بررسی فصل کابوس بار بایرن مونیخ از نگاهی دیگر

بایرن مونیخ به همراه آنچلوتی هم موفق به کسب نتایج دلخواه هواداران نشد.  

لیگ قهرمانان و جام حدفی آلمان برای بایرن مونیخ به بدترین نحو ممکن به انتهای خود رسید، زودتر از چند سال گذشته، شبی که با چندین اشتباهات تاثیر گذار  داور مجارستانی تلخ اش دو چندان شد، اشتباهات بزرگی که شاید بهترین تعبیر برای آن در تیتر روزنامه کوریرو دلو اسپورت آمد: رسوایی و در جای دیگری روزنامه اسپورت از آن به سرقت بزرگ در مادرید یاد کرد. خاطرات تلخ این بازی تا مدت ها در خاطر جمعی بایرنی ها خواهد ماند و  طرف مقابل نیز این پیروزی حداقل در شبکه های مجازی فارسی دیدیم خیلی برای خیل طرفداران رئال مادرید نیز شیرین و خوشایند از کار در نیامد. ولی فوتبال با همه این اشتباهات و برد و باخت ها زنده است و ادامه خواهد داشت و در این مقاله سعی بر آن داریم این شکست و دلایل آن را از زاویه جدیدی نگاه کنیم و به نقد و بررسی این شکست بپردازیم.

بوندس لیگا و حریفان داخلی

از بوندس لیگا شروع می کنیم، لیگ داخلی آلمان که وظیفه آماده سازی و بهسازی این تیم و سایر نمایندگان آلمان برای رقابت در اروپا را برعهده دارد وظیفه ای که  فکر می کنم خوب بدان عمل نمی کند، از سال 2013 به بعد بایرن مونیخ در بوندس لیگا به چالش نمی خورد و در اواخر ماه فوریه و مارس قهرمانی خود را تثبیت شده می بیند، رقیبی موجود  نیست که بایرن فشار وارد کند و این تیم را به چالش وا دارد. به عملکرد نمایندگان بوندس لیگا در رقابت های قاره ای نگاه کنید  آنهم چنگی به دل نمی زند، می دانیم که بوندس لیگا بعد از لالیگا فعلا در رده دوم لیگ های قاره سبز است ولی با توجه به شکست های پی در پی نمایندگان آلمان این جایگاه می تواند توسط لیگ برتر و سری آ به مخاطره بیفتد. واقعیت این است که به روند خروج بازیکنان تاثیر گذار از بوندس لیگا به لیگ برتر در کنار ورود پول های فراوان از طرف حق پخش تلویزیونی ، اسپانسر، مالکین ثروتمند نگاه کنیم این خطر پیش از پیش احساس می شود ، دی بروین، فرمینیو، سانه، گوندوگان، زیلر، کاریوس، جان، شواین اشتایگر و ژاکا فقط تعدادی از این چهره ها هستند و فراموش نکنیم ستارگانی چون اوزیل، خدیرا، تراپ، دراکسلر، تراشتگن و ... هم بوندس لیگا را به مقصد سایر لیگ ها ترک کرده اند و در تابستان پیش رو هم خطر جدایی بازیکنان بزرگی چون اوبامیانگ و کاستا وجود دارد و این روز ها با توجه به عدم شکوفا شدن ستارگان جدید بوندس لیگا خالی تر از همیشه به نظر می رسد و در جدول مسابقات هم نگاه کنید بایرن مونیخ بی رقیبتر از هر زمانی به نظر میرسد و رقبای سنتی آن وضع مناسبی ندارند.

تردیدی وجود ندارد شیوه فعلی با شکست روبرو شده و نیاز به تغییر ساختار و سیاست و سازماندهی جدید و تازه نفس دارد، قطعا لالیگا می تواند الگوی مناسبی برای شروع این روند باشد و شکی نداریم خوب میتوان نقاط ضعف لالیگا از جمله بدهکاری و موارد دیگر را با مدیریت آلمانی حل کرد این تغییر روند باید به گونه ای باشد که حداقل 2 یا 3 تیم برای قهرمانی بجنگد و بایرن مونیخ را به چالش وا دارند و این تیم را در شرایط آمادگی و رقابتی به مرحله حذفی اروپا بفرستد. روند افول تیم هایی مثل اشتوتگارت، وردربرمن، هامبورگ و اکنون بایرلورکوزن، شالکه و ولفسبورگ بسیار خطرناک به نظر میرسد، به شکست متوالی نمایندگان آلمان مقابل اسپانیا که توجه کنیم شاید به درستی مسیری که لالیگا رفته است و فاصله ایجاد شده پی ببریم فراموش نکنیم در سال جاری هم این لیگ دارای سه نماینده در بین هشت تیم مرحله نیمه نهایی دو لیگ اروپا می باشد تعدادی که در سالیان اخیر همیشه به همین صورت بوده است . قطعا این تغییر سیاست با ورود نسل جدید، اسپانسرهای قدرتمند، خرید های بزرگ می تواند شروع دوران جدید باشد. شاید همانگونه که برخی از کارشناسان از جمله ماتیوس به آن اشاره کردند بوندس لیگا یکی از عواملی باشد که به بایرن مونیخ ضریه می زند. آلمان ها قطعا از پس این تغییرات بر می آیند همانطور که تجربه و تاریخ نشان داده است آن ها می توانند شرایط را مدیریت و حتی عوض کنند و برای این مهم مدیران ارشد و تصمیم گیر فوتبال آلمان به همراه روسای باشگاه خصوصا باشگاه های بزرگ نقش مهم و اساسی را ایفا می کنند.

مدیریت باشگاه 

مدیران باشگاه بایرن همواره تمام تلاش خود را برای موفقیت این باشگاه کرده اند ولی شاید وقت آن رسیده باشد که در سیاست های نقل و انتقالات باشگاه تغییراتی ایجاد کنند بایرن این روزها بیش از پیش نیازمند به حضور بازیکنانی نابغه و خلاق است که بتواند در یک لحظه نتیجه را تغییر دهند و گره از کار تیم در لحظات حساس باز کنند، به رونالدو توجه کنید که چگونه بازیکن خلاق  می تواند در یک لحظه گره از کار یک تیم باز کند، شاید کار برای آوردن فوق ستاره ها به بوندس لیگا سخت باشد ولی من فکر می کنم می توان بازیکنان خلاقی چون سانچز، اوزیل، دیبالا، دی بروین و سوارز را به بوندس لیگا را به بایرن مونیخ آورد فقط باید مقدار ی دست به جیب شد به هرحال برند، ثبات و شرایط بایرن مونیخ به اندازه کافی تحریک کننده است، خرید بازیکنان درخشانی مثل کاستا، کومان و سانچز شاید برای درازمدت مطلوب باشد ولی دارای ریسک است احتمال آن میرود ینکه هدف از خرید بازیکن محقق نشود و به اندازه کافی راهگشا نیست.  به نطر میرسد بعد از یک دهه زمان آن رسیده بار تیم از روی شانه های روبن ریبری که هنوز هم خوب هستند ولی نه طراوات  گذشته را دارند و خیلی هم  قابل پیشبینی شده اند برداشت، هنوز نمی فهمم ستارگانی مثل کروس و دراکسلر را بایرن چرا از دست داد؟ کروس که با مهارت خود در ارسال ضربات ایستگاهی مشکل لاینحل این تیم در اینگونه ضربات را حل می کرد. یا دراکسلر که در قرارداد خود بندی داشت که بایرن می توانست اورا بخرد و به درد امروز و آینده اش بخورد که نخرید. بایرن در کادر مدیریتی خود نیز باید تقویت شود جایی که پس از خروج سامر به شدت احساس نیاز فوری میشود سامری که بتواند در آوردن گوتزه ها و لواندوفسکی ها موثر باشد.

کادر فنی

مربیان بایرن در چهارسال گدشته اگر بهترین در بین همکاران خود نبودند قطعا جز 5 مربی برتر جهان قرار داشتند، می پذیریم بدشانسی، اشتباهات داوری، مصدومیت ضرباتی جبران ناپذیر به پیکر این تیم وارد کرده ولی از اشتباهات کوچک و بزرگ مربیان این تیم در چینش مهره های خود در لحظات حساس هم نباید به راحتی گذشت، به تغییر تاکتیک عجیب در ترکیب بایرن مونیخ در دیدار برگشت سه سال پیش در برابر رئال دقت کنید یا ترکیب عجیب در بازی رفت سال گذشته مقابل اتلتیکو، در دیدار مقابل رئال هم دیدیم که ویدال تعویض نشد (به اخراج اشتباه ویدال اشاره ای نمیکنم) ولی ویدال با شیوه بازی که به نمایش گذاشته بود می توانست خیلی زودتر از بازی اخراج شود و خطر اخراج همواره تهدیدش میکرد و باید حتما تعویض می شد. اینگونه اشتباهات در این سطح شاید آخرین اشتباه باشد پیش بینی این اخراج  آرتور توسط بیننده عادی نیز اصلا دور از انتظار نبود.

آیا وقت آن نرسیده برای هدر نشدن ضربات پنالتی فکری کرد؟ ضربات راحتی که بایرن در همین پنج سال اخیر از دست داده است گذشتنی است؟ گل نشدن به قیمت از دست دادن جام یا روحیه تیم،آیا بر عهده کادر فنی نیست که برای این شرایط تیم را آماده کند تا استفادره بهتری از این موقعیت بشود؟ در ضربات پنالتی شانس هم موثر است قبول ولی بهتر نیست حداقل روی ضربات ایستگاهی بیشتر کار شود و تنوع بیشتری ایجاد گردد تا بتوان از ضربات ایستگاهی و خصوصا کرنرها استفاده موثر و بهتری برد و شاهد هدر شدن پی در پی آن نباشیم ؟ در این دو دیدار بیش از 20 ضربه ایستگاهی نصیب بایرن شده است و اگر از گل ویدال بگذریم در بقیه موارد کوچکترین تفکر و تنوعی نبود و یکی از دیگری بی هدف و بدتر  ارسال شد. و اگر به کل فصل نگاه کنیم اوضاع از این هم بدتر می شود. گویی که بازیکنان برای به جریان انداختن بازی و انجام وظیفه کرنر ها می زدند.

بایرن در کادر مربیگری خود تضعیف شده و باید تقویت شود جای خالی پل کلمنت به هیچ وجه  پر نشده و کنار آنچلوتی خالی به نظر میرسد. بایرن برای رقابت در همه جام ها نیاز به کسانی دارد که بتوانند به آنچلوتی مشاوره دهند و در مواقع حساس کمک حال او باشند. یک تیم مدعی قطعا نیاز به یک کادرفنی پویا و قدرتمند دارد.

بازیکنان

لواندوفسکی، لام، هوملس، روبن، ریبری  و از همه مهمتر نویر را کنار بگدارید آیا سایر بازیکنان بایرن در بهترین فرم خود قرار دارند؟ جواب بلی است ولی متاسفانه برای مقطعی از فصل مگر نه اینکه تیاگو خلاق ترین بازیکن بایرن است ولی در حساسترین بازی فصل ضعیفترین عملکرد ممکن را از خود به نمایش گذشت، ژابی آلونسو به عنوان یکی از با تجربه های تیم بیش از نیمی از پاس های غلط بایرن را می دهد، آلابا که بی ثباتی اش از یک فصل هم می گذرد و سانترهایش مدت هاست به جایی خارج از محوطه جریمه ارسال می گردد. توماس مولر که پس از ضربه  پنالتی پارسال دیگر توماس مولر نشد و آرتور ویدال که با احتیاطی خود و با ضربه پنالتی اش تیشه به ریشه بایرن زد. واقعیت این است بایرن تیم خوبی است ولی عالی نیست خصوصا که پیرترین تیم تاریخ بایرن نیز هست که البته در انتهای فصل با رفتن آلونسو ،لام و شاید کاستا و کومان زمان تغییرات اساسی  برای رقابت با سایر رقبای اروپایی و مسلح خود ایجاد شود این تیم قطعا به تغییرات بنیادین نیاز ندارد ولی بدون هیچ شکی باید تقویت شود.آنچه می بینیم در  این تیم به شدت کمبودیک مهاجم ذخیره گلزن و حداقل یک بازیکن در سطح اول اروپا حس میشود. بایرن باید برای نشستن دوباره بر بام اروپا  باید از یک تیم عالی و یک نیمکت خوب بهره مند گردد. باید بدانیم با یک تیم خوب شاید بشود بوندس لیگار را بازهم فتح کرد ولی قطعا برای قهرمانی در اروپا کافی نیست.

من حس می کنم الان که  شانس خرید برای دیبالا و دراکسلر وجود ندارد این تیم می تواند با فکر کردن به بازیکنانی چون آلکسیس سانچز، اوزیل،وراتی، خدیرا، برانت، ام پایه و همچنین خرید یک دروازه بان به خوبی خود را تقویت  و جوان کند. و در این بین باید بازیکنان متوسطی چون برنارت و رافینیا این تیم را ترک تا ذخیره های قابل اعتماد تری به ترکیب اضافه گردد و فضای رقابت شکل بگیرد تا بازیکن خطر نیمکت نشینی را حس کند و مجبور باشد بهترین عملکردش را ارائه کند. قطعا ورد بازیکنان جدید و با انگیزه که تشنه به دست آوردن جام و موفقیت هستند در کنار خلاقیت با چاشنی جوانی در کنار بازیکنان خلاق و تاثیر گذار بایرن مونیخ را به هدف خود خواهد رساند.

نوشته احسان موسوی

منبع