آلمان: از شکست برابر انگلیس تا خرد کردن ایتالیا

ژرمن ها پس از شکست از انگلیس، لاجوردی پوش ها را خرد کردند ولی پرسش ها کماکان جلب نظر می کنند. 

 

آنها پس از 21 سال ایتالیا را شکست دادند. پس از دو دهه انتظار. آلمان پس از پیروزی 0-2 در دیدار دوستانه سال 1995 نتوانسته بود ایتالیا را شکست دهد. آن زمان برتی فوگتس مربی آلمان بود و آریگو ساچی مربی ایتالیا. ژرمن ها طی این مدت شکست 1-4 در فلورانس در 2006 طی یک دیدار دوستانه و سپس شکست تلخ تر در نیمه نهایی جام جهانی آن هم در خانه یادشان نرفته است. بنابراین هرچند پیروزی قاطعانه 1-4 در دیدار دوستانه ای کسب شد ولی معنی دار بود. یواخیم لو سخت به چنین پیروزی نیاز داشت. خیلی زیاد.

آلمان پس از قهرمانی در جام جهانی 2014 برابر حریفان بزرگ – آرژانتین، فرانسه و انگلیس - ناکام مانده بود. همان دیدارهایی که معمولا معیار قضاوت هستند و افکار عمومی و رسانه ها را برابر تیم قرار می دهند. همه این جمله که "ژرمن ها پس از قهرمانی جام جهانی در قواره خود ظاهر نشده اند" را تکرار کرده اند: از شکست 4-2 در دیدار دوستانه برابر آرژانتین و سپس شکست دو گل برابر لهستان در مقدماتی یورو، آنها در رقابت های مقدماتی یورو 2016 با 22 امتیاز صدرنشین شدند، ولی فقط با یک امتیاز بیشتر از لهستان بیش از حد سمج. در حالی که لهستان یک بار شکست خورد و آنها دو بار. لهستان تفاضل گل مثبت 23 داشت و آلمان تفاضل گل مثبت 15. در چنین قابی شکست از لهستان و جمهوری ایرلند جلب نظر می کردند.

در کنار همه اینها پیروزی برابر ایتالیا چند روز پس از سقوط باور نکردنی برابر انگلیس کسب شد. مردان یواخیم لو برابر انگلیس تا دقیقه 57 با زدن دو گل برنده بودند ولی بازی که تمام شد دروازه مانوئل نویر افسانه ای سه بار باز شده بود و آلمان 3-2 شکست خورده بود. بنابراین پیروزی برابر لاجوردی پوش ها با چهار گل بیش از حد شیرین بود. یادمان نرفته هنوز هم تعداد پیروزی های ایتالیایی ها 15 است و ژرمن ها 8. ضمن آن که پیروزی 1-4 با بهترین پیروزی آلمان برابر ایتالیا در 1939 با نتیجه 2-5  یعنی فاصله سه گل برابر می کرد. آن زمان آدلف هیتلر رهبر آلمان بود و نازی های بر کشور حکم می راندند.

 ترکیب آلمان و نتایجش نشان می دهند تیم یواخیم لو هنوز در مرحله گذار به سر می برد و ترکیب اصلی پس از دو سال از جام جهانی نهایی نشده است. پر مرتساکر، میروسلاو کلوزه و فیلیپ لام در پایان جام جهانی 2014 از تیم ملی وداع کردند که بدین معنی بود لو باید رهبران جدیدی برای تیمش پیدا می کرد. احتمالا تصور می کردیم باستین شواین اشتایگر آن رهبر خواهد بود، ولی شواینی از یک سو هم نزول کرد و از سوی دیگر با مصدومیتی که رهایش نکرده روبرو شده است. حالا که به تیم نگاه می کنیم مانوئل نویر را شایسته رهبری ژرمن ها می بینیم، همان سنگربانی که سه گل از انگلیس دریافت کرد - که گل جیمی واردی دور از انتظار بود – ولی کماکان بهترین به شمار می رود. با این وصف پرسش "مدافعان برابر نویر چه عملکردی داشته اند؟" جلب نظر می کند.

این پرسش برای لو هم پرسش کلیدی است. چنان که برابر انگلیس از چهار مدافع بهره برد و پیشترها برابر فرانسه از سه دفاع. او برابر انگلیس از هوملز و رودیگر در قلب دفاع استفاده کرد، هکتور در دفاع چپ و امره جان در دفاع راست ایستادند. کروس و خدیرا دو مرد برابر مدافعان بودند، اوزیل در وسط میدان  و مولر در گوش راست و رویس در چپ بازی کرد و گومز در نوک حمله. ولی طی شکست برابر فرانسه به سیستم 3-4-3 دل بست که سه مدافع او رودیگر، بواتنگ و هوملز بودند. گینتر، خدیرا، شواین اشتایگر و هکتور برابر مدافعان قرار داشتند و مولر و گومز و دراکسلر در خط حمله.

نکته هشدار دهنده این است ژرمن ها طی یازده دیدار از آغاز سال 2015 تاکنون فقط در دو دیدار دروازه شان را بسته نگاه داشته اند، آن هم برابر جبل الطارق و گرجستان. آنها در این مسیر 15 گل خورده اند و چهار شکست را هم پذیرفته اند: شکست 2-1 برابر آمریکا، 0-1 برابر جمهوری ایرلند، 0-2 از فرانسه و 3-2 برابر انگلیس. در حقیقت و به تعبیری آلمان آن تیم شکست ناپذیر همیشگی نیست و دو چهره داشته است. مثل شکست از انگلیس از یک سو و پیروزی برابر ایتالیا در سوی دیگر. بنابراین  یواخیم لو باید در یورو 2016 خط دفاعش را سامان بخشد. اگر ژروم بواتنگ و مت هوملز مصدوم نباشند دفاع او باصلابت خواهد بود، ولی اگر در فرم خوبی نباشند چه؟ ضمن آن که مدافعان کناری آبدیده نیستند و جای خالی لام پر نشده: یوناس هکتور از کلن، مت گینتر از بوروسیا دورتموند، آنتونیو رودیگر در رم و امره جان در لیورپول.

پرسش نهایی در خط حمله جاری است. آیا ماریو گومز به راستی گزینه اصلی خواهد بود؟ آیا او می تواند این بار سنگین را بر دوش کشد؟ او که بوندسلیگا را ترک کرده و در بشیکتاش به سر می برد دروازه انگلیس را گشود و 21 گل هم طی 34 دیدار زده است. ولی پیش از یورو 2016 به 31 سالگی خواهد رسید (برگ برنده انگلیسی ها برابر آلمان برتافته از جوانی هری کین و جیمی واردی در خط حمله اش بود). ولی یادمان نرفته برگ برنده ژرمن ها در خط میانی است: تونی کروس و ایلکای گوندوعان دو هافبک دفاعی قابل اطمینان هستند و سامی خدیرا هم سومین گزینه است. مسوت اوزیل مرد میانی بازیساز است و مارکو رویس در گوش چپ بازی می کند. به این ها یولین دراکسلر، آندره شورله، ماریو گوتسه و توماس مولر را هم بیفزایید که هم مردان میانی هستند و هم مهاجمانی نیشدار. اگر آنها آماده باشند معمای خط حمله – اگر به چنین معمایی اعتقاد داشته باشیم - حل خواهد شد.

آلمان در جام جهانی و یوروی دوره های اخیر همیشه آن بالا بوده و قهرمان جهان است. هر چیزی کمتر از حضور در نیمه نهایی یورو برای ژرمن ها مترادف با ناکامی مطلق خواهد بود. آلمان در مرحله گروهی یورو 2016 با اوکراین، لهستان و ایرلند شمالی همگروه است. مردان لو پس از دو دیدار دوستانه برابر اسلواکی و مجارستان در نخستین بازی یورو در لیل به میدان خواهند رفت. نبرد با اوکراین همین نزدیکی است.

یادداشت های حمید رضا صدر

منبع