با همان استقامت همیشگی اش جلوی توپ را گرفت. کارشانس بین اسپورت بر خلاف گزارشگر می گفت: " گرفتن این شوت کار غیر ممکنی نبود اما واقعا سخت بود. صدای خوردن توپ به دست نویر را به وضوح شنیدم. دستای نویر فوق العاده هستن"


به هر حال گام اول نویر هم مانند تیمش با یک کلین شیت دلچسپ، محکم برداشته شد. جام ادامه پیدا کرد. بازی دوم اولین و آخرین تساوی ژرمن ها در جام جهانی 2014 برابر غنا رقم خورد. غنایی ها کار بزرگی کردند و توانستند به تنها تیمی تبدیل شوند که موفق شده دو گل به نویر و آلمان در این جام بزنند. بازی سوم با کلین شیت دوباره نویر همراه بود و آلمان آمریکا را هم برد و ژرمن ها با 2 گل خورده و کسب 7 امتیاز به عنوان تیم اول صعود کردند تا به الجزایر بخورند.

جایی که همه فکر می کردند آلمان به راحتی بالا بیاید به سخت ترین بازی ژرمن ها تبدیل شد. دقیقا نه بازی برابر فرانسه و برزیل و نه بازی فینال به اندازه این دیدار ژرمن ها را اذیت نکرد. جایی که اگر نویر نبود بدون شک بله با جرات می توان گفت که بدون شک، ستاره چهارم الان به دست نیامده بود. شبی که به قول ژرمن ها نویر در آن خدا بود! شبی که یک بار دیگر همه درک جدیدی از یک گلر پیدا کردند. بازی شروع شد و اولین حمله الجزایر با پاس بلند به اسلام سلیمانی مهیا شد. نویر حرکت عجیبی کرد. البته پیش تر دیده بودیم که او جلو می آید ولی این بار کمی متفاوت و ریسکی تر! نویر بیرون آمد و مانند یک بازیکن با گام های بلند دنبال اسلام سلیمانی راه افتاد. مانند یک مدافع در گوشه های میدان این بازیکن را گیر انداخت و با یک تکل از باز شدن دروازه اش جلوگیری کرد. حالا المان ها هوشیار تر شده بودند انگار الجزایر فقط برای تماشا نیامده بود و چیز زیادی برای گفتن داشت. حملات دو تیم به سمت دروازه هم ادامه داشت. دقیقه 28 بازی بود که در نبود هوملس مرته ساکر توپ را در میانه های زمین خودی اشتباه کنترل کرد و فرصت استارت زدن را به اسلام سلیمانی داد. تلاش های سلیمانی توپ را برای فغولی اماده کرده بود تا او تک به تک شود که دقیقا از گوشه چپ دوربین که همه منتظر استارت فغولی و تک به تک شدن او با دروازه بان بودند، دروازه بان آماده ژرمن ها یعنی نویر پیدایش شد و با تکلی بلند توپ را به اوت فرستاد. گزارش گر عربی را به یاد دارم که فریاد می زد " اخ نویر اخ!" نویر یک بار دیگر ناجی شد. بازی ادامه داشت و آلمان کم کم به خودش آمد. البته ریس امبولی، دروازه بان الجزایر هم در آن بازی فوق العاده بود.

دقیقه 50 بود که کرنری روی دروازه آلمان فرستاده شد. نویر توپ را جمع کرد و حتی به فغولی که سعی داشت دستش را بگیرد تا توپ را سریع نزند نگاه هم نکرد تا یکی دیگر از هنر هایش را به رخ بکشد. او سریع بازی را شروع کرد و توپ را دقیقا جلوی پای شورله ی جلو کشیده که اگر سرعتش بیشتر بود با دروازه بان حریف تک به تک می شد، رساند. کسی باورش نمی شد که نویر چطور شورله را دیده و چطور اینقدر سریع و دقیق توپ را برایش فرستاده است. به هر حال اتفاقات آن بازی داشت عادی می شد یعنی خروج های متعدد نویر که در جلو اسلام سلیمانی با ضربه سر دوباره پشت محوطه جریمه توپ را از او دور کرد و البته معروف ترین آن ها در دقیقه 88 رخ داد که شاید اگر نویر نبود کار آلمان تمام می شد اما نویر نزدیک وسط زمین توپ را در عین ناباوری دور کرد. حرف گزارشگر ای تی وی اسپورت انگلیس در آن صحنه جالب بود. وقتی بواتنگ اشتباه کرد و فغولی در آستانه تک به تک شدن بود او گفت "همه چیز مهیا است مگر آنکه دوباره... - نویر با جلو آمدنش حرف او را قطع و توپ را دوباره دفع کرد- بله بازم اونجاست! اون واقعا دروازه بانه؟" کارشناس تلویزیونی می گفت این یک سطح بالا تر از یک دروازه بانه و نمی دونه اگر نویر نبود الان چه بلایی سر آلمان می آمد.

نویر در وقت های اضافی زیاد اذیت نشد و این بار دیگر فرصت هنر نمایی به مهاجمان ژرمن رسید تا به وسیله شورله و اوزیل به گل برسند. نویر در دقیقه 120 یک گل دریافت کرد اما همه می دانستند که ستاره آن شب چه کسی است. آمار پایان بازی حاکی از ان بود که نویر 26 بار با پا، توپ پشت محوطه جریمه توپ را لمس کرده است. بیشتر از یک یادو بازیکن الجزایر که در نیمه دوم به بازی آمده بودند! بیشتر از کل دروازه بانان آن تورنمنت تا مرحله یک هشتم نهایی! در پایان تصویر جالبی از نقاطی که نویر در آن ها حضور داشت، منتشر شد تصویری که شاید نویر را در لیست بهترین دفاع آخر های جام هم قرار می داد!

 

تورنمنت ادامه پیدا کرد. شاید سخت ترین جام جهانی برای گرفتن دستکش طلایی همین جام جهانی 2014 بود. چون به قول کارشناسان، جام جهانی 2014 جام دروازه بان ها بود. همگی عالی بودند و اول شدن در این بین واقعا سخت بود. بازی بعدی آلمان جلوی فرانسه برگزار شد. به قول اولی کان بزرگ برای این که یک بازی مهم را ببرید باید دروازه بانی داشته باشید که حداقل سه موقعیت گل صد در صد را از حریف بگیرد. نویر در آن بازی بیشتر روی خط دروازه اش ایفای نقش می کرد. فرانسوی ها 13 شوت از مجموع 12 شوت زده شان را از داخل محوطه جریمه المان به سمت دروازه نویر شلیک کرده بودند اما سوپر مانو همه شوت های در چهارچوبش را گرفت. سیو یک دست نویر برابر شوت سرکش بنزما در دقایق پایانی سال های سال است که به تیتراژ برنامه های معرفی جام جهانی تبدیل شده است.

آلمان به نیمه نهایی صعود کرد. نیمه نهایی ای که تا سال های سال در یاد همه دنیا خواهد ماند. تحقیر 7-1 میزبان در خانه! بعد از 5-0 شدن بازی که آلمان ها دیگر انگیزه ای برای حمله کردن نداشتند، این برزیلی ها بودند که پشت سر یک روی دروازه آلمان ایجاد موقعیت می کردند. شاید کمی اغراق آمیز باشد اما تنها کسی از آلمان که بازی را با جدیت دنبال می کرد نویر بود. برزیلی ها حتی اگر می خواستند هم نمی توانستند از دیواری به نام نویر عبور کنند و اختلاف را کمتر کنند. دبل سیو نویر برابر پائولینیو و بسیاری از موقعیت های دیگر را نویر به قدری خوب گرفت که انگار تیمش فقط یک گل جلو است و او تنها امید کشورش است. به هر حال بازی در پایان 7-1 تمام شد و نویر در دقایق پایانی گل خورد. گلی که او را بیشتر از همه ناراحت کرد. یکی از روزنامه های برزیل یک روز پیش از شروع بازی تیتر زده بود " با خرد کردن انگشتان نویر به فینال می رویم" فردای بازی اما روزنامه آلمانی welt جبران کرد و تیتر زد " حتی زئوس (خدای یونان باستان) هم نمی تواند انگشتان نویر را خرد کند". نویر در پایان این دیدار باز هم بالای 5 سیو داشت و تیمش را راهی فینال کرد. بعضی از مجله ها سر نویر را روی مجسمه مسیح ریو دوژانیرو گذاشته بودند و از او به عنوان برج جدید دنیای فوتبال یاد می کردند.

به هر ترتیب آلمان راهی فینال شد تا با آرژانتین مسی روبرو شود. دیگر همه اتفاقات آن بازی را می دانند. خیلی ها شکست آن شب آرژانتین را تقصیر بی دقتی مهاجمانشان می دانند. از تک به تکی که هیگواین به بیرون زد تا تک به تک های مسی و پالاسیو! اما به قول ماتئوس:

من به مهاجمان آرژانتین حق می دهم. آن ها وقتی با نویر تک به تک می شدند می خواستند ضربه را به جایی بزنند که هیچ کس نمی توانست بگیرد. شاید اگر نویر جلوی مسی نبود، مسی آن موقعیت تک به تک را خراب نمی کرد. هیگواین؟ البته او زیاد از حد ضربه اش را بد زد.

 ژرمن ها توانستند با 4 گل خورده و درخشش بی اندازه نویر و دیگر بازیکنانی که در پست خود شاید بهترین بودند، قهرمان شوند. نویر جایزه بهترین دروازه بان تورنمنت را گرفت. جایزه ای که بیشتر از هر کس دیگری مستحقش بود. نکته جالب توجه این بود که نویر در پایان سال حتی در لیست بهترین مدافعان اروپا هم حضور داشت. البته خیلی ها این موضوع را یک شوخی قلمداد می کنند.

مانوئل نویر در آن سال به قدری خوب بود که بعد از مدت ها به عنوان یک گلر توانست در لیست توپ طلا حضور داشته باشد. در یک عمل بحث برانگیز از سران فیفا، نویر با داشتن جام قهرمانی جهان، جهان سوم شد و رونالدو و مسی، اول و دوم شدند.

گواردیولا، سرمربی وقت بایرن مونیخ در این باره گفته بود:

به نویر گفتم فقط از مراسم لذت ببرد. دقیقا مانند چیزی که سال قبل به ریبری نیز گفته بودم. کسانی در رای گیری شرکت می کنند که هنوز اینترنت پر سرعت هم در کشورشان ندارند!

به هر حال توپ طلای سال 2014 هم به نویر نرسید اما لام برای حمایت از نویر گفت:

این که توپ طلا رو کی می بره مهم نیست. مهم اینه که کی جام تو دستشه!

کلام آخر این که، فکر کردن به مصدومیت نویر و عدم حضور او در جام جهانی 2018 روسیه بسیار سخت است. ژرمن ها در چنین حالتی بدون کاپیتان و یک رهبر در میدان حاضر خواهند شد. شرایطی که بدون شک در بازی های بزرگ کار دست تیم لوو خواهد داد. به همین دلیل کادر فنی تیم ملی آلمان و حتی خود تراشتگن روی رسیدن نویر به جام جهانی حساس هستند. تراشتگن شاید حالا سخت ترین کار دنیا یعنی رقابت با نویر را انجام می دهد. رقابت با دروازه بانی که چند سال است هیچ کس در حد و اندازه هایش نبوده است. امروز نویر 32 ساله شد و دقیقا در روز تولدش به تمرینات برگشته است تا کم کم خود را برای یک تاریخ سازی دیگر این بار در روسیه، آماده کند.

تولدت مبارک مانوئل نویر!

منبع

نظرات 1 + ارسال نظر
اکبرماتئوس جمعه 10 فروردین 1397 ساعت 00:13

تولدت مبارک نویر جون
امیدوارم که دوباره بدرخشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد