شروع طوفانی بایرن مونیخ؛ با امپراطوری سرخ چی می توان کرد؟

بایرن مونیخ لیگ را کوبنده آغاز کرد، همان قصه همیشگی! 

 

اولین گام با شش گل

دقایق زمان بازی با وردر برمن دو رقمی نشده بود که ژابی آلونسو دروازه را باز کرد. ژابی آلونسو که تا پیش از آن فقط سه گل با پیراهن بایرن زده بود. چهار دقیقه بعد روبرت لواندوفسکی گل دوم را زد تا سرنوشت دیدار عملا در دقیقه 13 روشن شود. لواندوفسکی پس از آغاز نیمه دوم گل سوم بایرن را زد. سپس کاپیتان فیلیپ لام، فرانک ریبری و دوباره لواندوفسکی سه گل دیگر زدند تا بازیکنان بایرن در همه خطوط – هافبک دفاعی، مدافع کناری، بازیکن گوش و نوک حمله – دروازه را باز کرده باشند. برتری بایرن چنان کوبنده بود که گروهی از طرفداران مونیخی از لواندوفسکی می خواستند دست از گشودن دروازه برمن نگونبخت بردارد! این دومین هت تریک لواندوفسکی پس از سه گلش در جام حذفی آلمان طی هفته پیش بود. او فصل پیش در لیگ 30 گل و در همه رقابت ها 42 بار دروازه ها را گشود. آیا او می تواند رکورد 55 گل گرد مولر در همه مسابقات فصل 73-1972 را بشکند؟

یک منوی کامل

بایرن برابر برمن 3-3-4 بازی کرد. لام و آلابا مدافعان کناری بودند و خاوی مارتینز و هوملس – ترکیب جدید – در قلب دفاع. ژابی آلونسو جلوی مدافعان قرار گرفت که کیمیش می تواست گزینه دیگر باشد. ویدال در جناح راست و تیاگو در جناح چپ بازی کردند. مولر گوش راست بود و ریبری گوش چپ و لواندوفسکی مهاجم نوک.

ورود هوملس و رناتو سانچز عمق بیشتری به تیم / نیمکت بایرن بخشیده است. بایرن برای این دو 70 میلیون یورو پرداخته است. اکنون بایرن در نوک حمله هم لواندوفسکی را دارد و هم مولر را. در گوش راست مولر، روبن، کومان و کاستا را، در گوش چپ ریبری، کومان، کاستا و گرین را. در میانه میدان آلونسو، ویدال، سانچز، تیاگو، کیمیش و مارتینز را. در دفاع کناری لام، رافینیا، کیمیش، آلابا و برنات را. در قلب دفاع هوملس، مارتینز، بواتنگ و بداشتوبر را. و سرانجام درون دروازه مانوئل نویر را.

آیا رقیبی هست؟

کارلو پیش از پذیرش رهبری بایرن گفته بود "... بایرن در حالی که دست هایش در جیب است (به نشانه این که لازم نیست در میدان جان بکند) قهرمان لیگ خواهد شد". جمله او حالا بیش از حد متکبرانه به نظر می رسد. ولی احتمالا حق با او خواهد بود. رقیب آنها چه تیمی است، احتمالا بروسیا دورتموند که 110 میلیون یورو خرید کرده است. تماشای دورتموند پوست انداخته بسیار هیجان انگیز است، ولی بنگاه های پیش بینی آلمانی شانس قهرمانی زردپوش ها را یک به هشت پیش بینی کرده اند. حتی خود طرفداران دورتموند هم می دانند برای قوام گرفتن تیمی برای فتح لیگ باید صبر کنند.

پل دارادی مربی هرتا برلین از لورکوزن به عنوان تیمی که می تواند "معجزه لسترسیتی" را تکرار کند نام برده و کوین وولند آمده از هوفنهایم و یولین بومگارتلینگر آمده از ماینتس را همان جیمی واردی و انگولو کانته لستر خوانده و یولین برنات را ریاض محرز تیم. ولی چگونه می توان این دیدگاه را پذیرفت؟

رکورد حیرت آور

بایرن طی چهار فصل متوالی طی 136 بازی 10 بار در لیگ شکست خورده، فقط 10 بار که این آمار در اروپا یگانه است. بایرن در این دوره 352 گل هم زده و هرچند پشت سر 437 گل بارسا و 435 گل رئال مادرید در لالیگا قرار می گیرد، ولی بارسا در این مدت در لیگ 15 بار شکست خورده و رئال مادرید 20 بار. آمار بایرن طی چهار قهرمانی پیاپی بازتابنده حاکمیتی همه جانبه بوده است:

در فصل 13-2012 با 98 گل زده و 91 امتیاز یعنی 25 امتیاز بیشتر از دورتموند و فقط یک باخت

در فصل 14-2013 با 94 گل زده و 90 امتیاز یعنی 19 امتیاز بیشتر از دورتموند و 2 باخت

در فصل 15-2014 با 80 گل زده و 79 امتیاز یعنی 10 امتیاز بیشتر از وولفسبورگ و 5 باخت

در فصل 16-2015 با 80 گل زده و 88 امتیاز یعنی 10 امتیاز بیشتر از دورتموند (که 82 گل زده بود) و فقط 2 باخت

همه اینها بایرن را "امپراطور سرخ" آلمان کرده و به نظر نمی رسد کسی در بوندسلیگا جلودار این لشگر باشد. آنها قهرمانی لیگ را بدیهی می خوانند و می ماند لیگ قهرمانان. به همین دلیل کسی را آورده اند که متخصص فتح لیگ قهرمانان است، چه به عنوان بازیکن و چه مربی: کارلو آنچلوتی.

آن سوی ترکتازی

بوندسلیگا برخلاف رقابت تیمی با بایرن برای فتح قهرمانی در چهار فصل اخیر با 85 درصد حق پخش تلویزیونی روبرو بوده که یعنی از فصل 18-2017 درآمد پخش تلویزیونی به 1.16 میلیارد یورو خواهد رسید. این مبلغ نصف درآمد لیگ برتر انگلیس است ولی بین 36 باشگاه بوندسلیگای یک و دو تقسیم خواهد شد. هرچند نگاهی بیرونی به بوندسلیگا بیشتر قهرمان شدن و نشدن بایرن را دنبال می کند، ولی مقامات فوتبال آلمان شکوفایی تیم های کوچک با طرفداران کم شمار را مدنظر قرار داده اند. نزول تیمهای پرطرفداری مثل وردر برمن، کلن یا هامبورگ فرصت درخشش به باشگاه هایی از نوع هوفنهایم را می دهد و ژرمن ها اعتقاد دارند در چنین بستری فوتبال در کشورشان گسترده تر خواهد شد.

در عین حال تب و تاب لیگ برای رتبه های دوم تا پنجم و همین طور رهایی از سقوط بسیار بالا است. در نگاه اول دورتموند و بایر لورکوزن برای رتبه دوم رقابت می کنند. گلادباخ، شالکه و وولفسبوگ برای رتبه چهارم و فرایبورگ، اینگولاشتات و دارمشتات برای فرار از سقوط، ولی به راستی نمی توان پیش بینی کرد پس از بایرن چه تیم هایی بالا نشین خواهند بود و از آن مهم تر نمی توان پیش بینی کرد کدام تیم ها سقوط می کنند.

یادداشت های حمید رضا صدر

منبع