اووه زیلر

 

به گزارش وبلاگ کانون هواداران بایرن مونیخ در ایران٬ اووه زیلر ستاره‌ پیشین تیم ملی فوتبال آلمان، در اوج فعالیت ورزشی خود، یکی از بهترین مهاجمان فوتبال در جهان بود. وی ده‌ها سال پس از کناره‌گیری از فوتبال، هنوز یکی از محبوب‌ترین ورزشکاران آلمان به شمار می‌رود.

زیلر مهاجمی بود که با حرکت‌های آکروباتیک گل‌های زیبایی به ثمر می‌رساند. او علیرغم قدی کوتاه، به خاطر قدرت پرش فوق‌العاده، حتی برای مدافعان بلند قامت تیم مقابل نیز هراس‌آور بود. در بازی فراموش نشدنی نیمه‌نهایی میان آلمان و ایتالیا در چارچوب رقابت‌های جام جهانی مکزیک که به «بازی قرن بیستم» معروف است، دوبار پیروزی زیلر در دوئل هوایی، منجر به ایجاد دو موقعیت برای گرد مولر و دو گل توسط او برای تیم ملی آلمان شد. اگر چه این تیم ملی فوتبال ایتالیا بود که در آن بازی پس از ۱۲۰ دقیقه پیکار هیجان‌انگیز، سرانجام با نتیجه‌ چهار بر سه پیروز از میدان خارج شد. 
اووه زیلر در ۵ نوامبر ۱۹۳۶ در خانواده‌ای ورزش‌دوست در هامبورگ زاده شد. در ۹ سالگی به تیم فوتبال باشگاه هامبورگ پیوست. برای نخستین بار هنگامی که فقط ۱۶ سال داشت در لیگ اصلی برای باشگاه هامبورگ بازی کرد. در آن موقع هنوز لیگ برتر فوتبال سراسری آلمان (بوندسلیگا) پایه‌گذاری نشده بود.
اووه زیلر در هفده سالگی نخستین بازی خود را برای تیم ملی فوتبال آلمان انجام داد. وی هنگامیکه ۲۴ ساله بود، کاپیتان تیم ملی فوتبال آلمان شد و تا کناره‌گیری خود از این تیم در سال ۱۹۷۰ مجموعا ۷۲ بازی برای تیم ملی آلمان انجام داد. 
زیلر مجموعا ۴۳ گل برای تیم ملی فوتبال آلمان به ثمر رسانید. آخرین گل او، یکی از تماشایی‌ترین گل‌های او و در بازی تاریخی مقابل تیم ملی انگلستان در چارچوب رقابت‌های جام جهانی ۱۹۷۰ در مکزیک بود. در آن بازی، زیلر توپ بلندی را با ضربه‌ پشت سر وارد دروازه‌ انگلستان کرد و نتیجه را به مساوی دو بر دو کشانید. مدت کوتاهی پس از آن، گرد مولر مهاجم تیزچنگ تیم ملی آلمان با حرکتی تماشایی برای سومین بار دروازه‌ تیم ملی انگلستان را فروریخت و تیم ملی آلمان با پیروزی سه بر دو موفق شد انتقام شکست چهار بر دو خود را در بازی نهایی جام جهانی ۱۹۶۶ در انگلستان از این کشور بگیرد. 
اووه زیلر بین سال‌های ۱۹۵۸ تا ۱۹۷۰ روی هم در چهار جام جهانی شرکت داشت و مجموعا ۲۱ بار در آن رقابت‌ها برای تیم ملی آلمان توپ زد. او در هر چهار دوره بازی‌های جام جهانی موفق شد نام خود را وارد فهرست گلزنان کند. چنین افتخاری تا کنون فقط نصیب پله، ستاره‌ افسانه‌ای تیم ملی فوتبال برزیل شده است. اووه زیلر تا سال ۱۹۹۸ رکورددار بازی‌های ملی آلمان در جام‌های جهانی بود و در آن سال رکورد او توسط لوتار ماتئوس شکسته شد.

زیلر در طول فعالیت ورزشی خود، همواره به باشگاه هامبورگ وفادار ماند. او ۲۳۹ بازی برای هامبورگ انجام داد و روی هم ۱۳۷ گل برای این تیم به ثمر رسانید.  

افتخارات بسیاری در کارنامه‌ ورزشی اووه زیلر ثبت شده است. وی در سال ۱۹۵۸ با تیم ملی فوتبال آلمان به مقام چهارم جهان دست یافت. در سال ۱۹۶۶ نایب قهرمان جهان شد و در سال ۱۹۷۰ مقام سوم را کسب کرد. زیلر با هامبورگ در سال ۱۹۶۰ قهرمان باشگاه‌های آلمان شد و در سال ۱۹۶۳ جام حذفی را به دست آورد. وی در فصل ۱۹۶۳/۶۴ یعنی در نخستین دور رقابت‌های لیگ برتر فوتبال آلمان (بوندسلیگا) با ۳۰ گل آقای گل شد. افزون بر آن، زیلر در سال ۱۹۶۰ عنوان بهترین بازیکن آلمان را از آن خود کرد.
زیلر جزو بازیکنانی بود که از روحیه‌ عالی ورزشکاری برخوردار بود. او در تمام سال‌های فعالیت ورزشی خود، تنها یکبار کارت قرمز دریافت کرد. باشگاه اینترمیلان ایتالیا در سال ۱۹۶۱ تلاش کرد با  پیشنهادی بالغ بر ۱/۲ میلیون مارک، که در آن زمان رقم هنگفتی به شمار می‌رفت، اووه زیلر را از باشگاه هامبورگ جدا سازد، اما زیلر این پیشنهاد را نپذیرفت و به هامبورگ وفادار ماند. 
اووه زیلر در سال ۱۹۷۲ بازی خداحافظی خود را با تیم هامبورگ در مقابل تیم منتخب جهان انجام داد و پس از آن کفش‌های فوتبال خود را به دیوار آویخت. اگر چه او به فعالیت خود در میدان‌های ورزشی پایان داد، اما همچنان در کنار ورزش فوتبال باقی ماند. زیلر در فاصله‌ سال‌های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۸ در مقام ریاست باشگاه هامبورگ خدمت کرد.

هشت سال پیش کتاب خاطرات زیلر تحت عنوان «سپاس، فوتبال!» منتشر شد. وی پنج سال قبل، هفتادمین زادروز خود را جشن گرفت. از سال ۲۰۰۵ مجسمه‌ بزرگ برنزی اووه زیلر که بیش از سه متر بلندی و حدود چهار تن وزن دارد، زینت‌بخش استادیوم ورزشی هامبورگ است.